میلاد باسعادت حضرت زینب مبارک باد

مختصری درباره ولادت حضرت زینب سلام الله علیها

بسم الله

تولد زینب(س) و گریه پیامبر بر مصایب آن

زینب کبرى (س) روز پنجم جمادى الاول سال 5 یا 6 هجرت در مدینه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزیز، به گوش رسول خدا (ص) رسید. رسول خدا (ص) براى دیدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا (س) آمد و به دختر خود فاطمه (س) فرمود:

((دخترم ، فاطمه جان ، نوزادت را برایم بیاور تا او را ببینم )).

فاطمه (س) نوزاد کوچکش را به سینه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پیامبر (ص) فرزند دلبند زهراى عزیزش را در آغوش کشیده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشک ریختن کرد. فاطمه (ص) ناگهان متوجه این صحنه شد و در حالى که شدیدا ناراحت بود از پدر پرسید: پدرم ، چرا گریه مى کنى ؟!

ماه جمادی الاول

بسم الله

 فهرست :

1.3/ خلع قاهر عباسی از خلافت(322ق)، درگذشت آیت الله العظمی سید محمد حجت کوه کمره ای(1372ق)

2. 4/ درگذشت علامه سردار کابلی(1372ق)

3. 5/ ولادت حضرت زینبسلام الله علیهاو روز پرستار(5ق)، درگذشت ابوعلی صیرفی کوفی(263ق)

4.6/ جنگ موته(8ق)، آغاز خلافت راضی بالله عباسی(322ق)

5. 8/ درگذشت آیت الله محمّد ابراهیم کرباسی(1261ق)، درگذشت عالم رجالی سید محمدباقر خوانساری(1313ق)

6.9/ شهادت فقیه بزرگوار شمس الدین محمدبن جمال الدین مکی «شهید اول» (786ق)

7. 10/ کشته شدن خسرو پرویز به دست پسرش شیرویه(9ق)، آغاز جنگ جمل در حوالی بصره(36ق)، درگذشت آیت الله میرزا علی اکبر نوقانی(1370ق)

8.12/ نامه های امام علی علیه السلام پس از پیروزی بر اصحاب جمل(36ق)، درگذشت فقیه مجاهد آیت الله شیخ محمدتقی بافقی(1365ق)، درگذشت علامه سیداسماعیل صدر کاظمینی(1338ق)

9.13/ شهادت حضرت فاطمه زهراسلام الله علیها- به روایتی(11ق) "آغاز ایام فاطمیه"

10. 15/ فتح بصره توسط حضرت امیرعلیه السلام پس از جنگ جمل(36ق)، ولادت حضرت امام سجادعلیه السلام– به روایتی(38ق)، کشته شدن ابراهیم بن مالک اشتر و مصعب بن زبیر(72ق)، کشته شدن مفلح در نبرد با زنگیان(258ق)، درگذشت آیت الله سیدمحمد حسینی معروف به آقا نجفی همدانی(1417ق)

11.17/ قتل عبدالله بن زبیر در مکه(73ق)

12. 18/ وفات قرطبی(328ق)، درگذشت ابوالعباس احمدبن علی نجاشی(450ق)، درگذشت آیت الله محمد مولانا(1363ق)

13.19/ درگذشت ادیب، محدث و مفسر جلال الدین سیوطی(911ق)

14. 22/ نبرد توابین در عین الورده با سپاهیان عبیدالله بن زیاد(65ق)، رحلت حضرت آیت الله محمد تقی بهجت فومنی(1430ق)

15. 25/ مرگ معاویه دوم(64ق)، درگذشت آیت الله میرزا محمد فیض قمی(1370ق)

16. 26/ درگذشت مرجع مجاهد آیت الله میرزا محمدحسین نائینی(1355ق)

17. 27/ شهادت ابوسلمه اسدی(4ق)

18. 28/ درگذشت عالم مجاهد میرزا محمدحسن آشتیانی(1319ق)

19.29/ وفات جناب محمدبن عثمان عَمری دومین نائب خاص حضرت ولی عصرعلیه السلام(305ق)، شهادت فقیه مجاهد آیت الله ملامحمد تقی برغانی (1264ق)

کریمه اهل بیت(علیهم السلام) شمس آسمان علم و اجتهاد

یکشنبه, ۲۰ بهمن ۱۳۹۲، ۰۷:۴۹ ب.ظ

بسم الله

نزدیک تر از اسم اعظم

وجود مبارک امام عسکری فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم اقرب الی اسم الله الاعظم من سواد العین الی بیاضها(1). یعنی اگر اسم اعظمی شنیده اید، کلمه طیبه بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم، نزدیکتر از سیاهی چشم به سفیدی چشم است. وقتی گفتند نزدیکتر، نظیر دنی فتدلی. فکان قاب قوسین اوادنی(2)، یعنی لفظ رسا نیست. آنقدر این کلمه طیبه به اسم اعظم نزدیک است که در فضای مردمک چشم، سیاهی به سفیدی نزدیک است. این یک سخن کسانی که راهیان این راهند، می گویند: مومن خالص با «بسم الله الرحمن الرحیم» کاری می کند که ذات اقدس اله با «کن» همان کار را انجام می دهد.
یعنی اگر کسی عبد محض خدای سبحان شد، به اذن خدای سبحان چونان عیسای مسیح، هم ازگل به صورت پرنده می سازد به اذن او، و هم در او می دمد به اذن او، و هم آن طائر پر می کشد به اذن او.
تنفخ فیها فتکون طیراً باذنی و اذا تخلق من الطین کهیئه الطیر باذنی، فتنفخ فیها باذنی فتکون طیراً باذنی(3). به اذن خدا، مرده را زنده می کند؛ تحی الموتی باذنی (4). به اذن خدا پرنده می آفریند، باذنی. به اذن خدا کار نفخت فیه من روحی (5) را انجام می دهند. مانند آن. لذا گفتند: بسم الله الرحمن الرحیم از عبد محض، به منزله کن از ذات اقدس اله است. یعنی همان کار را خلیفه خدا به اذن خدا انجام می دهد. این مطلب دوم.
مطلب بعدی آن است که ذات اقدس اله درباره کار این ذوات قدسی نهایت حرمت را رعایت می کند و مهم ترین آیات قرآن را درباره سیره و سنت اهل بیت نازل می کند. راز نزول برجسته ترین آیات درباره کارهای این ذوات مقدس چیست؟ اینها مگر چه کردند و چه می کنند؟

فقط برای خدا یعنی چه؟

کرامات امام حسن عسکری(علیه السلام)

بسم الله

حکایاتی شگرف از امام حسن عسکری(علیه السلام)
دگرگونی دشمن
به دستور حکومت عباسی ، امام حسن عسگری را در زندان علی بن اوتاش افکندند، او بسیار با آل محمد (صلی الله علیه وآله) دشمنی داشت و دشمن سر سخت آل علی (علیه السلام) بود و در انحراف و جنایت و ظلم هیچ باکی نداشت . امام حسن عسگری (علیه السلام) یک روز در زندان او بسر برد، در همین یک روز علی بن اوتاش آنچنان به امام گرایش پیدا کرد که به اصطلاح 180 درجه از وضع قبل ، دگرگون گردید و به احترام امام چشمش را بلند نمی کرد و سرافکنده بود و وقتی از حضور امام (علیه السلام) خارج شد، دیدند او از نظر شناخت و معرفت و گفتار از همه مردم بهتر است آری نور امامت ، این چنین بر قلب دشمن سرسخت تابید و او را از تباهیها پاک نموده و به سوی الله کشاند.
*******
شکوه ملکوتی
معتمد عباسی (پانزدهیمن طاغوت بنی عباس) امام حسن عسکری علیه السلام (یازدهمین امام بر حق) را از مدینه به سامراء آورد و آن حضرت را در کنار پادگان خود تحت نظر شدید نگه داشت و سرانجام او را توسط دژخیمانش به شهادت رساند. روزی جمعی از درباریان عباسی ، نزد صالح بن صیف (زندانبان امام) رفته و با او درباره امام حسن عسکری ، صحبت کردند، از جمله به او گفتند: بر امام ، سخت بگیر و او را در تنگنای دشواری قرار بده !. صالح به آنها گفت : می گوئید چه کنم ؟ من دو نفر از شرورترین افراد را پیدا کرده ام و آنها را نگهبانان خاص حسن بن علی قرار دادم ، ولی همین دو نفر، آنچنان تحت تأ ثیر مقام ملکوتی آن حضرت قرار گرفته اند که همواره به عبادت و نماز و روزه اشتغال دارند، اینک همین جا باشید من دستور می دهم آن دو نفر را به اینجا آورند، و خودتان از آنها بشنوید. صالح دستور داد آن دو نفر را، احضار کردند، در حضور درباریان عباسی به آن دو نفر رو کرد و گفت : وای بر شما، با این مرد (اشاره به امام حسن عسکری) کار شما به کجا کشید؟ آنها با کمال صراحت گفتند: چه می گوئی در مورد مردی که روزها روزه می گیرد و شبها از آغاز تا پایان شب ، مشغول عبادت و مناجات است ، اصلاً سخنی به ما نمی گوید، و به غیر عبادت به هیچ چیز اشتغال ندارد، هر گاه چهره (ملکوتی) او را می دیدم ، از هیبت او، بر اندام ما، لرزه می افتاد، و آنچنان دگرگون می شدیم ، که گوئی افراد قبل نیستیم . وقتی که درباریان شکمخواره عباسی این گفتار را از آن دو نگهبان شنیدند، با کمال خفت و سرافکندگی از مجلس خارج شدند.
*******

اسوه بشریت

بسم الله

ولادت، وفات
امام حسن بن علی عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان، بنا به نقل مرحوم کلینی در ماه رمضان یا ربیع الآخر 232 ق چشم به جهان گشود و 28 سال زندگی کرد. ابن خلّکان تولد ایشان را روز پنجشنبه یکی از ماههای سال 231 ق دانسته و قول دیگری نیز که ششم ربیع الآخر از سال 232 باشد، نقل کرده است. شیخ مفید و سعد بن عبدالله، ربیع الآخر را پذیرفته‌اند. مسعودی سن آن حضرت را به هنگام شهادت 29 سال دانسته است بنابراین، او باید تولد آن حضرت در سال 231 را معتبر دانسته باشد.
رحلت امام عسکری(علیه السلام) بنا به گزارش اکثریت روات، هشتم ربیع الاول از سال 260 ق اتفاق افتاده و جمادی الاولی همین سال نیز به عنوان قولی دیگر در این مورد نقل شده است.
از آنجا که رحلت امام هادی(علیه السلام) در سال 254 ق اتفاق افتاده، طبعاً دوران امامت حضرت عسکری(علیه السلام) طبق روایت شیخ مفید، شش سال و براساس نقل سعد بن عبدالله پنج سال و هشت ماه بوده است.

«جانشین پاکان»

باسمه تعالی

"هر کس بمیرد در حالى که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است."⁽¹⁾

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)

ابتدایی ترین مرحله شناخت امام، شناخت ظاهری است. یعنی این که چه کسی و با چه نسبی و با چه ویژگی هایی امام است.

با توجه به این مسأله، عده‌ای از مردم در زمان اهل بیت (علیهم السلام) برایشان مهم بود که امام خود را در حال حاضر و در آینده بشناسند تا با اقتدا به او، از گمراهی و ضلالت رهایی یابند و به مرگ جاهلیت از دنیا نروند. از این رو در این راه تلاش و کوشش فراوان می‌کردند.

یکی از راه‌هایی که مردم از طریق آن امام و پیشوای آینده خویش را می‌شناختند، تصریح و معرفی امامان قبلی (کهامامتشان برای مردم به اثبات رسیده) بوده است؛ زیرا امامی که امامتش به اثبات رسیده، حرف و کلامش حجت است. در همین راستا، دهمین پیشوای شیعیان، امام هادی (علیه السلام) در زمان حیات خویش طى تعلیمات متعددى فرزند خود امام حسن عسکری (علیه السلام) را به مردم معرفی مى کرد و به صراحت، ایشان را جانشین خود می‌نامید. به عنوان نمونه:

داستانهای کوتاه از پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله

بسم الله

فضیلت و شایستگى

عتاب بن اسید بعد از فتح مکه از سوى حضرت به عنوان والى مکه برگزیده شد، و مسئولیت امور سیاسى را به عهده گرفت ؛ در حالى که بیست و یک سال بیش نداشت و افراد بزرگتر از وى در بین صحابه فراوان وجود داشتند.
این کار حضرت وقتى مورد اعتراض قرار مى گیرد، که چرا جوان را بر بزرگسالان ترجیح داده است ، حضرت بسیار متین جواب مى دهد که ملاک مسئولیت ، بزرگى سن نیست . فضیلت و شایستگى باعث بزرگى مى باشد: فلیس الاکبر هو الافضل بل الافضل هو الاکبر . همین مطلب در مورد معاذ بن جبل که 26 سال دارد، مطرح است و ایشان به عنوان مبلغ دینى در مکه منصوب مى شود.

عرض عقاید به امام هادی علیه السّلام

بسم الله

شیخ صدوق و دیگران از جانب عبدالعظیم حسنی روایت کرده اند که فرمود : به خدمت امام هادی علیه السّلام مشرف شدم و چون آن حضرت مرا دید فرمود : آفرین بر تو ای ابوالقاسم تو دوست ما هسی (انت ولیّنا حقاً ) .

سکان دار تشیع

بسم الله

مقدمه

زیارت امامان و امامزادگان، اعلام وابستگی فکری و عاطفی به ایشان است. زیارت پاکان، در زندگی و پس از مرگ، فریاد محبت و ولایت است و آثار تربیتی، اجتماعی و معنوی فراوانی را برای زائران به ارمغان می آورد. «آمرزش گناهان، ایمنی در روز قیامت، امنیت در برابر آتش جهنم، شفاعت» اینها وعده های الهی است که به زیارت کنندگان قبور امامان وامامزادگان داده شده است.
در روایت آمده است: «هر کس نمی تواند به زیارت مزار ما بیاید قبر برادران دینی صالح ما را زیارت کند.»
البته این نکته قابل ذکر است که زیارت بدون معرفت وشناخت درست امام و امامزاده و زیارت شونده، مایه محرومیت از فیض فراوان و الطاف زیارت شونده است.