27 اردیبهشت ماه، روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی

جهان امروز بیش از هر زمان دیگری به دنبال آگاهی و شفافیت است و همه ابزارها و دانش بشری برای رسیدن بیشتر به این دو عنصر مهم به کار گرفته می شود.

سازمان های امروزی نیز برای بقا نیازمند آگاهی یابی و آگاهی دهی هستند تا از طریق ترویج آگاهی و تولید و نشر دانش، امنیت ذهنی و روانی و حتی فضای فیزیکی مخاطبان خود را که ما به عنوان شرکای اجتماعی می نامیم، تامین کنند.

سازمان ها باید اطلاعات موجود را با توسل به شیوه و ابزاری در اختیار مخاطبان و ذینفعان خود قرار دهند که علاوه بر تامین امنیت بتواند هرچه بهتر و بیشتر موجب اعتمادافزایی آن ها شده و در این مسیر پرپیچ و خم بتواند ارتقا و کارآمدی درون سازمانی را نیز  در جهت پیشبرد اهداف مهم سازمان سبب شود.

سازمان های پیشرو، روابط عمومی را به عنوان اتاق فکر مدیران و مدیریت افکار عمومی قلمداد می کنند و با در اختیار گذاشتن امکانات مورد نیاز مسیر شفافیت و اطلاع رسانی را برای ایشان هموارتر می سازند.

رهآورد همۀ این دانش، آگاهی، اعتماد سازی و امنیت روانی باید از کانال حوزه ارتباطات و روابط عمومی گذر کند و این یک دستورالعمل حیاتی در جهان مدیریت سازمان های بزرگ است.

در اهمیت وظیفه و جایگاه روابط عمومی ها همین بس که مولای متقیان علی (ع) در فرمان خود به مالک اشتر، او را به افکار عمومی مردم توجه می دهند و افکار توده مردم را تکیه گاه دین و جامعه اسلامی بر می شمرند.

اینجانب ضمن تبریک 27 اردیبهشت ماه، روز جهانی ارتباطات و روابط عمومی، امیدوارم تعهد، تخصص و پشتکار دست اندرکاران این حوزه به خصوص در نهادهای حساس اجتماعی در مسیر عمل به آرمان شفافیت، آگاهی رسانی و اعتمادسازی و فسادستیزی و خدمت به جامعه هدف بیش از گذشته مثمر ثمر و اثرگذار باشد.

 

 

 

  روح الله مهرجو