‏اربعین، تجلی ماندگاری پیام عاشوراییان

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح چهارشنبه 17 آبان 1396داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

** سوگواران حسینی در راهپیمایی عظیم اربعین
اربعین تجدید میثاق بازماندگان و پیروان اختران فروزانی است که جهان را با نور وجود خود روشنی بخشیدند و با خون خود، پیرایه های شرک و گمراهی و فساد را از چهره بشریت زدودند. راهپیمایی شیعیان به طرف کربلا، به یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین مراسم عزاداری شیعیان به شمار می رود که در زمره بزرگترین اجتماعات مذهبی قرار گرفته است.

روزنامه «اطلاعات» در یادداشتی با عنوان «اربعین، جاودانگی ندای حق‌طلبی» که به قلم علی اصغر شعردوست نگاشته شد، آورده است: اربعین، یادمان حماسه ای جاودان است. حماسه ای که مسیر تاریخ را تغییر داد و سرود پیروزی انسانهای مظلوم، اما آزاده و آسمانی را برای همیشه در فضای دردآلود زمین طنین انداز کرد. اربعین، تجدید میثاق بازماندگان و پیروان اختران فروزانی است که جهان وجود را با نور وجود خود روشنی بخشیدند و با خون خود، پیرایه های شرک و گمراهی و فساد را از چهره بشریت زدودند. اربعین را می توان فی نفسه حادثه ای بزرگ و درس آموز خواند؛ حادثه ای فراتر از آیین بزرگداشت یاد و خاطره شهدای عاشورا. ‏اربعین، تجلی ماندگاری پیام عاشوراییان است و نشانگر این حقیقت که آزادگی و پایمردی، حتی در جهانی پر از فتنه و آشوب و سیاهی، هرگز از یادها نخواهد رفت. هنگامی که قدرت مادی و معنوی یزیدیان سرتاسر ممالک آن روز اسلامی را فراگرفته بود، در شرایطی که حاکمان پلید زمانه تمامی روزنه‌های تنفس را بر آزادگان و فرزندان علی(ع) بسته بودند و در حالی که هیچ کس را یارای ایستادن در برابر خیل سپاهیان زر و زور و تزویر نبود، پیام عاشوراییان در جهان اسلام طنین افکند و پایه های قدرت زورمداران را به لرزه درآورد.

در ادامه این یادداشت می خوانیم: در آن زمان بسیاری چنین می پنداشتند که دیگر راه نجاتی نیست و چاره‌ای جز سرسپردن به فرمان حاکمان جور نیست؛ اما در اربعین بود که همگان در یافتند ندای حق هرگز نخواهد مرد و آفتاب عدالت و آزادگی هرگز غروب نخواهد کرد. صبحی که درکربلا طلوع کرده بود، حتی چهل روز بعد، سپیدی و درخشش خود را از دست نداده بود. بدنهای چاک چاک و بی سری که در عاشورا بر زمین افتادند، در اربعین، بلند قامت‌تر از تمامی راست قامتان بر فراز تاریخ ایستاده بودند و لبخند و خوشامدی جاوید به پیامداران خط سرخ خویش اهدا می‌کردند؛ که اگر نبود ‏پایمردی بزرگترین پیام رسانان تاریخ، فریاد بلند حسینیان هرگز جاودانگی نمی‌یافت و ‏پرچمهای برافراشته آنان، هیچ گاه این چنین در بلند ترین قله های شرف و انسانیت به اهتزاز درنمی‌آمد.

‏بزرگترین درس اربعین برای حسینیان نیز در همان خوشامد جاوید به پیامداران نهفته است. اربعین به ما می آموزد که حتی در دشوارترین شرایط، آزادگی و عدالتخواهی نمی‌میرند. اسلام محمدی(ص) آفتاب فروزانی است که هیچ گاه غروب نمی کند. حتی در زمانی که اسلام در دام مزوّران و زورمداران گرفتار بود، پیام محمد(ص) ازگلوی بریده فرزندش بیرون آمده پیرایه ها را زدود و جهان اسلام را از ورطه سیاهی نجات بخشید. پس بر ما ست که پیامدار بزرگترین و حماسی‌ترین نهضت تاریخ در جهان امروز باشیم که همان گونه که اربعین نشان داده خون آنان که برای خدا به برخاسته ‌اند هرگز پایمال نخواهد شد؛ و پیام عالمگیرشان به وسیله پیامدارانی با وفا حتی در سخت ترین شرایط، باقی خواهد ماند.

روزنامه«ایران» با درج یادداشتی با عنوان«اربعین؛ چشمه ‌سار جوشان معرفت» می خوانیم: سید بن طاووس در کتاب مشهور خود، «لهوف»، از قول امام جعفر صادق(ع) نقل کرده است: «شما نمی‌دانید بر حسین(ع) و اصحابش چه گذشت، که اگر می‌دانستید بدون شک همگی از هوش می‌رفتید.» در کتاب «خصائص الحسین» شیخ جعفر شوشتری نیز حدیثی قدسی نقل شده است که عظمت و شأن والای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را نمایان می‌سازد. در این حدیث آمده است: «او فروغ اولیا و دوستان من و حجت من و ذخیره‌ای برای شفاعت گنهکاران است.» همچنین پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «حسین از من است و من از حسین هستم.» شخصیت نورانی امام حسین(ع) چنان والا و متعالی است که دشمنان او نیز زبان به ستایش ایشان گشوده‌اند. حسین(ع) به شهادت عارف و عامی و دوست و دشمن، والاترین مظهر وفاداری، معرفت، عبودیت، مدارا با خلق، فداکاری، مروت، جوانمردی، دلسوزی و... است. اوج معرفت‌‌اندوزی سیدالشهدا را می‌توان در دعای عرفه به تماشا نشست که چگونه در محضر معبود غرق ستایش و نیایش می‌شود. تمام ابعاد وجودی سالار شهیدان سرمشق و الگو برای انسان است:‌ ایثار و گذشت، استقامت و ایستادگی روی اصول و کوتاه‌نیامدن از باورها و اعتقادات، مرزبندی میان حق و باطل، برخورد اخلاقی و انسانی در همه شرایط (حتی در قبال دشمنی که آب روی اهل ‌بیت پیامبر خدا می‌بندد) گذشتن از همه تعلقات مادی و دنیوی و چشم‌ پوشیدن از همه آنها حتی فرزند و خانواده و بستگان، صبر و تسلیم دربرابر رضای الهی، شجاعت، شهامت، آزادگی، ایمان و ادب و ده‌ها درس دیگر؛ در حقیقت عاشورا، الگویی جاویدان برای تمام اعصار و قرون به شمار می‌رود.

سیدرضا صالحی امیری استاد دانشگاه در ادامه این یادداشت می نویسد: کاش فرصتی فراهم می‌شد که صادقانه عملکردمان را با سیره و منش امام حسین(ع) می‌سنجیدیم و درمی یافتیم که آیا عشق ما به آن عزیز عظیم‌الشأن، تنها در عزاداری‌ها خلاصه می‌شود یا جرعه‌ای از چشمه جوشان سراسر کمال و اخلاق و معرفت اربعین نیز نصیب‌مان گردیده است؟ باید از این اکسیر حیاتبخش بهره‌مند شد و به تولید و بازتولید دائمی فرهنگ عاشورا و اربعین در جامعه امروز پرداخت. سِر درونی معرفت‌زایی عاشورا و اربعین نیازمند کشف و تداوم و تکرار است. اگر بر این باوریم که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» پس بهتر است در کنار مناسک محرم و صفر، به تفسیر معنوی و معرفتی آن نیز توجه کنیم تا ارزش‌های محرم را محدود به روزهای عزاداری سالار شهیدان نساخته و در همه زمان ها و مکان‌ها جاری و ساری سازیم.

روزنامه«قانون» در مطلبی با عنوان «راهبردهایی برای تقویت پیام اربعین در جهان»به گفت وگو با حجت الاسلام و المسلمین روزبه برکت رضایی، مدیر پایگاه اطلاع رسانی بعثه مقام معظم رهبری پرداخت و نوشت: رسانه های غربی در طی چند سال برگزاری راهپیمایی اربعین بارها تغییر تاکتیک داده اند، از بی تفاوتی، انفعال، سانسور تا تحلیل‌هایی که صرفا برای منفی نشان دادن این پدیده صورت می‌گیرد؛ مهم آن است که استرات‍‍ژی دشمنان هیچ گاه تغییر نکرده است و از ابزار رسانه و قابلیت‌هایی که دارد برای مقابله با جمعیت میلیونی اربعین که خود رسانه ای بزرگ است، استفاده می کنند. امروز نیز رسانه های معاند سعی می کنند حقیقت اربعین را در میان توفان تبلیغات خود محو کنند. رسانه های داخلی و رسانه‌های همسو با پیام اربعین باید در هر کجای جهان با فعالیت حرفه ای خود در برابر کج روی ها و انحرافات رسانه های دشمن از گفتمان اربعین مراقبت کنند.

در ادامه این گفت وگو آمده است: زیارت حرم اباعبدالله الحسین(ع) در همه اوقات سال فضیلت بسیار دارد. اما زیارت اربعین سالار شهیدان، به دلیل وجود زیارتنامه ماثور از امام صادق(ع) و فرمایش امام حسن عسکری(ع) مبنی بر یکی از علایم پنجگانه مومن بودن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امام صادق(ع) درباره پیاده روی اربعین می‌فرمایند« إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَهٍ حَسَنَهً وَ مَحَی عَنْهُ سَیِّئَهً؛ خداوند منّان به هر قدمی که برمی‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‏ فرماید». بر اساس آمارهای فرمانداری کربلا نزدیک به 27 میلیون نفر در مراسم اربعین سال 1395 شرکت کردند که از این جمعیت 17.5 میلیون زائر داخلی و 8.5 میلیون نفر زائر خارجی بودند؛ 60 درصد خارجی‌ها را نیز ایرانی‌ها تشکیل می دادند. قابل دقت است، حضور زائران ایرانی در پنج سال گذشته تصاعد بسیار زیادی داشته به طوری که در سال90 (80 هزار نفر)؛ سال91 (480 هزار نفر) ؛ سال92 (800 هزار نفر)؛ سال93 (1میلیون و 200 هزار نفر) ؛ سال94 (1میلیون و 700 هزارنفر) ؛ سال95 (2 میلیون و 200 هزار نفر) توفیق تشرف داشتند.

** ترویج سبک زندگی از مهمترین راهکارهای مقابله با اعتیاد
اعتیاد اثرهای مخرب بسیار زیادی در فرد و جامعه دارد که آگاهی خانواده ها نسبت به این تهدید اجتماعی، برگزاری نشست های آموزشی، ترویج سبک زندگی و اطلاع رسانی به جوانان و آشنا کردن آنها با این معضل خانمان سوزی یکی از مهمترین راه های پیشگیری از آن است.

روزنامه«آرمان» در یادداشتی با عنوان«ارتباط اعتیاد با بیماری‌ های ‌روانی» می نویسد: رابطه بین بیماری‌های روانی و سوء‌مصرف مواد مخدر بحثی ضروری است که رویکردی چند‌جانبه و جامع را می‌طلبد که باید با تعریفی دقیق، جامع و مانع برای هر دو پدیده آغاز شود. از نظر سازمان جهانی بهداشت که مرجع ‌اصلی بین‌المللی در مورد مسائل مربوط به سلامتی است، بیماری‌های ‌روانی، گروه گسترده‌ای از اختلال‌های ‌سلامتی هستند که در آنها اختلال در تفکر، عواطف و حالت‌های خُلقی، رفتار و روابط با دیگران، علائم‌ اصلی را تشکیل می‌دهند. برای این بیماری‌ها درمان نیز وجود دارد. در این تعریف اعتیاد هم یک بیماری شناخته می‌شود. این سازمان اعتیاد را به‌عنوان مصرف زیان‌آور یا نا‌سالم مواد ‌موثر بر حالات روانی نظیر الکل و سایر مواد غیر‌مجاز تعریف می‌کند و بیان می‌دارد که چنین مصرفی اگر مداوم شود، می‌تواند سبب وابستگی به ماده‌ مصرف‌شده شود و اضافه می‌کند که اعتیاد با گروهی از اختلال‌های رفتاری، شناختی، عاطفی و بدنی همراه است که می‌توانند هم همراه با مصرف ماده باشند و هم با قطع ناگهانی آن ایجاد شوند.

در ادامه این یادداشت که به قلم احمد محیط نگاشته شد، آمده است: از مساله تعریف که بگذریم، در بحث رابطه میان اعتیاد و بیماری روانی به چند نکته دیگر هم باید توجه داشت: نخست اینکه آیا در این رابطه اعتیاد سبب بیماری می‌شود یا بیماری منجر به اعتیاد می‌شود؟ در پاسخ به این امر باید گفت که پژوهش‌های انجام‌شده نشان داده است که هر دو ممکن است، اما در مواردی که هر دو حالت در یک فرد مشاهده شود، اکثرا بیماری ابتدا بروز کرده و اعتیاد بعدا اضافه شده است. البته در بررسی این امر باید توجه داشت که گاه علائم ناشی از مصرف ماده‌ای خاص کاملا شبیه به علائم یک بیماری‌ روانی می‌شود و این امر با همزمان‌بودن دو بیماری در فرد متفاوت است. به‌عنوان مثال، مصرف مواد محرک مغز که شبیه به آمفتامین عمل می‌کنند (در ایران اصطلاحا به آنها شیشه می‌گویند) می‌تواند علائمی نظیر سوء‌ظن شدید ایجاد کند که بسیار شبیه بیماری روانی نظیر اسکیزوفرنی است. این امر با فرد افسرده‌ای که در کنار آن به دلایل گوناگون به اعتیاد هم دچار شده، متفاوت است. در مورد اول بیماری یکی است و در مورد دوم دو بیماری همراه باهم داریم.

روزنامه«همشهری» در مطلبی با عنوان«مراکز مستقل ترک اعتیاد کودکان، کارایی ندارد» به گفت وگو با سیدحسن موسوی چلک پرداخت و نوشت: اعتیاد در کودکان موضوعی انکارناپذیر است و نباید به بهانه‌های واهی این موضوع را کمرنگ کنیم. کودکان و نوجوانان معتاد نیز همانند سایر افراد معتاد نیازمند درمان هستند و باید پس از گذراندن مراحل درمان نیز آنها را رصد کرد تا دوباره به سمت اعتیاد نروند. مدتی است که خبرهایی مبنی بر ایجاد مراکز مختص ترک اعتیاد کودکان و نوجوانان مطرح و گفته می‌شود برای این بچه‌ ها باید مراکزی جدا از مراکز بزرگسالان تدارک دیده شود تا بچه‌ها در آنجا اعتیاد خود را ترک کنند اما به ‌نظر می‌رسد تاسیس مراکز مستقل ترک اعتیاد برای بچه ‌ها چندان کار درستی نباشد و می‌توان برای ترک اعتیاد بچه‌ها از مراکز فعلی ترک اعتیاد استفاده کرد؛ البته برای این کار باید بخشی از مراکز را مستقلا به کودکان و نوجوانان معتاد اختصاص داد و آنها را از بزرگسالان جدا کرد.

در ادامه می خوانیم: ضمن اینکه تعداد بچه‌های معتاد در تمامی استان‌ها یکسان نیست و در برخی استان‌ها تعداد این بچه‌ها زیادتر و در برخی دیگر کمتر است و مثلا نمی‌شود برای تعداد انگشت ‌شمار کودکان معتاد در یک استان هزینه ایجاد یک مرکز ترک اعتیاد شبانه‌روزی با تعداد زیادی پرسنل را متقبل شد. الان مراکز ترک اعتیاد دارای مجوزی که وجود دارند می‌توانند با خدمات لازم و تخصصی اعتیاد کودکان و نوجوانان را ترک بدهند. پس راه‌اندازی مراکز مستقل برای ترک اعتیاد این افراد لزومی ندارد. چراکه این مراکز هزینه‌ بر بوده و نیازمند وجود پرستار، مددکار، روانشناس و بهیار و... هستند که باید برای ترک اعتیاد بچه‌ها آموزش ‌های لازم را ببینند و وجود اینها در کنار وسایل و ابزاری که باید در مراکز پیش‌ بینی شود، ‌هزینه‌بر است. در بین این بچه‌ها تعدادی هم هستند که خانواده‌ های بدسرپرست دارند یا بدون خانواده هستند که این بچه‌ها باید بعد از ترک اعتیاد به مراکز بهزیستی سپرده شوند. الان مهم‌ترین موضوعی که وجود دارد این است که باید اعتیاد بچه‌ها را بپذیریم و بعد از ترک اعتیاد آنها را به حال خود رها نکنیم؛ چراکه میزان بازگشت افرادی که اعتیاد خود را ترک می‌کنند به سمت مواد‌مخدر خیلی زیاد است و این بچه‌ها نیز اگر در ادامه ترک اعتیاد پشتیبانی نداشته باشند و مددکار و روانشناس آنها را تحت نظر نداشته باشد، دوباره به سمت اعتیاد کشیده می‌شوند و تمامی تلاش‌هایی که برای ترک اعتیاد ‌آنها کشیده شده به هدر می‌رود.

روزنامه«عصر اقتصاد» در مطلبی با عنوان«قانون جدید مبارزه با مواد مخدر ناقص است» به گفت وگو با پرویز افشار سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر پرداخت و نوشت: معتقدیم در کشوری که همسایه بزرگترین منبع تولیدکننده مواد مخدر دنیاست، حذف کامل مجازات اعدام میسر نیست؛ اما کاهش و جرح و تعدیل آن امکان پذیر است با این پیش شرط که نگاه جامع به سایر بخش‌ها هم داشته باشیم. قانون مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص کنترل مواد مخدر در سال 1367 و اصلاحات بعدی آن در سال‌های 1376 و 1389 اختیاری را به مجلس شورای اسلامی داد که بازنگری در قانون مبارزه با مواد مخدر داشته باشد.

در ادامه این گفت وگو آمده است: البته قانون یک روح دارد و روح قانون از یک انسجام و همبستگی برخوردار است. اگر می‌خواهیم در یک قانون تغییراتی ایجاد کنیم حتما باید روح قانون را حفظ کنیم. قانون یک مجموعه به هم پیوسته است که تغییر در یک بخش آن بخش‌های دیگر را هم متاثر می‌کند. درخواست ما از مجلس شورای اسلامی این بود که اگر می‌خواهند تغییراتی در قانون ایجاد کنند، این تغییر جامع باشد. این در حالیست که نمایندگان مجلس با توجه به ضرورتی که تشخیص دادند فقط به سراغ یک بخش جزئی از قانون رفتند و آن «جرح و تعدیل مجازات اعدام» بود. نگاه جامع به این معناست که به جای مجازات اعدام، مجازات حبس متناسب و نظیر آن درنظر گرفته شود و مهمتر اینکه باید مکانیسم‌هایی اتخاذ شود که افراد با توجه به اینکه حکم اعدامشان تعدیل می شود و یا با مقادیر بیشتری مواد نسبت به قانون قبلی به اعدام محکوم خواهند شد، مجازات جایگزینشان بازدارنده بوده و قطعیت و جزمیت داشته باشد.

** نظام آموزش وپرورش هدفمند اصلی ترین پایه پیشرفت کشور
وجود فضا و زمان مناسب و کافی نخستین و مهمترین نیاز در یادگیری است که نظام آموزش و پرورش مناسب یکی از پایه های پیشرفت در جوامع امروزی است. کیفیت نظام آموزشی همواره ارتباط مستقیمی با امکانات مدرسه ها و محیط آن دارد که سرمایه گذاری در جهت ارتقای سطح کمی و کیفی آموزش توجه همگان را طلب می کند.

روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان«پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی نیازمند همراهی و هماهنگی همه دستگاه‌ها» در گفت وگو با کارشناسان ضرورت ارتقای نقش مشاوران در مدارس را بررسی کرد و نوشت: وقتی از آسیب‌های اجتماعی سخن به میان می‌آید دیگر نیاز به توضیح و تفسیر نیست و برای اثبات وجود این آسیب‌ها از ارایه سند و مدرک بی‌نیازیم چرا که متاسفانه آنقدر این آسیب‌ها متعدد،متکثر آنقدر فراگیر هستند که هر کسی چشم باز کند و به خود و اطرافیانش در خانواده و محیط کار و کوچه و خیابان نظری بیندازد مصادیق این آسیب‌ها را به روشنی می‌بیند. این گستردگی و تنوع، زنگ هشداری است تا متولیان امر جدی‌تر به این مهم بپردازند چرا که زندگی را در تمام ابعاد فردی و اجتماعی تهدید می‌کند. آسیب‌های اجتماعی سلامت فردی تک‌تک افراد جامعه را به خطر انداخته است خطری که سلامت جامعه را نشانه رفته و فضای زیست فردی و اجتماعی را تهدید کرده است کمتر جایی را می‌توان نشان داد که از این تهدید در امان باشد.

در ادامه این گفت وگو آمده است: حضور مشاوران به دلیل اهمیت یافتن بحث هدایت تحصیلی در سال‌های اخیر بیشتر در دوره اول متوسطه بوده است که در کنار آن به تدریس درس تفکر و سبک زندگی نیز موظف شده‌اند نگاهی به آمار‌ها حکایت از رفتارهای پرخطر در پسران دبیرستانی و خشم بالا در دختران دانش‌آموز دارد که اگر بخواهیم به روایت آمار و ارقام به بیان مساله بپردازیم می‌توان به آمار ارایه شده از سوی مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران استناد کرد به گفته ایشان در حال حاضر رفتار پرخطر در میان پسران ما در مقطع متوسطه اول 19.7درصد است و خشم میان دختران ما 19.6درصد رسیده است؛ این ارقام و این وضعیت نامطلوب زمانی زنگ خطرش بیشتر به گوش می‌رسد که 66 درصد از دانش‌آموزان در پاسخ به این سوال مشخص که اگر مشکلی برای شما پیش‌ آید چه کسی به شما کمک خواهد کرد به جای معرفی خانواده و مشاوران مدارس و معلمان انگشت اشاره به سمت همسالان و دوستان خود دراز کرده‌اند و این از نقش خانواده و مشاور و حتی به خطا رفتن نظام تربیتی و ناتوانی در تغییر سبک رفتار و نگرش دانش‌آموزان نسبت به حل مساله حکایت دارد.

روزنامه«قانون» در مطلبی با عنوان«در مدارس طبیعت، پرورش مقدم بر آموزش است» به گفت وگو با محمد عظیمی پرداخت و نوشت: تفاوت بنیادی وجود دارد؛ تفاوت در نگاه به کودک و شیوه یادگیری و الزامات رشد کودک. در مدارس سبز، دانش آموزان درخصوص مسائل، موضوعات و مفاهیم محیط زیست آموزش می‌بینند. این مسائل می‌تواند درکتاب‌ها و برنامه‌های درسی آن‌ها قرار گیرد یا از طریق پوستر و آموزش‌های مستقیم و غیر مستقیم، مشارکتی و... در اختیار آن‌ها قرار داده شود. در واقع موضوعات محیط زیست در جریان آموزش روزانه دانش آموزان قرار می‌گیرد. اما در مدارس طبیعت، بچه‌ها به طبیعت برده می‌شوند و بر اساس تمایل ذاتی که به طبیعت و عناصر جاندار دارند، برای یادگیری درباره جهان اطراف، درباره خودشان و درباره دیگران از طریق تعاملات خودانگیخته بازی گونه برانگیخته می شوند. در مدارس سبز، محیط زیست و مشکلات آن، موضوع درس و آموزش است. در مدارس طبیعت، طبیعت بستری برای یادگیری و تجربه است. این امر نه تنها در رشد و شکل گیری هویت بوم‌شناختی کودک موثر است بلکه این ادعا وجود دارد که افرادی که در کودکی این فرصت را دارند که به صورت خود انگیخته در فضاهای طبیعی حضور داشته باشند، در بزرگسالی تمایلات حفاظتی قوی‌تری از محیط‌های طبیعی خواهند داشت.

در ادامه این گفت وگو می خوانیم: آموزش در مدارس طبیعت پر رنگ نیست و شاید بتوان گفت وجود ندارد. پرورش، مقدم بر آموزش است. برای آنکه در بزرگسالی افرادی داشته باشیم که خود راهبر، خود اتکا، متکی به نفس و دوستدار طبیعت باشند، نیاز است تا کودکان سنین پایین تجربه مستقیم و خودانگیخته در قالب گروه‌های طیف سنی متنوع و در ذیل بازی های ساختار نیافته در بستر طبیعت داشته باشند. معتقد هستیم در سنین 3 تا 12 سال باید به کودکان اجازه دهیم تا بر اساس میل، فعالیت و عمل خودشان در طبیعت، اوقات نامحدودی را سپری کنند تا بسترهای انگیزشی و عاطفی نسبت به خودشان، دیگران، سرزمین و طبیعت در آن‌ها ایجاد شود؛ از این رو از آموزش مستقیم پرهیز می‌کنیم. به کودکان اجازه می‌دهیم از طریق حضور در طبیعت و تعامل با سایر کودکان، حیوانات، گل و گیاه، اشیا و... تجربیات بسیاری را کسب و به رشد همه جانبه(عاطفی،اجتماعی،حرکتی و شناختی) دست پیدا کنند. البته تسهیلگران نیز موظف هستند در صورت نیاز و فقط بنابر خواست کودک، به او کمک کنند تا آنچه نیاز است، یاد بگیرد. مدارس طبیعت، فضا و بستر را برای رشد جامع و یادگیری خودراهبر برای کودکان مهیا می‌کنند.

روزنامه«جوان» با درج مطلبی با عنوان«دانش آموزان به جای درس، کمبودها را مشق می کنند» به گفت وگو با محمدرضا بیکی مدیر کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان خراسان جنوبی پرداخت و نوشت: به عنوان مثال اگر گذار فردی به روستای خروطبس یا روستای چاه غیاث در سرایان بیفتد تازه متوجه می شود دانش اموزان چطور برای تحصیل چطور هر روز رنج سفر چند کیلومتری را به جان می خرند و سوار وانت در سرما و گرما سر کلاس درس حاضر می شوند. از این نوع مثال ها که در محرومیت های آموزشی غوطه می خورند در نقاط مرزی درمیان و نهبندان و حتی شهرستان فردوس که مدارس تخریبی را میزبان است زیاد دیده می شود. تخته سیاه مدارس سفید شده از مشکلاتی که به زودی باید به آنها رسیدگی شود اگر نه باید منتظر ترک تحصیل بسیاری از دانش آموزان مستعد تحصیلی بود که دیگر توان به دوش کشیدن مشکلات را ندارند.

در ادامه می خوانیم: کمبود فضای آموزشی، نبود امکاناتی اولیه ، محرومیت از تاسیسات گرمایشی و سرمایشی و صدها مورد دیگر در واقع همان مشکلاتی است که از زبان مسئولان آموزش و پرورش و نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس نیز در مصاحبه ها و جلسات مختلف بیان می شود. مهاجرت ها طی 10سال اخیر و ساخت و ساز مسکن مهر بدون در نظر گرفتن فضای آموزشی در این محدوده، شهرها به خصوص مرکز استان را با کمبود فضای آموزشی روبروکرد. در شرایط فعلی مقاوم سازی 50 درصد از مدارس مد نظر انجام شده است و فقط 6مدرسه تخریبی در استان وجود داردیعنی 16درصد از کل مدارس استان تخریبی است. هیچ مدرسه خشت وگلی وکپری در استان وجود ندارد که دانش آموزان به عنوان کلاس درس از آن استفاده کنند. در شرایطی که مدرسه ای در روستاهای استان تخریبی باشد ،ضرورت ایجاب می کند از کانکس به طور موقت به عنوان کلاس درس استفاده ‌شود. امسال 27 کلاس درس در این زمینه بازسازی و در یک موردهم در روستای شکراب بیرجند مدرسه سه کلاسه جدید برای تحصیل دانش آموزان احداث شدو حدود 30 کلاس درس نیز در مناطق عشایری استان در دست ساخت است.