بإسمک الأعظم
عرفا براى رسیدن به مقام عرفان حقیقى، به منازل و
مقاماتى قائلند که عملا باید طى شود و بدون عبور از آن منازل، وصول به
عرفان حقیقى را غیر ممکن مى دانند.عرفان با حکمت الهى وجه مشترکى دارد و
وجوه اختلافى. وجه مشترک این است که هدف هر دو «معرفة الله » است. اما وجه
اختلاف این است که از نظر حکمت الهى، هدف خصوص معرفة الله نیست، بلکه هدف
معرفت نظام هستى است آنچنانکه هست. معرفى که هدف حکیم است نظامى را تشکیل
مى دهد که البته معرفة الله رکن مهم این نظام است، ولى از نظر عرفان هدف
منحصر به معرفة الله است. از نظر عرفان معرفة الله معرفت همه چیز است، همه
چیز در پوتو معرفة الله و از وجهه توحیدى باید شناخته شود و اینگونه
شناسائى فرع بر معرفة الله است.