جنگ رسانه‌ای مقدم بر جنگ اقتصادی

روح‌الله مهرجو ‪-‬ اگرچه دنیای امروز از وسائل ارتباط جمعی در راستای تامین منافع خود به‌ویژه در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بهره می‌برد و اگر از جنگ فرهنگی سخن می‌گوییم، ابزار اصلی آن دنیای ارتباطات است، می‌توان به نکته‌ای جدید نیز اشاره کرد؛ به عبارت دیگر حوزه ارتباطات و اطلاع رسانی اگر در یک نبرد وسیله است اما به خودی خود یک عرصه نبرد مستقل و جداگانه نیز به حساب می‌آید. در اصل اگرچه ارتباطات جزئی از جنگ‌های بین فرهنگ و تمدن‌ها است اما به تنهایی خودش یک نبرد بزرگ محسوب می‌شود که موفقیت در آن برای هر یک از طرفین حائز اهمیت است. متاسفانه باید یک اعتراف بزرگ در این حوزه داشته باشیم که در نبرد رسانه‌ای ابتکار عمل در دست جریان مقابل ما است. از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا چند رسانه‌ای‌ها. در عمل و البته خوشبینانه‌ترین حالت ما همواره یک گام عقب‌تر بودیم در حالی که اصل و اساس ترویج فرهنگ دینی ما بر تبلیغات بنا شده است و دین اسلام همواره از رسانه‌هایی چون کتاب و البته فرآیند چهره‌به‌چهره برای پیشبرد اهداف خود بهره‌برده است.

سرمایه گذاری خارجی

مصاحبه اختصاصی با روزنامه کره جنوبی

1- بر اساس قوانین ایران، اتباع خارجی با محذوراتی در زمینه مالکیت روبرو هستند. آیا چنین محذوراتی در دیگر کشورها نیز متداول است؟

این مسأله به سیاست کشورها در زمینه جذب سرمایه گذار باز می‌گردد. مثلا کشورهایی چون ترکیه و مارات متحده عربی در این زمینه محدودیتی ندارند و حتی حاضر هستند به ازای سرمایه گذاری اقامت دائم نیز به شما اعطا کنند. یا در کشورهای غربی نیز سرمایه گذای بر روی ملک توسط اتباع خارجی دنبال می‌شود. البته هستند کشورهایی که اجازه خرید به خارجی‌ها نمی‌دهند. این سیاست‌ها جنبه‌های مختلفی دارد به عنوان مثال برخی از کشورها که با کاهش رشد جمعیت مواجه هستند به دنبال جذب جمعیت از سایر نقاط دنیایند و برخی دیگر این حربه را به کار می‌برند تا رونقی به صنعت ساخت و ساز شان بدهند که یک صنعت مولد و مادر به حساب می‌آید. کشور ما نیازی به جمعیت ندارد که بخواهد از این رویه دفاع کند. البته رعایت حقوق مالکیت یکی از ارکان مهم توسعه است. یعنی اگر کشوری قانون مالکیت را رعایت کند انباشت سرمایه در آن کشور محقق می‌شودو تمایل سرمایه گذاری در آن بالا می‌رود. یکی از مواردی که برای اسنادی که برای نظریه کوتاه مدت بودن جامعه ایران مطرح می‌شود همین نبود احترام به مالکیت است. قطعا برای جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی در کشور باید رویه خود را در برخورد با مالکیت افراد تغییر دهیم.

زنگ خطری که شنیده نمی‌شود

همدلی| آذر لطفی: جامعه به خبرهای بد و خشونت‌بار عادت کرده است و دیگر خشونت‌بارترین خبرها را هم تنها برای ساعاتی می‌تواند نگاه شهروندان را به خود معطوف کند. پیامک‌های طعنه‌آمیز و طنزآمیز در برخورد با اتفاقات خشن در جامعه مثال روشنی از این بی‌تفاوتی و عادت به خبرهای از این دست در جامعه است، اما با این حال در چند وقت اخیر شاهد اتفاق‌های خشونت‌باری بودیم که به نظر می‌رسد مرزهای خشونت را جابه جا کرده و ضرورت تامل و بررسی بیشتر پدیده خشونت را پیش از پیش گوشزد می‌کند.
اگر چه خشونت در جامعه و اساسا جوامع بشری موضوع تازه‌ای نیست و هر روز خبرهایی که از رواج خشونت در جامعه ما حکایت دارد که به سر تیتر رسانه‌ها راه پیدا می‌کند، اما هفته گذشته شاهد خبرهای عجیبی از خشونت بودیم. خبرهایی که نشان داد خشونت را دیگر نباید فقط در قشر متوسط یا فرودست جامعه جستجو کرد، بلکه این پدیده به قشر و طبقه روسا و وزرا نیز سرایت کرده است و آنان نیز فارغ از پست، مقام، تحصیلات و شخصیت اجتماعی و سیاسی خود، تحت شرایط خاصی چاره را در اسلحه‌کشی و آدم‌کشی می‌دانند و دست به عملی می‌زنند که با وجهه سیاسی اجتماعی و شخصیت معقولی که مردم از آنان سراغ دارند فرسنگ‌ها فاصله دارد.

فغان امریکا از جبهه مقاومت

همدلی| فرا رسیدن روز قدس فرصتی در اختیار پژوهشگران و محققان قرار می‌دهد که شرایط منطقه‌ای و جهانی را بار دیگر بازخوانی کنند و سطوح طرفین مخاصمه که مصداق بارز مبارزه حق و باطل است را بسنجند. پس از 40 سال که جمهوری اسلامی حقوق مسلمانان را فریاد کرده است، امروز شاهد افول نفوذ استکبار و افزایش نفوذ معنوی انقلاب اسلامی هستیم. امروز قدس به نمادی بین المللی بدل شده است و مظلومیت فلسطینیان را فریاد می‌کنند و هر سال صدایی رساتر پیدا می‌کند. عضو کمیسیون جمعیت دفاع از ملت فلسطین و مدرس دانشگاه با بیان اینکه امریکا از جبهه مقاومت به شدت عصبانی است به همدلی گفت: امریکا و اسرائیل و حامیان منطقه‌ای آنان حاضر به رشد و توسعه انقلاب اسلامی در منطقه نیستند و از بین رفتن اسرائیل را یک ننگ بزرگ برای خودشان به حساب می‌آورند.
عضو کمیسیون جمعیت دفاع از ملت فلسطین و مدرس دانشگاه در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما با بیان اینکه هر سال اهمیت روز قدس نسبت به سال‌های گذشته افزایش می‌یابد اظهار کرد: افزایش لزوم و اهمیتی که این روز در هر سال بیشتر از گذشته می‌یابد، نشان از زنده بودن و پویایی روز قدس دارد که یادگاری ماندگار از امام خمینی(ره) است.
«روح‌الله مهرجو» با بیان اینکه امریکا بدون پرده پوشی از رژیم غاصب صهیونیستی حمایت می‌کند و به دنبال تثبیت منافع تندروهای اسرائیلی است افزود: دست راستی‌ها در امریکا و رژیم اشغالگر قدس بدون پرده پوشی از اهداف پلید خود می‌گویند. وی با اشاره به اینکه انتقال سفارت امریکا به بیت المقدس پیام سیاست این کشور را به جهان صادر کرد تصریح کرد: امروز که مستکبران تمام قد در مقابل حق و حقیقت صف آرایی می‌کند، روز قدس فرصت بزرگی برای آزادیخواهان و حق طلبان سراسر جهان فراهم کرده است.
عضو کمیسیون جمعیت دفاع از ملت فلسطین با بیان اینکه این روزها برخی کشورهای عربی نیز بر خلاف گذشته که حداقل در ظاهر از فلسطین حمایت می‌کردند به رژیم صهیونیستی پیوستند ادامه داد: امروز مساله فلسطین مساله جهان اسلام به تنهایی نیست، بلکه مساله‌ای برای بشریت است که انسانیت را پایمال می‌کند.

یاداشت اختصاصی ماهنامه فکر اقتصادی

دبیر تحریریه ماهنامه فکر اقتصادی

روح الله مهرجو،پژوهشگر اجتماعی و مدرس دانشگاه پایگاه خبری فکراقتصادی_ شغل مهمترین عامل آرامش روحی و روانی مردم در جامعه امروزی است. داشتن یک شغل خوب به معنای درآمد اقتصادی برای گذران زندگی است. به همین دلیل به نخستین اولویت انسان‌ها بدل شده است. وقتی این مهم حاصل می‌شود، امنیت شغلی مبحثی است مطرح می‌شود و مورد کنکاش و بررسی عالم علوم اجتماعی و حتی نظریه پردازان حوزه‌های مختلفی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی می‌شود. اینکه انسان تا چه زمانی می‌تواند کار کند و پس از آن چه اتفاقی برای آینده‌اش می‌افتد و یا اگر در حین کار با مشکل مواجه شد و نتوانست کار کند، چه سرنوشتی پیدا کرد، همه و همه جای بحث و تبادل نظر دارد. روح الله مهرجو، پژوهشگر اجتماعی و مدرس دانشگاه معتقد است: بحث شغل برای انسان قدمتی دیرینه دارد و فلاسفه و دانشمندان از گذشته تا کنون به این مسأله پرداختند به طوری که افلاطون درباره شغل انسان و تربیت او به تفصیل سخن می‌گوید و نظریات خود را بسط و گسترش می‌دهد. .........................................................................................................................

http://www.fekreeghtesadi.ir/wp-content/uploads/2019/05/30.pdf

تأمین اجتماعی در محاصره مطالبه از دولت

روح الله مهرجو،پژوهشگر اجتماعی و مدرس دانشگاه پایگاه خبری فکراقتصادی_ شغل مهمترین عامل آرامش روحی و روانی مردم در جامعه امروزی است. داشتن یک شغل خوب به معنای درآمد اقتصادی برای گذران زندگی است. به همین دلیل به نخستین اولویت انسان‌ها بدل شده است. وقتی این مهم حاصل می‌شود، امنیت شغلی مبحثی است مطرح می‌شود و مورد کنکاش و بررسی عالم علوم اجتماعی و حتی نظریه پردازان حوزه‌های مختلفی، اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی می‌شود. اینکه انسان تا چه زمانی می‌تواند کار کند و پس از آن چه اتفاقی برای آینده‌اش می‌افتد و یا اگر در حین کار با مشکل مواجه شد و نتوانست کار کند، چه سرنوشتی پیدا کرد، همه و همه جای بحث و تبادل نظر دارد. روح الله مهرجو، پژوهشگر اجتماعی و مدرس دانشگاه معتقد است: بحث شغل برای انسان قدمتی دیرینه دارد و فلاسفه و دانشمندان از گذشته تا کنون به این مسأله پرداختند به طوری که افلاطون درباره شغل انسان و تربیت او به تفصیل سخن می‌گوید و نظریات خود را بسط و گسترش می‌دهد.

رسانه بستر جنگ اقتصادی ایران و آمریکا

روح الله مهرجو ‪-‬ پس از پیروزی انقلاب اسلامی، آمریکایی‌ها دوست نداشتند بپذیرند حکومتی بر نگین خلیج فارس حکم براند که با آن‌ها هماهنگ نباشد و از منافع دول غربی دفاع نکند. بنابراین از همان روزهای نخست انواع اقدامات را در پیش گرفتند تا این نهال تازه جوانه زده را به هلاکت برسانند. ترور و انواع مختلف کارشکنی‌ها میسر واقع نشد و بالاخره جنگی نا برابر آغاز شد که هشت سال به طول انجامید. جنگی که روی کاغذ بازنده آن مشخص بود و صدام در ذهن خود می‌پروراند که سه روزه در تهران با رسانه‌ها صحبت خواهد کرد. همان موقع اگرچه دنیا کار جمهوری اسلامی را تمام شده می‌انگاشت اما ملتی بودند که هرگز نپذیرفتند که کارشان تمام شده است. جالب اینکه امروز نیز همان تجربه تکرار شد.
ناو هواپیمابر «آبراهام لینکلن» وارد خلیج فارس شد تا ایرانیان را به وحشت اندازد، چشم دنیا دوباره به خاورمیانه جلب شد و شاید خیلی‌ها کار ایران را تمام شده دانستند، اما همان زمان که امریکا در سر می‌پروراند که با حرکت دادن این ناو که نام رئیس جمهور خوشنام آمریکا را بر پیشانی دارد می‌تواند به مقاصد خود برسد، در کمال ناباوری مردم ایران همانند سال‌های حماسه هیچ وقعی به آن ننهادند و به اجرای موسیقی‌های نامناسب در مدارس پرداختند و بیشتر بحث‌ها و تبادل نظرها در فضای مجازی به این مساله اختصاص یافت.
امریکا که نتوانست از این مانور بازخورد مناسب را بگیرد، سخن خود را تغییر داد. حالا امریکا و در راس آن رئیس جمهوری نامتعادل قرار دارد که بیشتر به توییت علاقمند است. اگرچه کارزار جنگ اقتصادی است و امریکا نیز بیشتر از همین حربه سود می‌جوید تا به اهداف خود دست یابد، اما ابزار جنگ همین رسانه است. رسانه‌ای که صدام می‌خواست پس از سه روز که از 31 شهریور ماه باید حسابش کنیم در تهران با آن‌ها به گفت‌و‌گو بنشیند، امروز مهملی برای درگیری شده است.
دیگر تجهیزات و ادوات جنگی در آن مهم نیستند، بلکه باید دید کدام طرف به موقع و با سرعت بیشتری از آن بهر‌ه می‌گیرند. البته طرف ایرانی باید در هنگام مبارزه، زمان اتصال فیلتر شکن را نیز محاسبه کند تا بتواند تمام قد پای جنگ بیاید، ترامپ توییت می‌کند، ظریف جواب می‌دهد. مردم ایران هم به مانند همیشه لطیفه‌های خود را می‌سازند و همه و همه در همین بستر فضای مجازی رخ می‌هد. ترامپ توییت می‌کند، ظریف جواب می‌دهد، مردم نظر می‌دهند و تحلیل‌گران طرفین به بررسی می‌پردازند- جای یک نکته خالی است که البته چهره تحلیلگران کاخ سفید از لطیفه‌های گوناگونی که مردم ایران برای ترامپ می‌سازند و از جنگ می‌گویند، غیر قابل پیش بینی است-. به عبارت دیگر شاید اگر فضای مجازی به شدت امروز گستره نمی‌یافت، تا کنون جنگ واقعی صورت می‌گرفت چون مجالی برای سخن گفتن‌ها و بازخورد گرفتن‌ها نبود. بنابراین اینجا فضای مجازی موثر واقع شده است و در عمل جلوی اقدامات شتابزده را گرفته است.
خیلی از پاسخ‌ها و اهداف جنگ را می‌توان با همین رسانه‌های مجازی به دست آورد تا نیازی به اردوکشی نباشد. این روزها به جای اینکه سخنگوی کاخ سفید، سخنی بگوید و یا سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه امریکا ادیبانه چند بیتی از حافظ بخواند، توییت‌های ترامپ و ظریف رد و بدل می‌شود. تهدیدها و رجزخوانی‌ها صورت می‌گیرد و این بار اسفندیاری ناپاک رستم را دست بسته می‌خواهد اما نسل رستم با یک هشتک ترامپ را به سخره می‌گیرند. تا امروز که رئیس جمهور ایالات متحده اعلام می‌کند ما به دنبال جنگ نیستیم، جنگ اقتصادی را دنبال می‌کنیم. سخن را تمام می‌کند و به دنیا می‌گوید که کار ایران را نمی‌توان با قلدری به پیش برد. حالا همه این اتفاقات در بستر فضای مجازی و رسانه رخ داده است و اگر نبود شاید تا کنون جنگ نابرابر شروع شده بود اما همین رسانه به امریکا گفت که ایران زمین حاضر به معامله بر روی ارزش‌ها و باورهای خود نیست.
رسانه همه این اقدامات را انجام داد و نشان داد که هر روز حرف برای گفتن دارد و می‌تواند در برهه‌های مختلف زمانی نقش حیاتی خود را ایفا کند و همه را وادارد که خود را با او هماهنگ کنند. «ویل دورانت» خالق اثر سترگ «تاریخ تمدن»، زمانی که احساس کرد رسانه‌های جمعی در حال کنار زدن کتاب‌های او هستند، تصمیم گرفت که برای ماندگاری آثارش به رسانه‌های آن زمان پناه آورد و در نهایت کتاب دیگری چون «قهرمانان تاریخ» را خلق کند که متن آن را برای خوانش در استودیو نگاشته بود. اینجا هم باز رسانه باعث شد که خدمتی دیگر به بشریت صورت گیرد.
البته هنوز یک سوال باقی مانده است که آیا باز هم می‌توانیم توسط رسانه‌ها سورپرایز شویم یا خیر؟ آیا رسانه باز هم برگی دارد که رو کند و در حالی که همه گمان می‌کنند با شبکه‌های اجتماعی، رسانه حرف جدیدی ندارد، دوبار انسان را شگفت زده کند. هیچ چیز معلوم نیست و دیگر نمی‌دانیم که آیا می‌توان بیش از امروز در دنیای رسانه گام برداشت و یا خیر؟
البته متخصصان علوم کامپیوتر و هوش مصنوعی می‌گویند که می‌شود و باید منتظر نقشی دیگر از این بازیگر تمام عیار باشیم. یعنی اگر انسان بتواند به هوش مصنوعی عمومی و یا ابر هوش مصنوعی برسد، نمی‌توان پیش بینی کرد که رسانه چه قدرتی پیدا می‌کند.

آیا خشونت در جامعه ایرانی نگران کننده است؟

روح الله مهرجو ‪-‬ اتفاقاتی که در چند هفته اخیر به ویژه در شهر همدان، برای آن روحانی رخ داد و به دست یک سابقه دار به شهادت رسید، آدمی را وا می‌دارد که به بررسی خشونت در جامعه ایرانی بپردازد. در اصل این سوال را می‌توانیم مطرح کنیم که چگونه در جامعه‌ای که دین، عرفان و تصوف، جوانمردی جایگاه رفیعی دارد، عده‌ای هم هستند که خشونت را نشانه مردانگی و افتخار می‌دانند؟ از گذشته‌ای که ما به آن دسترسی داریم، بودند برخی که کلاه شابگاهی بر سر می‌گذارند، دستمال ابریشمی به دست می‌گیرند و با خواباندن پشت کفش پاشنه تخمه مرغی در خیابان نفس‌کش سر می‌دهند. اگر چه امروز این بخش از جامعه که چاقو کشی و مهارت‌های آن از جمله شاخصه‌های مهم به حساب می‌آمد، خبری نیست، اما وجهه آن تغییر کرده است و هنوز بخشی از جامعه با این تفکر خو گرفتند که بزن بهادری از جمله اصول خودنمایی و بزرگ بودن است.
شاید مصداق بارز خشونت در کف جامعه را همین تعریف بالا بدانیم، البته خشونت ابعاد گسترده‌تری نیز دارد، و مهمترین آن به شیوه رفتار حکومت‌ها، نظامی‌ها و کشورهای استعمارگر برمی‌گردد که نسبت به انسان‌ها روا می‌دارند و شان و شوکت انسانی را تنزل می‌دهند.
مهمترین عامل خشونت را می‌توانیم در نوع نگاه انسان‌ها به یکدیگر بیابیم. خودبرتر بینی در طول تاریخ بارها فجایع بزرگی آفریده است، پس اگر جوامع به این نتیجه برسند که هر انسان داری مقام و مرتبه واحدی است و اندیشه او قابل احترام است شاید بتوانیم از بروز بسیاری از این خشونت‌ها بکاهیم.
این مهم در تفکر مذهبی ما نیز جایگاه رفیعی دارد و انسان به عنوان اشرف مخلوقات مطرح می‌شود. حتی قرآن کریم وقتی می‎فرماید:« نجات دادن یک انسان به معنای نجات کل بشیریت است.» قران در متن خود مشخصاً از لفظ انسان استفاده می‌کند در حالی که می‌توانست از لفظ مومنان بهره‌جوید، عنوانی که بارها از آن استفاده کرده است. اما عنوان انسان را فارغ از هر نوع نگرش و دین به کار می‌برد تا به جایگاه رفیع انسان به عنوان مخلوق آفریدگار توجه کرده باشد.
از سوی دیگر قتل نیز چه خودکشی و چه قتل دیگری در دین مبین اسلام بالاترین مجازات را دارد و از بین بردن یک نفر اتفاقی سخت تلخ به حساب می‌آید. بنابراین اگر در جامعه‌ای قتل رخ می‌دهد و با یک اسلحه یک روحانی را به شهادت می‌رسانند، باید به دنبال ریشه‌های این عامل بپردازیم که هنوز پیام الهی در جان و تن آنان رسوخ نکرده است. بنابراین ترویج عدم خشونت در جامعه باید به عنوان یکی از اصول مهم برای دستگاه‌های فرهنگی و دینی قرار گیرد و بر اساس نص صریح دین مبین اسلام عدم خشونت و انسان دوستی ترویج شود و جامعه به این سمت سوق یابد که حقیقت اصلی خداوند است.
در طول تاریخ بشریت نیز، چه امت مسلمان و چه غیر مسلمان اگر به معنای واقعی به عدم خشونت روی آوردند ماندگار شدند. گاندی به عنوان چهره‌ای جهانی در قرن بیستم به این دلیل ماندگار شد که عدم خشونت را به معنایی واقعی در پیش گرفت و پایه گذار هند مستقل شد.

چرا خشونت در جامعه ایرانی گسترش می‌یابد

خشونت در جامعه ابعاد مختلفی دارد. آنچه در این سال‌ها بارها از سوی پژوهشگران علوم اجتماعی بسیار یاد شده است، و به نوعی در جامعه نیز گسترش یافته، کاهش آستانه صبر و تحمل مردم ما است. یک تصادف کوچک می‌تواند یک دعوای تمام عیار را رقم بزند، حتی یک تنه ساده بدون هیچ قصد و غرضی آغاز گر درگیری لفظی و حتی فیزیکی است. بیشترین بعد این قضیه در جریمه راهنمایی و رانندگی خود را نشان می‌دهد که نوشتن قبض جریمه توسط افسر راهنمایی و رانندگی به تنهایی می‌تواند ساعت‌ها اوقات یک نفر را تلخ کند. اما در کنار این اتفاقات روزمره که می‌توان آن را نمونه از خشونت‌ها دانست، باید بگوییم که کلانتری‌ها هر روز شاهد درگیری‌های مختلفی هستند که بین افراد به وجود می‌آید به شکایت ختم می‌شود. اگر سری به پزشکی قانونی بزنیم متوجه خواهیم شد که روزانه چند نفر برای گرفتن گواهی و اثبات زد و خورد به این مرکز مراجعه می‌کنند. افزایش هر روزه این زد و خوردها و البته اسید پاشی‌ها و یا چاقوکشی‌هایی که هر از چند گاه سر و صدایی نیز به راه می‌اندازد، اخبار خوبی برای جامعه ندارد. جامعه‌ای که همه منابع دینی، عرفانی و اخلاقی آن دعوت به خویشتنداری و صبر می‌کنند. جامعه‌ای که فرهنگ جوانمردی و پهلوانی همچنان برای آن ارزش دارد. اگرچه دستگاه‌های متولی چندان آماری از میزان ضد و خوردها ارائه نمی‌دهند اما با حضور در جامعه می‌توان پر رنگ شدن آن را احساس کرد. ازدحام کاری در پزشکی قانونی و کلانتری‌ها خودش دلیلی بر این امر است. اگرچه این روزها فوت یک طلبه همدانی به وسیله یک فرد سابقه دار با اسلحه گرم در جامعه نقل محافل است و هنوز دلیل اصلی این اقدام مشخص نیست، اما میزان خشونت و اتفاقاتی که پس از آن در فضای مجازی رقم خورد، تلنگری به دنبال داشت. صفحه مجازی ضارب به یکباره هزاران دنبال کننده یافت و فیلم‌ها و عکس‌های قاتل که اکثراً می‌خواهد نشان دهد چه فرد قدرتمند، شجاع و نترسی است و می‌تواند به راحتی با اسلحه‌های گرم کار کند. تصاویر زمختی که در ذهن انسان تنها خشونت را تداعی می‌کند هدف اصلی گرادننده و یا گردانندگان صفحه است و گاهاً با استقبال مخاطبان مواجه می‌شود. البته این اتفاقات باعث شد که بسیاری از افراد فضای مجازی را مقصر بدانند و حتی به دولت نیز بتازند. اما واقعاً مشکل جامعه ما فضای مجازی است که بتوان با فیلتر کردن آن مشکل را حل کرد؟

اگرچه فضای مجازی می‌تواند عاملی برای ترویج خشونت باشد اما علت آن نیست و دلایل را باید در مجاری دیگر یافت. مسائل اقتصادی، کاهش فرهنگ مطالعه، نبود تولیدات فرهنگی مناسب تلویزیونی و رادیویی می‌توانند عواملی بر ترویج خشونت در جامعه باشند.  برخی از جوامع توانستند تا حد قابل قبولی خشونت را در درون خود کاهش دهند. البته این جوامع صرفاً در جمع کشورهای توسعه یافته نمی‌گنجند و حتی گاهاً در این نوع جوامع به عنوان یک آسیب بزرگ به حساب می‌آیند.

در جامعه ایرانی نیز با این پدیده همراه هستیم که برخی از جوانان با گردهم آمدن و بروز خشونت می‌خواهند خود را به دیگران اثبات کنند و به شهرت برسند. به طوری که بزن بهادرهای معروف را نیز الگوی خود قرار داده و در این راه گام برمی‌دارند. در این جا پیشگیری بهترین راهکاری است که متولیان جوانان، فرهنگ و اقتصاد جامعه باید ورود کنند و با فراهم کردن شرابط مناسب از به وجود آمدن این حلقه‌ها جلوگیری کنند و جوانان را از اقدامات خشن بازدارد.

بدون تردید ایجاد شغل و دغدغه‌های فرهنگی در ذهن آنان می‌تواند، افراد را از افتادن به دام حلقه‌های خشونت  بازدارد. متولیان فرهنگی باید بتوانند برنامه ریزی لازم برای اوقات فراغت افراد را انجام دهند.

اگرچه نمی‌توان ادعا کرد که ایجاد شغل و پر کردن اوقات فراغت به طور کامل از ظهور و بروز خشونت در جامعه جلوگیری می‌کند، اما به ضرص قاطع می‌توان گفت که به مقدار قابل توجهی از این اتفاقات خواهد کاست و جوانان بیشتری را در راه تولید علم و ثروت در جامعه هدایت کرد. 

در اصل جامعه باید به شکلی تربیت شود که پرخاشگری و خشونت از کودکی در درون افراد شکل نگیرد  و والدین با رفتار صحیح فرزندان خود را از افتادن به دام خشونت گرایی نجات دهند. 

ریشه خشونت در افرادی که اغلب به دنبال جنجال و درگیری هستند به دوران کودکی آنان باز می‌گردد و هدایت این بخش می‌تواند در آینده شرایط جامعه را بهبود بخشد

شغل مهمترین دغدغه جوانان در کشور است

خبرگزاری آریا-جوانان نیاز به شغل، مسکن و آینده دارند و باید برای آن‌ها برنامه ریزی کرد.
به گزارش خبرگزاری آریا، در نشستی که با روح الله مهرجو کارشناس مسائل اجتماعی داشتیم به مناسبت روز جوان درباره جوانان و مسائل مربوط به آنان گفتگو کردیم که در زیر می خوانید:
سؤال: با توجه به فرا رسیدن روز جوان دوباره بحث جوانان ایران داغ می‌شود، امروز مهمترین دغدغه جوانان چیست؟
مهرجو: در ابتدا باید اعیاد شعبانیه و میلاد حضرت علی اکبر که به نام روز جوان به شایستگی نامگذاری شده است را به همه جوانان تبریک گفت. بدون تردید مهم‌ترین داشته ایران اسلامی جمعیت جوان است که بسیاری از کشورهای دنیا آروزی داشتن آن را دارند، چرا که با نیاز مبرم به نیروی کار تازه نفس و با انگیزه دارند. بنابراین بزرگ‌ترین موهبت ایران اسلامی همین نیروی جوان است و مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم انقلاب مخاطب اصلی خود را جوانان قرار می‌دهند. بدون تردید اگر ما برنامه داشته باشیم حضور خیل عظیم جوانان فرصت و در غیر این صورت یک تهدید می‌شود. چرا که این جوانان نیاز به شغل، مسکن و آینده دارند و باید برای آن‌ها برنامه ریزی کرد. مسأله ‌ای که امروز مبتلابه جامعه است و شغل مهمترین دغدغه جوانان به  ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی است که پس از طی کردن تحصیلات عالیه در انتظار شغل بوده و می‌خواهند که با تشکیل خانواده وارد مرحله جدیدی از زندگی خود شوند.
سؤال: در همین جا مهم‌ترین مشکل همین سیستم آموزشی نیست که نمی‌تواند نیروی مورد نیاز جامعه را تأمین کند؟
مهرجو: تقریباً همه به این مسأله اذعان دارند که دانشگاه‌ها نمی‌تواند که نیروی مورد نیاز به ویژه در بخش صنعت را فراهم کند و اغلب فارغ التحصیلان دانشگاهی آمادگی ورود به بازار کار را ندارند و به آموزش‌های بیشتری نیاز دارند. تا کنون بیشتر دغدغه مسؤولان فراهم کردن محیط دانشگاهی بوده تا به هر نحو ممکن جوانان به تحصیلات عالیه برسند و این مطالبه جامعه پاسخ داده شود و چندان به بعد از آن توجهی نشد. در عمل جامعه به سمتی رفته که همه خواهان این هستند که فرزندانشان در سطوح عالی تحصیل کنند و به جایگاه والایی دست یابند، غافل از آنکه کشور بیش از هر چیزی به نیروی فنی و تکنسین نیاز دارد تا مهندس و مدیر و دکتر. همین مسأله باعث شده است که بگوییم ارتباط صنعت با دانشگاه قطع است و یا افراد با توجه به رشته تحصیلی خود مشغول به کار نیستند و گاهاً تناقض‌های عجیبی نیز دیده می‎شود.
سؤال: برای حل این معضل چه باید کرد؟
مهرجو: در درجه نخست باید فرهنگی در جامعه ایجاد شود که بر اساس واقعیت‌ها بنا شده باشد و همه دکتر و مهندس را تنها شغل با پرنسیب، ندانند. از سوی دیگر سیستم آموزشی باید بتواند استعدادهای کودکان را شناسایی و در نتیجه بر اساس آن دوره‌های تحصیلی را برنامه ریزی و برگزار کنند در غیر این صورت نیروی انسانی هرز می‌رود و به یک چالش در کشور بدل می‌شود. روزی همه به دنبال مهندس شدن بودند و امروز همه به دنبال دکتر شدن هستند تا بتوانند از موقعیت‌های شغلی آن استفاده کنند. ما به فرهنگ توسعه قبل از رسیدن به توسعه نیاز داریم تا بتوانیم از منابع خود به خوبی استفاده کنیم.
سؤال: برخی از جوانان از عدم اعتماد به خودشان در جامعه ناراحت هستند، به نظر شما این عدم اعتماد وجود دارد؟
مهرجو: بله تقریباً باید به آن‌ها حق بدهیم که اینگونه فکر کنند. سال‌ها مدیریت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها بر عهده جوانان قدیم بود. جوانانی که به آنان اعتماد شد اما آنان حاضر نشدند به جوانان امروزی اعتماد کنند. به همین دلیل مجلس اقداماتی از جمله منع به کارگیری بازنشستگان را تصویب کرد. اگر چه این اقدام با عجله انجام شد و می‌توان نقدهایی را بر آن وارد کرد، اما باعث شد که بالاخره یک چرخش نخبگان در جامعه محقق شود. این اتفاق خوبی بود.  
سؤال:  آیا به نظر شما تغییری در رویکرد نگاه به جوانان می‌بینید؟
مهرجو:باید گفت بله، انتصاب‌های مهمی از سوی مقام معظم رهبری صورت گرفت و ایشان به جوانان اعتماد کردند و آنان را درمناسب مهمی در دانشگاه‌ها نماز جمعه گماشتند و همین مسأله باعث شد که همه تصمیم‌گیران این مسأله را جدی بگیرند و امروز در حال انتصابات جوانان در پست‌های مختلف هستیم و کم کم این باور در حال ایجاد است که باید فرصت‌ها را به جوانان سپرد و از این ظرفیت بالا استفاده کرد چرا که تا آخر مدیران فعلی نمی‌توانند بر مسند مدیریت باقی بمانند.
سؤال: طراوات لازم در جامعه جوان وجود دارد؟
مهرجو: متأسفانه بنا به دلیل اقتصادی  و شغل نمی‌توانیم بگوییم که طراوت وجود دارد. نبود شغل مشکلات بسیاری را از جمله افزایش سن ازدواج و پدیده بی میلی جوانان به ازدواج و فرزند آوری ایجاد کرده است. بسیاری از جوانان حاضر نیستند که مسؤولیت ازدواج را بپذیرند و مهمترین دلیل آن را نبود امنیت شغلی عنوان می‌کند. در این میان سن بارداری بانوان نیز به شدت افزایش یافته است که ریسک بارداری را افزایش می‌دهد و چالش‌های دیگری از جمله ناباروری ایجاد می‌کند که هزینه‌های سنگینی را بر جامعه متحمل می‌کند و برای آینده نگرانی‌هایی را درباره میزان جمعیت ایجاد کرده است.  
سؤال: راهکاری که باید انجام داد چیست؟
مهرجو: در درجه اول همانطور که پیش‌تر اشاره شد باید مدارس و دانشگاه‌ها را با اهداف جامعه هماهنگ‌تر کرد و برنامه ریزی را به شکلی انجام دهند تا استعداد یابی به خوبی انجام شود. پس از آن با برنامه‌ریزی و برآوردهای لازم و بلند مدت نیازهای جامعه را شناسایی و تخصص‌های مختلف را تدوین کنند تا لازم نباشد فارغ التحصیلان دانشگاهی برای کسب مهارت مجبور به حضور در فنی و حرفه‌ای بگیرند.پس از این مسأله باید به امر مهم سرمایه گذاری پرداخت و در گوشه و کنار طرح‌عای مهمی در جذب سرمایه مطرح و پیاده کرد. به این طریق با ایجاد شغل سایر مشکلات را تا قدر قابل توجهی برطرف می‌کند و از همه ظرفیت‌ها استفاده می‌شود.