«رمز جاودانگی»

باسمه تعالی

اربعین امام حسین (علیه السلام) از راه می‌رسد و سببی می‌شود تا بسیاری از مردم متحیرانه، نگاه تعجب به این حماسه بدوزند. براستی چرا حماسه امام حسین (علیه السلام) از پس سالیان متمادی هم چنان پرفروغ و گیرا، تکرار شده و گرامی داشته می‌شود؟ به راستی راز جاودانگی او و این تقدس در چیست؟

عده‌ای حسین (علیه السلام) را آزاده‌ای می‌پندارند که بندگی حکومت ستم پیشه را نپذیرفت و از آزادگی خویش دفاع نمود و مردم را به سوی آزادی خواهی فراخواند. اگر چه این مطلب صحیح است، ولی جزء ساده‌ای از همه ماجرا است؛ زیرا آزادگان فراوان هستند و بسیاری از مردم در طول تاریخ، آزاده زندگی کردند و آزاده درگذشتند. اما چرا آنها مانند ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) تقدیس و تقدیر نمی‌شوند؟

روایت مداح 80ساله آبادانی از پیاده‌روی اربعین/ مداحی برای پول حرام اندر حرام است

بسم الله

غلامحسین رودباری، ذاکر هشتاد ساله اهل بیت(علیهم السلام) با تشویق مادرش به این مسیر پا نهاده است. او می‌گوید: مداحی برای پول حرام اندر حرام است، من هرگز برای پول مداحی نکردم و تا جان در بدن دارم برای امام حسین(علیه السلام) ذاکری می‌کنم.

  ماه محرم با سوگواری و عزا از 1400 سال پیش تاکنون عجین بوده است و بعد از واقعه عاشورا مداحان و ذاکران اهل بیت(علیهم السلام) تلاش خود را به کار بسته‌اند تا پیام ثارالله را نسل به نسل منتقل کنند. برپایی یازدهمین همایش پیرغلامان حسینی در استان گلستان فرصتی را فراهم آورد که از نزدیک پای سخن این ذاکران سینه‌سوخته بنشینیم و از زبان آن‌ها علت این عشق خروشان به سید و سالار شهیدان را جویا شویم.

آنچه در ادامه می‌آید،‌ ماحصل گفت‌وگوی خبرنگار فارس با «غلامحسین رودباری» مداح و ذاکر اهل بیت است. او می‌گوید که از دوازده ـ سیزده سالگی به تشویق مادرش مداحی را آغاز کرده و تا جان در بدن دارد برای اهل بیت(علیهم السلام) و خصوصاً امام حسین(علیه السلام) مداحی می‌کند. هیچ زمان برای پول مداحی نکرده و به مداحان جوان توصیه می‌کند که اگر برای پول به این حوزه وارد شدند، بهتر است به کار دیگری بپردازند.

 

اجتهاد و تقلید

بسم الله

بخشی از مقدّمه ی رساله ی معرفت احکام شرعیه ضروریه مشهور به خلافیه

اشاره:

اصل این نسخه، بدون صفحه اول، به شماره 3864 در کتابخانه آیة الله گلپایگانی در قم موجود است. مرجع ما در احیای رساله ی مذکور همین نسخه است.

اجتهاد و تقلید

غالب خواص و عوام به امور دینی رغبت بی حد می نمایند و اکثر خلایق به طاعات و عبادات و اقامت صلوات و جماعات اشتغال دارند و روز به روز در میل به معرفت مسائل شرعیه و دانستن امور دینیه می افزایند و در اجتماع مجامع و معابد و مدارس می کوشند، به خاطر فاتر فقیر محمد باقر السبزواری رسید که کتابی در معرفت احکام شرعیه ضروریه به عبارات فارسی بنویسد تا نفع آن جماعت را که از معرفت لغت عربی عاری باشند. شامل باشد، بر وجهی که مشتمل باشد در مسائل خلافیه بر آن چه در نظر این حقیر اصلح و اقوی است. چون امر مذکور متضمّن مصلحت دینیه بود و ثواب عظیم به سبب آن متوقّع بود امضای این عزیمت را لازم دانست و در تحریر کتاب مذکور شروع نمود و اطناب و اکبار و تعرض مسائلی که کمتر به آن احتیاج واقع می شود احترام نمود و به خلاف های معتدّبه اشاره کرده شد. امید که از ثواب آن به روزگار فرخنده آثار اشرف اقدس همایون اعلی شاهد عاید گردد و این ضعیف نیز از ثواب عالمان و مجتهدان بی بهره نباشد، و غالب ظنّ این فقیر آن است که در آن چه در این کتاب جهت مؤمنان ایراد نموده، شرط مناصحت به جا آورده و متابعت هوی و اغراض فاسد ننموده و در اندیشه تفکر از قدر ضروری تقصیر ننموده، امید که این ظن مطابق واقع باشد و اگر لغزشی شده باشد، عفو الهی شامل حال گردد. إنّه غفورُ رحیم.
و این کتاب مشتمل است بر مقدّمه و چند باب.

حقّی بزرگ در رساله حقوق امام عارفان علیه السلام

بسم الله

در اوج حاکمیت استبداد در قرن اول هجری، در روزگاری که حکام اموی با تمام توان در صدد زدودن نور شرافت و آزادی از سرزمین وحی بودند و در خاموش ساختن منادیان حق و از میان بردن سیره حیاتبخش پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله از هیچ تلاشی فروگذار نمی کردند، رسوم اخلاقى نه تنها فراموش شد، بلکه به ضدارزش مبدل گردید. عمل به منهیات شرع و ارتکاب محرمات، موجب فخر بر یکدیگر و تظاهر به آنها موجب عزت اجتماعى شده بود و در یک کلمه مى توان گفت جامعه اسلامى قبل از آن زمان هر چند منافقانه پاسدار و نگهبان مظاهر دینى بود، ولى در زمان چهارمین پیشوای شیعه حضرت امام علی بن الحسین علیهما‏السلام، همین مظاهر مسلمانى هم، به کلى رنگ باخته بود و دیگر نشانه اى از دین و دیندارى در جامعه یافت نمى شد.

در چنین دورانى، رساله حقوق امام سجاد علیه السلام، پیامی است فراتر از زمان خویش، و بلکه فراتر از همه اعصار تمدن بشری. امروز که بشر، مدعی دستیابی به عالی ترین شکل تمدن و فرهنگ ارزشی است و دم از حقوق بشر و حتی حمایت از حیوانات و یا حفظ محیط زیست می زند، علاوه بر پوشالی بودن بسیاری از شعارهایی که مطرح می کند، در بعد قانون شناسی و قانونگذاری نیز ضعفهایی دارد که اگر با رساله حقوق امام سجاد علیه السلام مقایسه شود و عنصر زمان و ظرفیت و نیازها نیز ملاحظه گردد، نقاط اوج آن رساله و کاستیهای دست نوشته های بشر متمدن این عصر آشکار خواهد شد.

هر چند در نگاه نخست، پذیرش این نکته برای دلباختگان مادی و دور ماندگان از مکتب وحی و رسالت مشکل خواهد نمود، اما اندکی تامل واقع بینانه، آنان را نیز در برابر حق، به تواضع واخواهد داشت. در این نوشتار مختصر، به نمونه ای از آن یادگار نورانی اشاره خواهد شد.

 

چرا حرص می زنی؟! رزق و روزیمان تضمین شده است!

بسم الله

---

مسئله تأمین و تضمین روزى به عنوان یک اصل مسلّم از اصول آفرینش در قرآن مجید مطرح است. یعنى از قرآن استفاده مى شود که تمام بندگان خدا داراى روزى مقدّر هستند و در دیوان الهى هیچ کس از قلم نیفتاده است .

---

بهترین راه زندگى

اکنون که معلوم شد چشم طمع به مال و منال مردم داشتن موجب ذلّت، و قطع طمع باعث عزّت است، بهترین راه این است که به آن چه خداى متعال روزى و مقدّر فرموده است راضى باشیم و آن گونه که امام سجاد علیه السلام از خدا مى خواهد ما نیز از خدا بخواهیم و عرضه بداریم: ... واجعل ذلک سببا لقناعتى بما قضیت؛ پروردگارا به من کمک کن تا بر قسمت خویش که با رضاى تو مقرون است قناعت کنم.

و نیز بگوییم: ... اللّهمّ إنّى أعوذ بک من هیجان الحرص و سورة الغضب و غلبة الحسد و ضعف الصّبر و قلّة القناعة؛ پروردگارا به تو پناه مى برم از هیجان حرص و صولت خشم و حمله حسد و ضعف صبر و کمى قناعت.

زندگى پاکیزه (حیات طیّبه)

از امیرمۆمنان على علیه السلام پرسیدند منظور از (حیات طیّبه) در آیه شریفه: مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اوْ انْثى وَ هُوَ مُۆمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَةً سوره نحل: آیه 97 چیست؟

فرمود: حیات طیّبه (قناعت) است. این بود قسمتى از روایات که در باره ارزش و اهمیت قناعت از ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده است. حال به چند نکته ضرورى اشاره مى کنیم.

 

اباعبدالله الحسین(علیه السلام) زندگی ماست

بسم الله

یادت هست معرکه جمل را آنجا که امیرلشکر به محمدبن حنفیه فرمود «تزول الجبال ولاتزل. کوه‌ها از جا جنبیدند، تو استوار باش. دندان‌هایت را به هم بفشار. سرت را به خدا بسپار. گام‌هایت را بر زمین بکوب. چشم به نهایت سپاه دشمن بدوز و بدان که یاری از جانب خداوند سبحان است»؟... یادت هست در فرجام جنگ، رزمنده‌ای از میان سپاهیان به امیرلشکر گفت دوست داشتم برادرم فلان با ما در این جنگ بود و در پیروزی و پاداش آن شریک می شد؟ یادت هست امیرمومنان پرسید «اَهَوی اخیک معنا - آیا دل برادرت با ماست -» و چون پاسخ آری شنید، فرمود «پس همراه ما در این جنگ بود و با ما در این جنگ بودند آنها که در صلب پدران و رحم مادران جای دارند، گذشت روزگار آنها را به عرصه می‌آورد و ایمان و دین به وسیله آنها نیرومند می‌شود». گویا مولای متقیان در آن روز سخت، داستان رازآلود و پرماجرای دیگری را تدارک می‌کرد. ماجرایی که به تنهایی برای شهادت دادن به حقانیت آیت‌ تخلف‌ناپذیر الهی کافی بود. «و قد مکروا مکرهم و عندالله مکرهم و ان کان مکرهم لتزول منه الجبال. دشمنان همانا به قدر استطاعت مکر ورزیدند و مکر آنان نزد خداوند آشکار است حتی اگر کوه‌ها از آن مکرها از جا بجبنند». ده‌ها میلیون جان بیقرار که این روزها به سوی حرم سالار شهیدان روانند، شاهدند که اسم و رسم حسین(علیه السلام) با وجود همه مکرهای دشمنان مانده و دلبری می‌کند.

شعر: باید به بوی کرب‌و‌بلا زندگی کنیم

بسم الله

 رضا اسماعیلی

باید شکوه نام تو را زندگی کنیم

ای سبز سرخ ! مثل شما زندگی کنیم

پاداش شهادت امام حسین علیه السلام

بسم الله

---

خداوند چه پاداشی در عوض شهادت امام حسین (علیه السلام) تعین کرده است؟

---

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ (عَلَیْهِمَا السَّلَامُ) یَقُولَانِ: إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) عَوَّضَ الْحُسَیْنَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ، وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ، وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِهِ، وَ لَا تُعَدُّ أَیَّامُ زَائِرِیهِ جَائِیاً وَ رَاجِعاً مِنْ عُمُرِه‏[1]

- امام باقر و امام صادق (علیهماالسلام) فرموده اند:خداوند تبارک و تعالی در پاداش قتل حسین(علیه السلام) این عوض را معین فرمود:که امامت را در ذریه او قرار داد.و در تربت او شفا قرار داد.در کنار قبرش وعده اجابت به درخواستها داد.و ایام آمد و شد زایران قبرش را بحساب عمر آنها منظور نخواهد کرد.

عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: رَفَعْتَ إِلَیَّ امْرَأَةٌ غَزْلًا فَقَالَتْ ادْفَعْهُ بِمَکَّةَ لِتُخَاطَ بِهِ کِسْوَةُ الْکَعْبَةِ قَالَ فَکَرِهْتُ أَنْ أَدْفَعَهُ إِلَى الْحَجَبَةِ وَ أَنَا أَعْرِفُهُمْ فَلَمَّا صِرْتُ إِلَى الْمَدِینَةِ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ ع فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ امْرَأَةً أَعْطَتْنِی غَزْلًا وَ حَکَیْتُ لَهُ قَوْلَ الْمَرْأَةِ وَ کَرَاهَتِی لِدَفْعِ الْغَزْلِ إِلَى الْحَجَبَةِ فَقَالَ اشْتَرِ بِهِ عَسَلًا وَ زَعْفَرَاناً وَ خُذْ مِنْ طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع وَ اعْجِنْهُ بِمَاءِ السَّمَاءِ وَ اجْعَلْ فِیهِ شَیْئاً مِنْ عَسَلٍ وَ زَعْفَرَانٍ وَ فَرِّقْهُ عَلَى الشِّیعَةِ لِیَتَدَاوَوْا بِهِ مَرْضَاهُم‏[2]

راوی می گوید زنی پارچه دوخته شده ای را به من داد و گفت که آن را به مکه ببر تا اینکه پرده کعبه با آن دوخته شود راوی می گوید کراهت داشتم که آن را به مأموران کعبه بدهم چون می شناختم آنها را.وقتی که به مدینه آمدم به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم فدایتان شوم زنی پارچه ای به من داد که به کعبه ببرم اما کراهت داشتم که آن را به مأموران آنجا بدهم حضرت فرمودند: با آن پارچه مقداری عسل و زعفران بخرد و خاک قبر امام حسین (علیه السلام) و آن را با آب باران مخلوط کند و سپس مقداری عسل و زعفران به آن اضافه کند و بین شیعیان تقسیم کند تا مرض های خودشان را با آن مداوا کنند.

نقشه مسیر پیاده‌روی اربعین از نجف تا کربلا

باسم رب الحسین علیه السلام

عکس/پیاده‌روی نوری مالکی در میان عزاداران حسینی

بسم الله

نوری المالکی نخست‌وزیر عراق در جمع میلیون‌ها زائر امام حسین (ع) در آیین پیاده‌روی اربعین سید‌الشهدا (ع).