بسم الله
یکى
از موادّ امتحانى که در این روایت بدان اشاره شده، ثروت‌هاى کلان است.
تحصیل بیش از نیاز ثروت و مصرف نکردن آن بسان حمل مقدار زیادى موادّ غذایى
توسّط کوهنورد حریصى است که فقط قصد دارد یک روز بالاى کوه بماند و بعد
ناچار مى‌شود بقیّه را بالاى کوه بگذارد و برگردد!
خداوند
متعال فلسفه و اساس خلقت انسان را آزمایش و امتحان از او بیان مى‌کند.
بدین جهت دنیا به منزله جلسه بزرگ امتحان، و قیامت به مثابه زمان دادن
کارنامه امتحان‌شوندگان مى‌باشد! بنابراین نباید دعا کرد که خدا ما را به
امتحان و آزمایش مبتلا نکند؛ زیرا این دعا با هدف خلقت منافات دارد و دور
از اجابت است، بلکه باید از خداوند خواست که با آزمایش‌هاى سخت و سنگین ما
را آزمایش نکند، پروردگارا ما را به‌موادّى که نمره قبولى نمى‌آوریم امتحان
ننما. آزمون‌هاى خداوند ابزار تکامل‌ها و پیشرفت‌هاست و موادّ خاصّى
ندارد، ولى سه مادّه در حدیث زیر مورد اشاره واقع شده است که از همه
مهم‌تر می‌باشد:
قال على (علیه السلام):
«ثَلاٰثٌ یُمْتَحَنُ بِهٰا عُقُولُ الرِّجٰالِ: هُنَّ الْمٰالُ وَ الْوِلاٰیَةُ وَ الْمُصِیبَةُ».
«با سه چیز عقل انسان‌ها محک زده مى‌شود: ثروت، پست و مقام، مصیبت‌ها و مشکلات». (غررالحکم، ج ”ٹ3”ص337”، ح ”4664”)
