دعا برای صاحب الزمان؛باعث هدایت کامل به قرآن

بسم الله

مکیال المکارم . . .

اهتمام در دعا برای صاحب الزمان(ع) از اموری است که مایه کمال ایمان است. پس هدایت کامل به قرآن بر آن مترتب است. همچنین دعا کننده مصداق ایمان آورنده به حقانیت قیام قائم است و دلیل بر آن دعای اوست.

"مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم" یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏ اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(1348 ـ 1301ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیة‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.
اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏نویسد:
"چون ما نمى‏توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‏باشد."

هدایت به نور قرآن مجید

چنانکه گفته ایم: دعا برای حضرت قائم موجب فزونی اشراق انوار الهی در دل می گردد، و چون زمین دل به نور پروردگارش روشن و درخشان شود انسان به نور کلام مجید خداوند هدایت و راهنمایی گردد به طوری که به راه دیگری نرود و از قرآن چیزهایی خواهد فهمید که دیگران نمی فهمند و قرآن بر دردهای دلش شفا و رحمت خواهد بود.
و نیز: شکی نیست که هر قدر ایمان کامل تر و تمامتر باشد استفاده شخص از قرآن و بهره وریش از آثار آن بیشتر و بهتر است همانطور که اگر کسی مزاجش سالم باشد از غذاهای لذیذ و خوشمزه بهرمند می شود و لذت می برد ولی اگر مزاجش فاسد باشد به تنها از آنها لذت نمی برد که برای بدنش زیانبار و اذیت کننده نیز است تا وقتی که خودش را معالجه کند و آن را مداوا کند و ریشه بیماری را از بدنش بیرون برد پس هر چه مزاج کم بشود آثار غذاهای پاکیزه و لذیذ در بدن بیشتر آشکار می گردد تا آنگاه که به کلی مرض برطرف شد تمام آثار غذاهای لذیذ و منافع آنها در بدن ظاهر می شود.
دل نیز همین طور است اگر مهر و شک و زنگار به وسیله نور ایمان از آن برداشته شود آثار هدایت قرآن در آن آشکار می گردد و هر قدر که ایمان کامل تر شود صاحبش بینش و علم و انتفاع و هدایت بیشتری می یابد.
و چون در گذشته بیان داشتیم که اهتمام در دعا برای مولایمان حضرت صاحب الزمان از اموری است که مایه کمال ایمان است پس هدایت شدن کامل به قرآن بر آن مترتب می باشد و شاهد بر این فرموده خدای عز و جل است که "ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتقین" آن کتاب هیچ تردیدی در آن نیست که روشنگر راه تقوی پیشگان است.
وجه استشهاد اینکه دعا کننده مصداق ایمان آورنده به حقانیت قیام قائم است و دلیل بر آن دعای اوست.