صیانت از اصل جوانگرایی

روح‌الله مهرجو ‪-‬ جوان‌گرایی را باید در بستری از واقعیت‌ها و به دور از شعارزدگی بررسی کنیم چرا که با واقعیتی مواجه هستیم که به ما تذکار می‌دهد در دهه‌های گذشته توجه به جوانان و استفاده از انگیزه و نیروی جوانی در پیشبرد امور، تنها در سخن و بستری برای شعار بود و بخشی از بیماری مزمن شعارزدگی را تشکیل می‌دهد. این اتفاق در حالی است که جوانان برخاسته از این آب و خاک بزرگترین انقلاب کلاسیک در قرن بیستم را رقم زدند و پس از آن در جنگی نابرابر در مقابل دنیا از آب و خاک و دین میهنشان دفاع کردند.
اما پس از این دوران بخشی از بدنه جامعه که برگرفته از همه اقشار مردم بود، حاضر نشد به‌طور کامل به جوانان بعد از خود اعتماد کند و در نتیجه سرخوردگی را برای نسل جوان به وجود آورد. نسلی که باهوش و مستعد که در بخشی از ذهن خود خروج از کشور و زندگی در جامعه‌ای از که به قول جوانان آنان را درک کنند و به استعدادهای آنان احترام بگذارند، می‌پروراند. بنابراین مهاجرت نقل محافلی بود که جوانان تشکیل می‌دادند و گاهی چالش‌هایی در خانواد‌ه‌ها ایجاد می‌شد. اما موارد به این ختم نشد، بلکه مشکلات جوانان از زمانی بیشتر شد که همه برای زندگی بهتر اعتقاد یافتند که باید مدارک علمی را از دانشگاه‌ها کسب کنند و پشت میز نشین باشند و در نتیجه دولت نفت بفروشد و حقوق آنان را بدهد که در نتیجه آن هر روز بدنه دولت بر خلاف اسناد بالادستی کشور فربه‌تر و در نتیجه کندتر شد به طوری که برخی از کارشناسان به قفل شدن امور اداری اشاره دارند.

انقلابی بودن نسخه عبور از مشکلات اقتصادی

پایگاه خبری فکر اقتصادی-انقلابی بودن نسخه عبور از مشکلات اقتصادی
امروز حل مشکلات اقتصادی یکی از مهمترین اولویت‌‌های کشور است و بدون تردید دولت خود را در این زمینه با توجه به حضور حماسی مردم در ۲۲ بهمن و پشتیبانی آنان از نظام مقدس جمهوری اسلامی، مسؤول می‌داند.
روح الله مهرجو
آن‌هایی که جنگ تحمیلی را ندیدند، بارها شنیدند که در آن زمان «حزب‌» و «طیف» معنایی نداشت بلکه تنها یک جریان بر دل‌ها حاکم بود و آن نیز «جریان انقلابی» بود.
در آن زمان مردم و مسؤولان انقلابی بودند که توانستند جنگی نابرابر را با موفقیت پشت سر بگذارند و به خواب و خیال دشمن پایان دهند. یکدست بودن و یکرنگ بودن آحاد ملت بود که خیال خام آن خناس دست‌نشانده را که به گمانش سه روزه تهران را فتح می‌کرد، به باد داد و به او و دیگران فهماند ایران سرزمینی نیست که زیر بار ظلم رود و مردمش را به متجاوزان و زورگویان واگذارد.
این حماسه به گوش دنیا آشناست و کمتر علاقمند به رویدادهای جهانی را می‌توان یافت که حرفی از دلاورمردان ایران و سربازان خمینی(ره) نشنیده باشد، همان که وقتی فرمود «حصر آبادان باید شکسته شود» مردان سر دادند تا این حرف بر زمین نماند.
اما امروز چرا به یادآوری حماسه هشت سال جهاد و شهادت نیاز داریم؟ بدون تردید عرصه جهانی پیش رو را نمی‌توان عادی دانست، زیرا همه متفق‌القولند جنگ دیگری در جریان است اما این بار بر بستر اقتصادی؛ نقطه‌‌ای که از دید دشمن پاشنه آشیل و چشم اسفندیار ایران‌زمین است. البته این دیدگاه چندان هم نادرست نیست، ابتدای پیروزی انقلاب هم تصور می‌رفت که ایران از منظر نظامی و استحکام امنیتی با چالش مواجه است- البته با چالش هم مواجه بود- این نگاه‌ها نسبت به واقعیت‌های ایران نادرست نبود اما آنچه از دید دشمنان غافل مانده و باعث شکست آنها می‌شود، مردم، بسیج و رهبری هوشمندانه‌ای است که خلأهای نظامی را پر کردند و اجازه ندادند که اهداف شوم دشمنان محقق شود.
امروز هم درست است که اقتصاد ایران با مشکل مواجه است و کاستی‌هایی را دارد اما مردم و نگاه آنها به دستاوردهایی که در این ۴۰ سال حاصل شده، باعث می‌شود که دشمنان بار دیگر ناکام بمانند و امروز با وجود هجمه‌های سنگین اقتصادی که در برهه‌های زمانی مختلف اعمال و اجرا شده است، همچنان سرپا باشد. بدون تردید این نگاه و همبستگی مردمی که در دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس رمز موفقیت ایران اسلامی بود -و نگاه ویژه خداوند و ائمه اطهار را به خود جلب کرده بود- امروز نیز باید تداوم یابد تا حرکت الهی مردم ایران به ثمر رسیده و بستر ظهور قائم آل محمد(ص) را فراهم نماید.
متأسفانه یکی از چالش‌هایی که امروز احساس می‌شود مسائل اقتصادی نیست، بلکه خطکشی‌هایی است که گاهاً انجام می‌شود تا برخی بتوانند انحصارهایی را برای خود ایجاد کنند. در اصل برخی از افراد تلاش می‌کنند که انسان‌ها را در قالب‌هایی که در ذهنشان تشکیل شده است، جا دهند. آنان را اصولگرا، اصلاح‌طلب، تندور، معتدل و …بنامند و همین مسأله باعث می‌شود که برخی از افراد از گردونه خارج شوند و جامعه از خدمات و توانایی آنان محروم شود.

عرصه فرهنگی را خالی نگذاریم

روح الله مهر جو‌ کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی
عرصه فرهنگی را خالی نگذاریم
صفحه آخر - تاریخ: ۱۱-۱۲-۱۳۹۷, ۰۹:۰۱
اگر وسایل ارتباطی را مبنای تحولات اجتماعی بدانیم و به این مسئله رسیده باشیم که نفوذ فرهنگی و جنگ نرم علیه ایران اسلامی از طریق وسایل ارتباطی -در اینجا شبکه های ماهواره‌ای و شبکه‌های اجتماعی در فضای مجازی- در حال انجام است، یک سوال پیش می‌آید که چرا با توجه به اینکه ما هم شبکه تلویزیونی و شبکه‌های اجتماعی را در دست داریم نتوانستیم ابتکار عمل را به دست بگیریم و عرصه را برای جولان گروه‌های سیاسی و مالی که با ما هم نظر و هم رای نیستند، خالی بگذاریم و از این نفوذ در امان بمانیم؟ چرا خودمان از این بسترها در راستای اشاعه افکار و اندیشه‌های مورد نظرمان استفاده نکردیم و امروز شاهد تغییر برخی از ارزش‌ها و اصول اخلاقی و اجتماعی در جامعه باشیم؟
اگر بخواهیم این سوال را ریزتر کنیم تا بررسی آن ساده‌تر شود، چرا با وجود هنرمندان برجسته و شبکه‌های تلویزیونی گسترده، سریال‌های ترکیه‌ای که تهی از محتوا هستند و تنها به صرف مفرح بودن توانستند برای خود جایگاهی ایجاد کنند، از ما پیشی گرفتند؟!
قطعاً بررسی و پاسخ به این سوال می تواند به بسیاری از سوال های ما درباره جامعه‌ای که گام دوم خود را آغاز کرده است پاسخ دهد. به راستی چه چیزی در سریال‌های ترکیه‌ای وجود دارد که باعث می‌شود از تولیدات داخلی جذاب‌تربه نظر بیاید.

یادداشت؛ سختگیری‌های بی نتیجه و ادامه قاچاق سوخت/ سامانه‌های دولتی نتوانسته مانع از قاچاق سوخت شود

خبرگزاری آریا- با وجود آنکه دولت در تلاش است که با طراحی سامانه‌های مختلف میزان مصرف سوخت خودروهای سنگین را کنترل کند اما قاچاق سوخت همچنان انجام شده و تنها مشکلات رانندگان افزوده شده است.
به گزارش آریا، روح الله مهرجو- کارشناس مسائل اجتماعی و پژوهشگر
پرداخت یارانه و یا همان سوبسید به سوخت در ایران، باعث ایجاد جذابیت بالای این منابع ارزشمند برای قاچاقچیان شده است و اقدامات مختلف همچون سهمیه بندی آن نیز نتوانسته بر این مشکل به طور کامل فائق آید.
قاچاق سوخت در برخی از برهه‌های زمانی شدت بیشتری می‌یابد که به عوامل مختلف بستگی دارد. یکی از مهمترین عوامل آن میزان سخت‌گیری مسؤولان است، در برهه‌هایی از زمان مسؤولان سعی می‌کنند مجاری قاچاق سوخت را تنگ‌تر کنند که کار برای قاچاق به ویژه گازوییل سخت‌تر می‌شود اما گاهی هم هست که سخت‌گیری‌ها کمتر شده و میزان قاچاق شدت می‌گیرد. اما یکی از دلایلی مهمی که این پدیده نامبارک را تشدید کرده است، کاهش ارزش پول ملی کشور است که صادرات و فروش هر نوع کالایی را سودمند کرده  و سوخت را بیش از گذشته جذاب ساخته است. بدون تردید به دلیل یارانه‌ای که دولت به سوخت می‌دهد خروج منابع از کشور ضرر مهلکی به اقتصاد وارد می‌کند و این مسأله باعث می‌شود که کشورهای همسایه به ویژه حاشیه خلیج فارس نیز بدون کمترین زحمتی از این مزیت استفاده کنند در حالی که تعداد کمی از مردم ما از آن سود می‌برند و حق اکثریت مردم پایمال می‌شود.
البته این مسأله تنها به اقتصاد کل کشور آسیب وارد نمی‌کند بلکه شقوق دیگر جامعه را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. نخستین ترکش‌های این مسأله به حمل و نقل باری جاده‌ای کشور رسید. اگرچه هستند عده‌ای که بعد از یک حساب و کتاب ساده درمی‌یابند، با فروش سهیمه گازوئیل خود درآمد بهتری بدون زحمت و البته هزینه به دست می‌آورند، اما این مسأله نباید به عموم رانندگان تسری یابد.-چرا که شاهدیم امر حمل و نقل کالا در حال انجام است و مشکلی وجود ندارد- ضمن اینکه این اتفاق بیشتر در مناطق جنوبی کشور و نزدیک سایر مرزها محدود می‌شود. 

بازار سرمایه در انتظار یک خبر خوب

پایگاه خبری فکر اقتصادی- بورس به زبان ساده
بازار سرمایه در انتظار یک خبر خوب

امسال برای اقتصاد کشور سال عادی نبود و شوک‌هایی که تقریبا از تابستان آغاز شد همه شئون بازار تحت تأثیر قرار داد. افزایش قیمت ارز و طلا به یکبار رکود بازار را در یک برهه تقریباً کوتاه شکست و افزایش باورنکردنی قیمت‌ها را به دنبال داشت. بازارهایی چون سکه و طلای دست دوم و شکسته به همراه بازار ارز متلاطم شد و حجم انبوهی از نقدینگی مردم را به سمت خود کشید. اما این بار بر خلاف دوره‌های گذشته که بازار مسکن در کنار ارز و دلار از جمله رکن‌های اصلی جذب نقدینگی بود، بازار سرمایه هم برای مردم جذاب شد. بسیاری از افراد برای نخستین بار کد معاملاتی از کارگزاری‌ها دریافت کردند وبه معامله پرداختند. در این میان رشد شاخص بورس باور نکردنی و بدون وقفه افزایش یافته به طوری که سال با شاخص ۹۶هزار و ۴۲۶ واحد آغاز به کار کرد و در اوج دوران بازار به ۱۹۵ هزار واحد نیز رسید. شاخص پس از رسیدن به قله ۱۹۵ هزار اصلاح خود را آغاز کرد و تا کانال ۱۵۰ هزار واحد عقب آمد و پس از آن یک روند افتان و خیزان به خود گرفت. به عبارت دیگر بازار از ۱۱ شهریور ماه استارت صعودی خود را آغاز کرد و تا هفتم مهر ماه روند خود را حفظ کرد و به کانال ۱۹۰ هزار وارد شد.روند صعودی بازار که تقریباً تا این تاریخ سابقه نداشت همه را شگفته زده کرد و حداقل برای یک ماه بدون توقف رشد صعودیش را ادامه داد. همین مسأله بسیاری افراد تازه کار را نیز وارد بازار کرد و به آنان این نوید را داد که می‌توانند به یکبار سرمایه‌های خود را چند برابر کنند. اما بازار این روند صعودی را که برای کارشناس اقتصادی نیز تقریباً غیر قابل پیش بینی بود، ادامه نداد و از اواخر آبان‌ ماه اصلاح خود را آغاز کرد و تا کانال ۱۵۰ هزار پایین آمد.

سهم ایران از گردشگری الکترونیک در جهان چقدر است؟ جای خالی سفرهای آنلاین‌ در گردشگری ایران

جهان ورزش - تاریخ: ۱۳۹۷/۱۱/۲۷ 
زهرا داستانی
این روزها فضای مجازی و اینترنتی ایران پر از استارت‌آپ‌ها و سایت‌هایی است که گردشگران می‌توانند از طریق آنها خرید بلیت هواپیما و رزرو هتل و خدماتی از این دست را به صورت آنلاین دریافت کنند. شمار این سایت‌ها و استارت‌آپ‌ها هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و تبلیغات برای جذب مشتریان بیشتر، دو چندان. اما نقطه ضعفی که همه این سایت‌های گردشگری دارند، غفلت از کارکرد اولیه گردشگری الکترونیک در دنیا است. به گفته کارشناسان اگرچه بخش دوم گردشگری الکترونیک که مربوط به رزرو هتل و خرید بلیت و خدمات است، در ایران محقق شده اما در مهم‌ترین بخش آن یعنی سفرهای آنلاین هنوز دستاوردهای زیادی حاصل نشده است. 
نیازی به بستن چمدان و نوشتن لیست اقلام ضروری یا رفت‌وآمدهای متعدد به اداره گذرنامه برای گرفتن پاسپورت سفر نیست. کافی است که مقصدتان که همان آدرس یک سایت گردشگری یا ET است، بدانید. آدرس سایت را در نوار آدرس مرورگر اینترنتی تایپ کنید و دکمه ورود را بزنید. اکنون که در سایت ET هستید گویی به ترمینال یا فرودگاه پا نهاده‌اید. از اینجا به بعد سفرتان با هیجان بیشتری روبه‌رو است. از میان مقاصد مختلفی که بر روی صفحه نمایش می‌بینید باید شهر یا کشور مدنظرتان را پیدا کنید درست همانند کاری که باید در فرودگاه یا ترمینال برای پیدا کردن پروازتان انجام دهید. مسیر نزدیک‌تر از آن چیزی که فکر می‌کنید، طی می‌شود. با یک کلیک دیگر شما به مقصد رسیده‌اید و باید از زیبایی‌های طبیعی، جاذبه‌های میراثی و ... لذت ببرید. اکنون شما بسیاری از نادیده‌ها را در یک صفحه گنجانده‌اید. هرچند که از لطف لمس طبیعت و نفس کشیدن هوا و قدم زدن محروم مانده‌اید اما دیده‌اید و دانسته‌اید. دنیای امروز متکی بر تکنولوژی نام این سفر را گردشگری الکترونیک نامیده است. البته گردشگری الکترونیک تنها به این سفرهای آنلاین محدود نیست. سایت‌های گردشگری راهنمایان سفرهای راحت، ارزان و سریع برای مسافران دنیای مدرن امروزی هستند. راهنمایانی که باید انتظارات گردشگر الکترونیک را از اطلاعات کلی درباره وضعیت جغرافیایی و آب و هوا، راه‌های ارتباطی منطقه، اختلاف زمانی، واحد پولی و چگونگی تبدیل ارز، اطلاعاتی درباره صدور گذرنامه، معرفی جاذبه‌های طبیعی و میراثی، اطلاعاتی درباره زبان و فرهنگ کشور تا خرید بلیت هواپیما، اتوبوس و قطار، معرفی هتل‌ها و رزرو آن، ارائه فهرستی از تورهای مسافرتی، امکان پرداخت آنلاین هزینه و ... را برطرف کند. در ایران گرچه سایت‌های گردشگری متعددی در سال‌های اخیر فعالیت خود را در زمینه گردشگری الکترونیک آغاز کرده‌اند اما نواقص بسیاری دارند، از پراکندگی اطلاعات مربوط به مقاصد گرفته تا بی‌بهره بودن از سفرهای آنلاین. شاید دلیل این نواقص را باید در تازه و نوپا بودن این نوع از گردشگری در ایران جست‌وجو کرد، اگرچه که سایر گردشگری‌ها در ایران نیز همچنان درگیر نواقصی از جمله نبود زیرساخت‌ها هستند. با این حال مغفول مانده‌ترین بخش از گردشگری الکترونیک در ایران سفرهای آنلاین‌ هستند. سفرهایی که می‌توانند تبلیغاتی برای جاذبه‌های داخلی باشند و گردشگران خارجی را نیز جذب کنند، سفرهایی که در بسیاری از کشورها از جمله کانادا و آمریکا، جای خود را پیدا کرده و از آن جا که سفرهای اینترنتی به هزینه و فرصت کمتری نیاز دارند، طرفداران فراوان دارند. اما چرا این نوع گردشگری دارای اهمیت است؟ ارزش گردشگری و فعالیت‌های مرتبط با آن، زمانی روشن‌تر می‌شود که بدانیم درآمد حاصل از آن، هم ردیف درآمدهای نفتی است و امروزه از آن به عنوان صنعت گردشگری نام برده‌اند و شاخه الکترونیکی آن، یعنی گردشگری الکترونیک را منشا حرکت‌های اقتصادی و فرهنگی بالقوه دانسته و آن را انقلاب گردشگری نامیده‌اند. فارغ از آن در زمان‌هایی که افراد با توان مالی برای سیر و سفر به نقاط مختلف دنیا را ندارند، سفرهای آنلاین می‌‌توانند بخشی از حس خوب سفر کردن را به آنان منتقل کند. 
روح‌الله مهرجو، کارشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی درباره اهمیت سفر کردن و لزوم توجه به گردشگری الکترونیک در ایران به «ابتکار» می‌گوید: برای آنکه انسان بتواند آستانه صبر و تحمل خود را بالا ببرد نیاز دارد که مدتی محیط خود را تغییر و فضایی جدید را تجربه کند که قطعا سفر می‌تواند این مهم را محقق کند. سفر از گذشته دور تاکنون در فرهنگ ما ایرانیان همواره مورد توجه بوده است. همه بزرگان این سرزمین ما تجربه سفر را داشته و اکثر آنان همواره در حال گشت و گذار بودند. وی با اشاره به اینکه زمان زیادی نمی‌گذرد که دنیا به این نتیجه رسیده که می‌تواند گردشگری را یک صنعت بنامد تصریح کرد: اما امروزه به خوبی می‌دانیم که صنعت گردشگری یکی از کم هزینه‌ترین سرمایه‏گذاری‌ها برای تولید ثروت و البته ایجاد شغل است. این کارشناس و پژوهشگر اجتماعی ادامه داد: موضوعات بسیاری در رابطه با صنعت گردشگری قابل طرح است و می‌توان آن را از ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی مورد بررسی قرار داد اما مسئله مورد بحث ما ارتباط این صنعت با فناوری اطلاعات است. مهرجو با اشاره به اینکه با آمدن دنیای الکترونیک همه شقوق زندگی انسان متحول شده است خاطرنشان کرد: صنعت گردشگری نیز از این امر مستثنی نیست و تحت تاثیر قرار گرفته است. وی گفت: این روزها فناوری اطلاعات باعث شده است که هزینه امور مختلف به شدت کاهش یابد و بسیاری از مواردی که قبلا به دلیل هزینه بالا قابل اجرا نبود، محقق شود.

بوم‌گردی آیا می‌تواند برای گردشگری ایران سودمند باشد؟ در جستجوی آرامش

جهان ورزش - تاریخ: ۱۳۹۷/۱۱/۲۴ 
گروه ایرانشهر- روح‌الله مهرجو: حفظ خانه‌های قدیمی و توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی هم به اقتصاد کشور و هم به آرامش روحی و روانی جامعه کمک می‌کند.
این روزها همه انسان‌ها به دنبال فرصتی هستند که از تکنولوژی و دغدغه‌های جامعه مدرن و توسعه‌یافته فرار کنند و دقایقی را در آرامش بگذرانند. متاسفانه عطش انسان برای پیشرفت و توسعه باعث شد که بسیاری از میراث گذشتگان از بین بروند و ساختمان‌های بتنی و سیمانی در گوشه و کنار شهرها‌ رشد کنند و خود را به‌عنوان نماد مدرنیته به رخ انسان‌ها بکشانند. برج‌ها به‌عنوان نماد توسعه‌یافتگی مطرح شدند و این باور به وجود آمد که هرچه ساختما‌ن‌ها بزرگ‌تر باشند، درصد مدرنیته شدن و توسعه‌یافتگی بیشتر می‌شود و صاحبان و شهر و کشور می‌توانند بیشتر به خود ببالند. در این میان خانه‌های دلباز قدیمی با حوض‌های بزرگ و کوچک آبی‌رنگ وسط حیاط، همراه با باغچه‌های بزرگ و کوچک لِه شدند تا ساختمان‌های بزرگ خلق شوند و توسعه‌یافتگی را به رخ همگان بکشانند. در این میان کمتر مدیری در سطح کشور و البته شهرها به این فکر می‌کرد که باید از میراث گذشتگان حفاظت و آن را ترمیم و بازسازی کرد. کمتر مدیری به این فکر کرد که باید داشته‌های قدیمی را حفظ کرد و راهکارهایی اندیشید. به‌عنوان مثال باید ارزش مادی خانه‌های قدیمی که وجب به وجب آن ارزشمند و نشان‌دهنده تاریخ و تمدن این کشور بود را به قدری افزایش می‌دادند که حفظ آن یک سرمایه بزرگ به حساب می‌آید و حتی قیمت آن‌ها از آپارتمان‌های لوکس و خانه‌های ویلایی دوبلکس مدرن بیشتر می‌بود تا همه برای حفظ آنان تلاش کنند‌ اما متاسفانه صاحبان این خانه‌ها از ترس اینکه میراث فرهنگی نسبت به آن ادعایی داشته باشند سعی در تخریب و یا فروش آن می‌کردند تا از نظر اقتصادی متضرر نشوند.
البته امروز صندوق احیاء و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی ایجاد شده است و به دنبال حفظ بافت‌های فرهنگی و قدیمی است. این صندوق با توسل به تغییر کاربری و تبدیل خانه‌ها‌ به رستوران‌های سنتی و هتل‌های قدیمی به دنبال آن است تا برای مردمی که خواهان آسودگی خیال و آرامش هستند و در جستجوی کنجی می‌گردند تا در آن‌ها آرام گیرند، فرصت مناسبی را فراهم و با خلق یک منفعت اقتصادی انگیزه‌ای برای حفظ این امکان قدیمی ایجاد کند.
اگرچه بهتر این بود که مدیران خواهان توسعه و پیشرفت از همان ابتدا به جای اینکه بر خانه‌های قدیمی نام بافت فرسوده بگذارند و برای تبدیل آن‌ها به ساختمان‌های بی‌روح امروزی تسهیلات میلیونی در نظر بگیرند، مردم را تشویق می‌کردند تا خانه‌های قدیمی با آن درهای چوبی و اروسی‌های رنگارنگ رویایی و حوض وسط حیاط حفظ شود و مردم در خانه‌هایی که مامن آرامش است، زندگی کنند. کودکان آزادانه در حیاط‌ها و اتاق بزرگ که سقف بلند آن باعث ابهت و بزرگی خانه بود، بدوند و کسی از ترس مزاحمت همسایه‌ها آنان را وادار به سکون و سکوت نکند و در نهایت تبلت و تلفن همراه و ایکس باکس را به دست آن‌ها ندهد. در این مقال، مجال آن نیست که به عواقب این اتفاق پرداخت و باید آن را به متخصصان علوم اجتماعی، روانشناسان و جامعه‌شناسان سپرد.
اما امروز اقدامی که برای حفظ این بافت‌های قدیمی در شهرها و روستاها ساری و جاری شده است، احداث خانه‌های بوم‌گردی است که با استقبال بی‌نظیر گردشگران داخلی و خارجی روبه‌رو شده است به طوری که برخی از این اماکن تا ماه‌ها بعد نیز رزرو هستند. 
استان‌هایی چون فارس، هرمزگان و ... توانستند از این فرصت به‌خوبی استفاده کنند و بسیاری از گردشگران را به روستاها بکشانند که شاید کمتر از شهرها به درد مزمن تخریب بافت قدیمی به منظور مدرن شدن دچار شدند و هنوز خبری از آن خانه‌هایی که هر خشت آن با عشق بنا نهاده‌ شده است، هست. هنوز همه خانه‌های روستایی با نام مقاوم‌سازی و بهسازی به یک دخمه که با فرهنگ و جامعه روستایی همخوانی ندارد، تبدیل نشدند. 
استقبال مردم از این خانه‌های قدیمی که به یک اقامت‌سرا و یا هتل بدل شدند نشان می‌دهد که فطرت انسان با این نوع اماکن همخوانی دارد و معماران قدیمی بیشتر از مهندسان امروزی با فطرت و سرشت انسان آشنا بودند و مَسکنی که مُسکن دردهای آدمی است را می‌ساختند. 

روح الله مهرجو- پژوهشگر اجتماعی خودباوری منشا توسعه و پیشرفت کشور

روح الله مهرجو- پژوهشگر اجتماعی
خودباوری منشا توسعه و پیشرفت کشور 

اجتماعی - تاریخ: ۲۱-۱۱-۱۳۹۷, ۱۲:۰۱ 
در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی توجه به شعار دهه فجر می‌تواند ساعت‌ها بحث و گفت‌و‌گو به خود اختصاص دهد و کاغذهای زیادی را پر کند. در این روزهایی که دشمن اعلام کرده بود ایران به خود جشن چهل سالگی انقلاب را نمی‌بیند اما دید، باید به این مسئله پرداخت که چرا باید به گذشته افتخار کنیم و به آینده امید داشته باشیم.
بررسی انقلاب اسلامی و آنچه رخ داده است را می‌توان در دو بعد سخت افزاری و نرم افزاری ترسیم کرد و به بررسی آن پرداخت.
در همین ابتدای کار باید اعلام کرد که انقلاب اسلامی یک رویداد نرم افزاری بود که به خاطر مادیات شکل نگرفت، بلکه اهداف دینی و سیاسی برایش بیشتر حائز اهمیت بود و همه دستاوردهای سخت افزاری و توسعه‌های کمی در ابعاد مختلف مولود همین دستاوردهای معنوی است.
در رژیم طاغوت، شاه همواره در تلاش بود تا نزدیکی خود به آمریکا را حفظ کند، ژاندارم منطقه باشد و به طور مداوم با پول نفت اسلحه بخرد و زرادخانه‌های بزرگی تشکیل دهد. شاه مملکت را همچون ملک شخصی خود تصور می‌کرد که می‌تواند در آن با تانک و هواپیماهایی آمریکایی به بازی بپردازد. هر روز مستشاران آمریکایی در کشور افزوده می‌شدند و تسلط خود در امور کشور را تعمیق می‌دادند. در این میان ابتکار عملی برای مسئولان ایرانی باقی نمانده بود. اکثر آنان نیز برای حفظ میز و پست خود سرسپردگی آمریکا را پذیرفته بودند. طاغوت قبول کرده بود که باید حق توحش هم بپردازد و در داخل کشور صلاحیت رسیدگی به تخلف مستشاران و شهروندان عزیزدردانه آمریکایی وجود ندارد و باید در همان مهد به اصطلاح دموکراسی و حقوق بشر به تخلفات آنان پرداخته شود. 
از سوی دیگر آمریکایی‌های دوستداشتنی شاه، در تلاش بودند که ظاهر و باطن دین در جامعه را به حاشیه برانند و باشگاه‌ها و کلوپ‌هایی به سبک غربی دایر کنند تا جوانان ایرانی نیز به مانند آنان رشد و نمو کنند. 
همه این‌ها برای ملتی که عشق حسین(ع) را در سینه و قلب خود داشت و برای مظلومیت مردان کربلا گریسته بود، قابل تحمل نبود و در نهایت مردی از سلاله پاک حسینی قیام کرد و با همراهی ملت و پشتیبانی الهی به همه کج‌اندیشی‌ها، حقارت‌ها و توهین‌ها پایان داد. پیروزی انقلاب اسلامی استعمار را که ملت ایران را به استعباد گرفته بود، برای همیشه از سرزمین همیشه خدایی ایران بیرون راند و استقلال سیاسی را که بزرگترین و مهمترین خواسته ملت ایران و انقلاب بود، محقق کرد. ملت ایران پس از سال‌ها که سفارتین برای آن تصمیم می‌گرفت رها شد و سرنوشت خود را به دست گرفت. حاکم شدن مردم بر سرنوشت خود، بالاترین دستاوردها را برای ایران داشت که مهمترین آن اعتماد به نفس و روحیه خودباوری بود. در اصل کشوری که روزگاری متهم شد لولهنگ هم نمی‌تواند بسازد امروز دست به انقلابی بزرگ زد، کشورش را از استعمار و استبداد رهایی داد و در نتیجه پیشرفت و توسعه را به ارمغان آورد. در این میان کشوری که همه پروژه‌های عمرانی و خدماتی‌اش نصیب کشورهای غربی به ویژه آمریکا می‌شد، امروز با اتکا بر توان و دانش داخلی به پیش می‌رود و نیازی به مستشاران آمریکایی ندارد.

خشم بهداد سلیمی قهرمان وزنه‌برداری به پاداش‌های ملی‌پوشان فوتبال اعتراض تندی می‌کند و پشت سر وی باقی

سلیمی قهرمان وزنه‌برداری به پاداش‌های ملی‌پوشان فوتبال اعتراض تندی می‌کند و پشت سر وی باقی
ورزشکاران هم به صحنه می‌آیند. در مقابل فوتبالیست‌ها هم کمپین راه می‌اندازند. به راستی حق با کدام است؟ در این باره از منظر جامعه‌شناسی با یک کارشناس گفت‌وگو کردیم و دلیل این اعتراض‌ها را جویا شدیم 
خشم بهداد 
آفتاب یزد -گروه اجتماعی: سفره مردم روزبه‌روز کوچک تر می‌شود و این روزها شاهدیم که مردم باید ساعت‌ها در صف بایستند تا بتوانند با ارائه کارت ملی چند کیلو گوشت تهیه کنند! اما در شرایط اقتصادی فعلی که مردم زیر بار مشکلات اقتصادی کمر خم کرده‌اند و وزیر کشاورزی می‌گوید باید خدارا شکر کنیم که اجناس در کشور وجود دارد، در گوشه و کنار زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که همه را در شوک فرو می‌برد! خبر کوتاه است و دل آزار، بیش از یک میلیون دلار به بازیکنان فوتبال پاداش داده می‌شود! با یک جمع و تفریق ساده می‌توان فهمید سهم هر بازیکن از این پاداش چیزی نزدیک به 500میلیون تومان است! به هر حال پاداش بازیکنان تیم ملی با واکنش‌های بسیاری همراه بود و شاید بتوان گفت در اوضاع فعلی شیرینی برد‌های تیم ملی را هم به کام مردم تلخ کرد! 
>مردم همیشه حامی، امروز منتقدند
مردم همیشه به تیم ملی فوتبال کشورمان عرق داشته‌اند و این تیم تنها تیمی بوده که به دور از هرگونه جناح بندی و دسته بندی مورد حمایت همه جانبه جامعه قرار گرفته است اما این روزها با واکنش‌هایی در رابطه با پاداش بازیکنان تیم ملی فوتبال رو به رو هستیم که از دل ملت برخاسته و مسلما به فشار‌های اقتصادی که در حال حاضر وجود دارد برمی‌گردد. در ابتدا برخی از ملی پوشان کاراته با پست‌هایی انتقادی و گلایه آمیز از تبعیض بین فوتبال و سایر رشته‌ها سخن به میان آوردند و سپس نوبت به پست تند و عجیب بهداد سلیمی رسید. این قهرمان وزنه‌برداری با قرار دادن تصویری از مصاحبه مهدی تاج و بخشی از آن که درباره پاداش یک میلیون دلاری به بازیکنان تیم ملی صحبت کرده بود، به انتقاد از فوتبالیست‌ها پرداخت. او در استوری اول خیلی تند به ملی پوشان فوتبال حمله کرد! البته چند دقیقه بعد سلیمی وقتی واکنش‌ها را نسبت به‌استوری خود دید، با پاک کردن استوری از مردم هم عذرخواهی کرد؛ اما باز هم از موضع خود کوتاه نیامد.

تیغ دو لبه فضای مجازیبرای تولیدات داخلی

آفتاب یزد- گروه اجتماعی: با این که خیلی‌ها‌ فضای مجازی را بستری برای شیوع و بروز آسیب‌ها‌ی اجتماعی می‌دانند اما چیزی که غیرقابل انکار است این است تبلیغات فضای مجازی که در واقع این روزها به نوعی استارت آپ تبدیل شده بستر را برای درآمدزایی خیلی از برند‌ها‌ی ایرانی و تولیدات داخلی فراهم کرده، تا جایی که شاهدیم برخی صفحات اینستاگرامی روزانه با تبلیغات انبوه تولیدات داخلی اجناس زیادی را به فروش می‌رسانند و این موضوع می‌تواند چرخ اقتصاد کشور را هر چند سخت و کند بچرخاند؛ در رابطه با برندسازی تولیدات داخلی در فضای مجازی و پتانسیل فضای مجازی برای تبلیغ تولیدات داخلی با روح الله مهرجو، کارشناس ارتباطات و پژوهشگر اجتماعی 
به گفت‌وگو نشستیم.

> نوع دیگری رسانه در حال ظهور است
مهرجو در رابطه با این موضوع می‌گوید: «کاربران اینترنتی دیگر فقط نوجوان و جوان نیستند بلکه فعالین بازار و سرمایه گذارانی که سرمایه‌ها‌ی کلانی هم در اختیار دارند را هم شامل می‌شوند.کسانی که می‌توانند یک مشتری پر سود باشند از اینترنت برای کارهای روزمره خود استفاده می‌کنند. نسلی که در زمان تحصیل با اینترنت آشنا شد اکنون وارد بازار کار شده و درصد قابل توجهی از سرمایه‌ها‌ی کشور را در دست دارد.حال این افراد که می‌دانند اینترنت می‌تواند چه ابزار پرقدرتی باشد از آن به صورت روزمره استفاده می‌کنند؛ وقتی که از آنها آخرین قیمت را می‌پرسید آن را با اینترنت چک می‌کند و دیگر تلفن و موبایل آن وسیله ارتباطی مقتدر سابق نیستند. بدیهی است با گسترش حیرت‌آور رسانه‌های مجازی ـ بخصوص از نوع موبایلی یا تبلتی ـ در ایران، تولیدکنندگان ایرانی نیز باید روی تاثیر این رسانه‌ها بر کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش‌شان مطالعه کرده و حساس باشند؛ چرا که نوع دیگری از رسانه در حال ظهور است که می‌تواند به گونه‌ای جدید از تولید یک کالا حمایت کرده یا برعکس، آن را تا مرز تحریم خرید، بایکوت کند.

> تیغ دولبه فضای مجازی
او در ادامه افزود:« هر چند ممکن است تولیدکنندگان اکنون به این پدیده جدید که به طور خزنده‌ای در حال پیشروی و اثرگذاری بر افکار عمومی است، کم‌توجه بوده و حتی اثر آن را انکار کرده و آن را به تمسخر بگیرند، اما این دیدگاه، چیزی از واقعیت کم نمی‌کند.اکنون در گوشه و کنار شبکه‌های مجازی در ایران شاهد شکل‌گیری کمپین‌های مختلفی درباره تولیدات ایرانی هستیم.در یکی از این کمپین‌ها که به هشتک تولید ملی معروف شده است، از افراد عادی خواسته می‌شود رده‌های کالایی را که از کیفیت یا قیمت آن راضی هستند قید کنند. بدیهی است قضاوت‌های صریح، بی‌پرده، انبوه و بی‌سانسوری که در این باره اعلام می‌شود، می‌تواند صدها مشتری را به خرید آن کالا ترغیب کرده و یا برعکس از آن رویگردان کند. کارشناسان اقتصادی به تولیدکنندگان هشدار می‌دهند قدرت اثرگذاری فضای مجازی در تولید ملی را دست‌کم نگیرند.شاید بسیاری از فعالیت‌های انجام شده در فضای مجازی به جایی نرسیده یا به اصطلاح «گرم» نشود، اما ظرفیت قدرتمند فضای مجازی برای ایجاد موج‌سازی تجاری قطعا قابل انکار نخواهد بود چرا که این رسانه جدید، به تمام معنی رسانه مردم است که در مقام خریدار و مصرف‌کننده، قدرت متقاعدکنندگی بسیار بالایی برای همنوایان خود خواهند داشت؛ قدرتی که مانند یک تیغ دو لبه می‌تواند به ضرر یا نفع یک کالا یا خدمات عمل کند.