بسم الله
یکم صفر
هر حرفی که می زنند یک قسم چاشنی آن می کنند تا اعتماد دیگران را بیشتر به خود جلب کنند. اصلاً قسم خوردن ورد زبانشان شده. حتی زمانی که احتیاج به اثبات حرفشان نیست هم بدون هیچ دلیلی قسم می خورند در حالی که روایت های اسلامی زیادی وجود دارد که در آنها تأکید شده که قسم را خوار و بی ارزش نکنید ولو برای اثبات حرف راست. وقتی کسی خودش طوری رفتار کند که دیگران تا اندازه ای به او اعتماد داشته باشند، دیگر نیازی به قسم خوردن نیست؛ چه برسد به اینکه به این کار عادت کند و برای هر حرفی خدا و پیامبر را شاهد بگیرد. قسم دروغ جای خودش را دارد و از گناهان کبیره است.
دروغ با انگیزههای فراوانی چون دشمنی، حسادت، تامین منافع دنیوی، طمع یا عادت انجام میشود که میتوان یکی از عوامل آن را ضعف نفسانی دانست، به عبارت دیگر دروغ کار انسانهای ضعیف و ترسو است و انسان قوی و شجاع دروغ نمیگوید، زیرا نیازی به استفاده از این روش غلط ندارد؛ همانطوری که در روایتی از پیامبر گرامیاسلام سرچشمه دروغ ضعف شخصیت و عقده حقارت شمرده شده است: لایَکْذِبُ الْکَاذِبُ إِلَّا مِنْ مَهَانَةِ نَفْسِهِ [1]
کسی دروغ نمیگوید مگر به خاطر بیارزش بودن خودش در نظر خویش و میتوان مهمترین انگیزه دروغگویی را ضعف ایمان و اعتقاد دانست، چرا که اگر دروغگو به علم و قدرت خداوند و وعدههای او اعتماد کافی داشته باشد هرگز برای رسیدن به اموال دنیا یا تحصیل جاه و مقام دروغ نمیگوید و موفقیت خود را در دروغگویی نمیبیند، از فقر نمیترسد و از پراکنده شدن مردم و بر باد رفتن نفوذ اجتماعی خود هراس ندارد و مقام و قدرت را از سوی خدا میداند و برای حفظ آن به دروغ متوسل نمیشود.[2] و این از نشانه های غریبی و فراموشی خداوند است! همانطوری که امام علی علیهالسلام میفرماید: جَانِبُوا الْکَذِبَ فَإِنَّهُ مُجَانِبٌ لِلْإِیمَانِ الصَّادِقُ عَلَى شَفَا مَنْجَاةٍ وَ کَرَامَةٍ وَ الْکَاذِبُ عَلَى شَرَفِ مَهْوَاةٍ وَ مَهَانَة [3].
از دروغ بر کنار باشید که از ایمان فاصله دارد، راستگو در مسیر نجات و بزرگوارى است اما دروغگو بر لب پرتگاه هلاکت و پستى قرار گرفته است.
بسم الله
سلام دادن بر او از نزدیک و دور
پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : هرکس پس از مرگم قبر مرا زیارت کند، همچون کسى است که در حیات من به سوى من هجرت کرده است. پس اگر نتوانستید، به من سلام برسانید، که به من مى رسد.
پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله : خداوند متعال، برایم دو فرشته آفریده است که هر کس از شهرهاى شرق و غرب به من سلام دهد، سلام را به من مى رسانند؛ مگر کسى در خانه خودم بر من سلام دهدکه خودم جواب سلام او را مى دهم.
امام صادق علیه السّلام : بر مدینه بگذرید و از نزدیک به رسول خدا صلّى الله علیه و آله سلام دهید، هرچند که صلوات، از دور هم به او مى رسد.
امام صادق علیه السّلام : کنار قبر پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله صلوات بفرستید، هر چند که صلوات و درود مؤمنان هر جا که باشند به آن حضرت مى رسد.
امام صادق علیه السّلام : عامر بن عبدالله: به امام صادق علیه السّلام عرض کردم: به شتربانم دو یا سه دینار بیشتر دادم تا مرا از مدینه گذر دهد. فرمود: خوب کردى، چه کار آسانى! کنار قبر پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله مى روى و بر او سلام مى دهى. آگاه باش که از نزدیک، سلام تو را مى شنود و سلام تو از دور هم به او مى رسد.
باسمه تعالی
"نا امید و درمانده شده ام. هر راهی را که میدانستم پیموده ام؛ سراغ هر کسی که میشناختم هم رفته ام؛ اما از آنها هم کاری ساخته نیست. فقط پشیمانم که چرا به کمک آنها دل بسته ام. آخر آنها هم انسانهایی کم و بیش مثل خود من هستند .."
حتما شما هم در زندگانی لحظاتی این گونه را کم یا زیاد تجربه کرده اید. اما به راستی در زندگی باید به چه کسی امید داشت؟ در لحظاتی این چنین باید از چه کسی استمداد طلبید؟ امام سجاد (علیه السلام) در مناجات خود پاسخ این پرسشها را این گونه بیان میدارد:
بنام خالق عشق
1.
همیشه به مردم بیش از انتظاراتشان ببخشید و اینکار را با روی خوش
انجام دهید.
2.
شعر مورد علاقه تان را از بر کنید.
3.
هر آنچه که می شنوید را باور نکنید، همه دارایی تان را خرج نکنید و
هر چقدر که می خواهید نخوابید.
4.
وقتی به کسی میگویید "دوستت دارم" واقعاً دوست داشته باشید.
5.
وقتی میگویید "متاسفم"، در چشم طرف مقابل نگاه کنید.
6.
پیش از ازدواج حداقل شش ماه نامزد بمانید.
7.
به عشق در نگاه اول اعتقاد داشته باشید.
8.
هیچگاه به رویاهای دیگران نخندید.
بسم الله
سلام ای سرزمین وحی و الهام
سلام ای شهر شاهنشاه اسلام
سلام ای پایخت پادشاهی
سلام ای پایه عرش الهی
سلام ای کان الماس فتوت
سلام ای کاخ سلطان نبوت
سلام ای سر در کاخ خدایی
حریم بارگاه کبریایی
سلام ای مشرق مشکاة ایمان
سلام ای عرشه قندیل رحمان
چه روحی خفته در أنیت تو
ملایک محو روحانیت تو
خبرداری که با این شوق مدهوش
چه جانی را گرفتستی در آغوش؟
در اینجا خفته آن آرام جانها
بسم الله ...