بسم الله
تولد حضرت عیسی بن مریم(علیهما السّلام)
بسم الله
- قرآن دارای 323671 حرف است.
- قرآن دارای 77701 کلمه است.
- قرآن دارای 6236 آیه است.
- قرآن دارای 114 سوره است.
- قرآن دارای 30 جزء است.
- قرآن دارای 120 حزب است.
- 5098 محل وقف در قرآن وجود دارد.
- 1771 مد در قرآن وجود دارد.
- 1015030 نقطه در قرآن وجود دارد.
- 39586 کسره در قرآن وجود دارد.
- 93243 فتحه در قرآن وجود دارد.
- 4804 ضمه در قرآن وجود دارد.
- 3272 همزه در قرآن به کار رفته است.
- 19253 تشدید در قرآن به کار رفته است.
بسم الله
جواب: باید به چهار طرف نماز بخواند و اگر چهار نماز ممکن نیست به هر مقدار که تمکن دارد می‌تواند اکتفاءکند. (ر.ک استفتائات جدید امام خمینی(ره), ج1, ص 134, س28)
جواب: باید تحقیق کند و رو به قبله نماز بخواند و اگر نتواند علم پیدا کند به طرفی که مظنّه دارد بایستد. .(ر.ک استفتائات جدید امام خمینی(ره), ص 135, س29)
بسم الله
مرگ لازمه جدایی‌ناپذیر زندگی بشر است؛ اما چه باید کرد تا سنگینی غم آن کاهش یابد؟ از عوامل مهمی که سلامت روان آدمی را به مخاطره می‌اندازد، فشارهای روانی است که پدیده‌های گوناگونی سبب آن می‌شود. یکی از این پدیده‌ها، مرگ است.
از سنت‌های عمومی نظام آفرینش، مرگ و مفارقت روح از بدن است که در متون دینی به آن تصریح شده است. در قرآن آمده است: «کُلُّ نَفْسٍ ذَآئِقَةُ الْمَوْتِ»(آل‌عمران: 185)؛ هرکسی مرگ را می‌چشد.
براساس بینش الهی، مرگ پایان زندگی بشر نیست، بلکه پلی به سوی جهان ابدی است. به تصریح متون دینی، آدمی در مسیر سعادت فطری، در حال حرکت است: «یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ» (انشقاق: 6).
حال چه نوع مهارت‌هایی را باید کسب کند تا سختی‌ها، بخصوص فقدان عزیزان، او را دچار افسردگی نکند و از مسیر مطلوب فطری باز ندارد؟
واژه مهارت کاربرد فراوانی در کارهای روزمره و نیز در علوم و فنون دارد؛ مثل مهارت رانندگی، مهارت انجام دادن معامله و خرید و فروش، مهارت حاضرجوابی و مهارت‌هایی که روان‌شناسان بر آنها تأکید دارند؛ همچون مهارت دوست‌یابی، مهارت همسرداری، و مهارت تعلیم و تربیت کودک.
واژه مهارت در قرآن به کار نرفته، ولی در لغت‌نامه فارسی به معنای زیرکی و رسایی در کار، استادی و زبردستی آمده است. در فرهنگ عمید، ماهر بودن در کاری، استادی، زیرکی، چابکی و زبردستی در کار معنا شده است .
گویا مهارت تحمل فقدان در اصطلاح عبارت است از کسب آگاهی‌ها و توانایی‌هایی که در پرتو شناخت صحیح و اخلاق و رفتار عالی به دست می‌آید، و به آدمی قدرت می‌دهد تا در برابر فقدان و مرگ عزیزان سر تسلیم فرود آورد و فشارهای روحی حاصل از آن را کاهش دهد و از آن کمال بهره را بگیرد.
در این نوشتار مختصر نام این مرحله را «تزکیه» می گذاریم که البته نامی است برگرفته از قرآن مجید. قصد نگارنده- با اعتراف به تهی بودن خویش از فضائل و احتیاج زیاد به تطهیر درون- بیان چند نکته در زمینه عملیاتی نمودن آن دانسته هاست. یعنی نکاتی در باره «تزکیه نفس»
1- باید دانست تزکیه نفس به هیچ وجه عملی آسان نیست که بسیار دشوار است. تا جائیکه در روایات متعددی از تلاش برای آن به «جهاد» یا «مجاهده» تعبیر شده است. از آن جمله است روایات ذیل که از حضرت امیرالمۆمنین (صلوات الله علیه) در کتاب «تصنیف غررالحکم» نقل شده است: «الا و ان الجهاد ثمن الجنّة فمن جاهد نفسه مکلها و هی اکرم ثواب الله لمن عرفها» «افضل الجهاد مجاهدة المرء نفسه» «ثمرة المجاهدة قهر النفس» «انک ان جاهدت نفسک حوت رضی الله» «ان المجاهد نفسه و علی طاعة الله و عن معاصیه عندالله سبحانه بمنزلة برً شهید»؛ گونه ای از این روایات شریفه به این ترتیب است: «به هوش باشید! همانا جهاد کردن؛ بهای بهشت است پس هر آن کس که به جهاد با نفس خود پرداخت آن را مالک شد و این ارجمندترین ثواب برای کسی است که نفس خود را شناخته است»
«برترین جهاد، مجاهده ای است که آدمی با نفس خود می کند» «حاصل مجاهده، چیرگی بر نفس است» «اگر مجاهده با نفس کنی به خشنودی خداوند دست می یابی» «کسی که در راه انجام طاعت خداوند و دوری از گناهان مجاهدت می ورزد، در نزد خداوند منزلت انسان نیکو کار شهید را داراست»
2- در عین حال سرانجام این تلاش و مجاهده بسیار شیرین و گواراست. چنانکه خداوند سبحان در آیه نهم از سوره مبارکه شمس می فرماید: «
همانا رستگار شد آن کس که نفس خود را تزکیه نمود» به نظر می رسد هر کاری که آدمیان انجام می دهند برای رسیدن به رستگاری و راحتی است. ولی متاسفانه بسیاری از ما یا رستگاری حقیقی را نمی شناسیم و یا اگر آن را می شناسیم، راه رسیدن به آن را گم نموده ایم.
و حال آنکه خالق حکیم و رحیم ما می فرماید، راه فلاح و آزادگی و راحتی، تزکیه نفس است. تأمّل در همان احادیث که در بند یک ذکر نمودیم به خوبی نشان می دهد، ثمره جهاد با نفس و تزکیه، چه سود بزرگ و خوشحال کننده ای می باشد. براستی آیا رسیدن به برترین ثواب الهی و دستیابی به رضایت خداوند، باعث شادی و آسایش نیست. چنانکه در کتاب فوق الذکر از امام علی (علیه السلام) نقل می کند که: « من مقت نفسه احبّه الله» ؛ «کسی که بر نفس خود غصبناک باشد، خدای متعال دوستش دارد.»
بسم الله
آفریننده‌ی انسانها هم؛ که از حال آنها با خبر است فرمود: «یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمید [فاطر/15] اى مردم! این شمایید که به خداوند نیاز دارید و (تنها) خداوند، بىنیاز و ستوده است».
همانطور که در این آیه‌ی کریمه فرمود، نیاز همه به خداوند است و هر چه غیر خداست بنده‌ای بیش نیست؛ چون در آیه‌ای دیگر فرمود: «إِنَّ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجیبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقین[اعراف/194] آنهایى را که غیر از خدا مىخوانید، بندگانى همچون خود شما هستند آنها را بخوانید، و اگر راست مىگویید باید به شما پاسخ دهند(و تقاضایتان را برآورند!)».
بسم الله
محمد بن محمد بن نعمان از علماى بسیار برجسته شیعه و مورد قبول شیعه و اهل تسنن بود و مرجع خاص و عام به شمار مى‌رفت.
او بیش از 200 کتاب اسلامى نوشت و آبروى شیعه در قرن پنجم بود و در همه رشته‌هاى علوم اسلامى استاد و نابغه به شمار مى‌آمد.
او از معدود فقهایی است که مورد عنایت خاص امام زمان علیه‌السلام قرار گرفته است. لقب شیخ مفید را هم، خود امام مهدی علیه‌السلام به ایشان داده است.
از جانب امام زمان علیه‌السلام براى این مرد بزرگوار، چندین بار نوشته‌اى به خط شریف آن حضرت صادر شده است:
بسم الله
بخشی از مقدّمه ی رساله ی معرفت احکام شرعیه ضروریه مشهور به خلافیه
اشاره:
اصل این نسخه، بدون صفحه اول، به شماره 3864 در کتابخانه آیة الله گلپایگانی در قم موجود است. مرجع ما در احیای رساله ی مذکور همین نسخه است.اجتهاد و تقلید
غالب خواص و عوام به امور دینی رغبت بی حد می نمایند و اکثر خلایق به طاعات و عبادات و اقامت صلوات و جماعات اشتغال دارند و روز به روز در میل به معرفت مسائل شرعیه و دانستن امور دینیه می افزایند و در اجتماع مجامع و معابد و مدارس می کوشند، به خاطر فاتر فقیر محمد باقر السبزواری رسید که کتابی در معرفت احکام شرعیه ضروریه به عبارات فارسی بنویسد تا نفع آن جماعت را که از معرفت لغت عربی عاری باشند. شامل باشد، بر وجهی که مشتمل باشد در مسائل خلافیه بر آن چه در نظر این حقیر اصلح و اقوی است. چون امر مذکور متضمّن مصلحت دینیه بود و ثواب عظیم به سبب آن متوقّع بود امضای این عزیمت را لازم دانست و در تحریر کتاب مذکور شروع نمود و اطناب و اکبار و تعرض مسائلی که کمتر به آن احتیاج واقع می شود احترام نمود و به خلاف های معتدّبه اشاره کرده شد. امید که از ثواب آن به روزگار فرخنده آثار اشرف اقدس همایون اعلی شاهد عاید گردد و این ضعیف نیز از ثواب عالمان و مجتهدان بی بهره نباشد، و غالب ظنّ این فقیر آن است که در آن چه در این کتاب جهت مؤمنان ایراد نموده، شرط مناصحت به جا آورده و متابعت هوی و اغراض فاسد ننموده و در اندیشه تفکر از قدر ضروری تقصیر ننموده، امید که این ظن مطابق واقع باشد و اگر لغزشی شده باشد، عفو الهی شامل حال گردد. إنّه غفورُ رحیم.بسم الله
در اوج حاکمیت استبداد در قرن اول هجری، در روزگاری که حکام اموی با تمام توان در صدد زدودن نور شرافت و آزادی از سرزمین وحی بودند و در خاموش ساختن منادیان حق و از میان بردن سیره حیاتبخش پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله از هیچ تلاشی فروگذار نمی کردند، رسوم اخلاقى نه تنها فراموش شد، بلکه به ضدارزش مبدل گردید. عمل به منهیات شرع و ارتکاب محرمات، موجب فخر بر یکدیگر و تظاهر به آنها موجب عزت اجتماعى شده بود و در یک کلمه مى توان گفت جامعه اسلامى قبل از آن زمان هر چند منافقانه پاسدار و نگهبان مظاهر دینى بود، ولى در زمان چهارمین پیشوای شیعه حضرت امام علی بن الحسین علیهماالسلام، همین مظاهر مسلمانى هم، به کلى رنگ باخته بود و دیگر نشانه اى از دین و دیندارى در جامعه یافت نمى شد.
در چنین دورانى، رساله حقوق امام سجاد علیه السلام، پیامی است فراتر از زمان خویش، و بلکه فراتر از همه اعصار تمدن بشری. امروز که بشر، مدعی دستیابی به عالی ترین شکل تمدن و فرهنگ ارزشی است و دم از حقوق بشر و حتی حمایت از حیوانات و یا حفظ محیط زیست می زند، علاوه بر پوشالی بودن بسیاری از شعارهایی که مطرح می کند، در بعد قانون شناسی و قانونگذاری نیز ضعفهایی دارد که اگر با رساله حقوق امام سجاد علیه السلام مقایسه شود و عنصر زمان و ظرفیت و نیازها نیز ملاحظه گردد، نقاط اوج آن رساله و کاستیهای دست نوشته های بشر متمدن این عصر آشکار خواهد شد.
هر چند در نگاه نخست، پذیرش این نکته برای دلباختگان مادی و دور ماندگان از مکتب وحی و رسالت مشکل خواهد نمود، اما اندکی تامل واقع بینانه، آنان را نیز در برابر حق، به تواضع واخواهد داشت. در این نوشتار مختصر، به نمونه ای از آن یادگار نورانی اشاره خواهد شد.
بسم الله
مسئله تأمین و تضمین روزى به عنوان یک اصل مسلّم از اصول آفرینش در قرآن مجید مطرح است. یعنى از قرآن استفاده مى شود که تمام بندگان خدا داراى روزى مقدّر هستند و در دیوان الهى هیچ کس از قلم نیفتاده است .
اکنون که معلوم شد چشم طمع به مال و منال مردم داشتن موجب ذلّت، و قطع طمع باعث عزّت است، بهترین راه این است که به آن چه خداى متعال روزى و مقدّر فرموده است راضى باشیم و آن گونه که امام سجاد علیه السلام از خدا مى خواهد ما نیز از خدا بخواهیم و عرضه بداریم: ... واجعل ذلک سببا لقناعتى بما قضیت؛ پروردگارا به من کمک کن تا بر قسمت خویش که با رضاى تو مقرون است قناعت کنم.
و نیز بگوییم: ... اللّهمّ إنّى أعوذ بک من هیجان الحرص و سورة الغضب و غلبة الحسد و ضعف الصّبر و قلّة القناعة؛ پروردگارا به تو پناه مى برم از هیجان حرص و صولت خشم و حمله حسد و ضعف صبر و کمى قناعت.
زندگى پاکیزه (حیات طیّبه)
از امیرمۆمنان على علیه السلام پرسیدند منظور از (حیات طیّبه) در آیه شریفه: مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکَرٍ اوْ انْثى وَ هُوَ مُۆمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیوةً طَیِّبَةً سوره نحل: آیه 97 چیست؟
فرمود: حیات طیّبه (قناعت) است. این بود قسمتى از روایات که در باره ارزش و اهمیت قناعت از ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده است. حال به چند نکته ضرورى اشاره مى کنیم.
