بسم الله
بسم الله
بسم الله
انتشار اخبار کربلا تأثیر عجیبى در میان مسلمانان گذاشت، اوج مظلومیّت امام حسین(علیه السلام) و یارانش و نهایت قساوتى که در شهادت آنان و اسارت خاندان پاکش آشکار شده بود، دودمان بنیامیه را به باد داد.
ظلم و ستم، به ویژه قتل انسانهای بی گناهان، هیچگاه زمین نمیماند و ظالم و پیروانش به زودی نتیجه کار خود را در همین دنیا مشاهده میکنند و سپس در برزخ و قیامت، عذاب بدتری خواهند داشت.
از جمله مهمترین ظلمها و جنایتهای بزرگ تاریخ، ظلم بنیامیه نسبت به خاندان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مکانها و زمانهای مختلف به ویژه در واقعه کربلا بود که پیامدهای مهمی به همراه داشت؛ از جمله باعث قیامهای خونینی (مانند قیام توابین، قیام مختار و ...) پس از واقعه عاشورا علیه بنی امیه شد.
انتشار اخبار کربلا تأثیر عجیبى در میان مسلمانان گذاشت، اوج مظلومیّت امام حسین علیهالسلام و یارانش و نهایت قساوتى که در شهادت آنان و اسارت خاندان پاکش آشکار شده بود، سبب نفرت مسلمانان از دستگاه خلافت اموى شد و همین امر، دودمان بنی امیه را به باد داد.
از جمله مسائلی که در تاریخ ثبت شده و مایه عبرت است این است که هنگامى که «عبداللَّه سفّاح» نخستین خلیفه عباسى بر تخت قدرت نشست، در فکر بود که چگونه از سران بنىامیّه انتقام سختى بگیرد.
*چرایی اهمیت پیادهروی روز اربعین از منظر بهجت العرفا
بهجت العرفا آیتالله محمدتقی بهجت فومنی درباره نقش پیادهروی روز اربعین میگوید: روایت دارد که امام زمان عجل الله فرجه الشریف که ظهور فرمود، پنج ندا میکند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،... امام زمان خودش را به واسطه امام حسین علیه السلام به همه عالم معرفی میکنند ... بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، حسین علیه السلام را شناخته باشند... اما الان هنوز همه مردم عالم، حسین علیه السلام را نمیشناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا علیه السلام طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیادهروی اربعین بهترین فرصت برای معرفی حسین علیه السلام به عالم استبسم الله
امروز بار دیگر عطر شور حسین چو نسیمی دل را نواخته و قلبها را به تپشی دوباره واداشته و به تعبیر محتشم کاشانی شوری در عالم انداخته است که انس و جن در حیرت آن ماندهاند.
امروز بار دیگر عطش شور حسین چو نسیمی دیگر دل را نواخته و قلب ها به تپشی دوباره انداخته و به تعبیر محشتم کاشانی شوری در عالم انداخته است که انش و جن در حیرت آن مانده اند.
راهپیمایی اربعین حسینی در عراق
این بار و پس از 1400 سال از شرف یابی جابر بن عبدالله انصاری به مرقد پاک سید الشهدا و در ام القرای دنیای اسلام بار دیگر بیرق سیاه عزا برافراشته اند تا بگویند همچنان عزادار ظلمی هستند که اشقیا بر خاندان آل محمد روا داشته اند و همچنان چشم به انتقام گیرنده اصلی هستند و تا بار دیگر انتقام سیلی زهرا را بگیرند.
هر جای این شهر را نگاه کنی، جنبش عاشقان کربلا را می بینی و عزای حسین تا همه بدانند که این ها همچنان هوس کرب و بلا را در قلب فتنه زمانه را دارند.
بسم الله
دلیل اوّل: بینش درونی
بینش درونی که بر اثر مجاهدت در راه هدایت و گذراندن مراحل سخت امتحان، در مؤمن بروز می کند، عامل بازدارنده ای در مقابل عصمت می باشد. اعتقاد مذکور از طرف کسانی ابراز می گردد که قائلند پیامبر باید معصوم باشد و اینان نظر به این دارند که پُست حسّاس و قابل تامّلی مثل رسالت، از جمله مقاماتی نیست که بتوان منهای عصمت و پشت سر گذاشتن گذرگاه های اخلاقی و روحی، بدان دست پیدا کرد. زیرا شریعت گذار باید به اَعلی درجه تکامل، شفّافیّت دل، عُلُوّ روح، سرحدّ تقوی، مکاشفه و خلاصه عصمت به تمام معنی رسیده باشد تا از این رهگذر، واقعیّات مخفی نزد او مکشوف، و به عیان قابل لمس باشد، چرا که در غیر این صورت نبی خدا قادر نخواهد بود در مواجهه با حوادث، موضع لازم را اتخاذ کند. او اگر عقل کُل نباشد و یا با عقل کُل رابطه تنگاتنگی نداشته باشد نمی تواند به موقع تصمیم لازم را اتخاذ کرده و بکار گیرد، و بکارگیرد، از این رو، روح آلوده و عدم وجود درایت لازم بسیاری از توفیقات را سلب می نماید. در این زمینه حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «قُرِنَتِ الْحِکمَةُ بِالْعَصَمَة»(1)، حکمت (بینش) همواره با عصمت پیوند داده شده است.بسم الله
درد، روایت هفتاد و دو ستاره خاموش را به توفان سپرده است چهل غروب، آسمان، خورشید را بارید. چهل بار کوه، پژواک مظلومیت خون
شهدا را به آسمان پاشید و گودال خون تراوش کرد. چهل روز غم، دیوارهای کوفه را کوبید و نیزه ها، نیمه جان، پا بر زمین زدند. به یاد آن روز که طنین «هل من ناصر » کسی، کائنات را می لرزاند .
این بار، تو باید قیام کنی
چشم هایت را باز کن؛ اینجا کربلاست .
آمده ای تا داغ نفس گیر آن ظهر را، با اشک هایت، مویه کنی .
چشم هایت، بغض فروخورده خاک را به فرات می سپارند .
نگاه کن، نخل های کمر خمیده، استقامتت را تحسین می کنند .
آتش از خاک می جوشد و صحرا هنوز بوی خون می دهد !
فرات، تنها شاهد این ماجراست؛ مگر می شود مشک ها را فراموش کند؛ یا لب های تشنه ای را که با حنجره سوخت باد، آب را فریاد می زدند؟ !
غم بر تارک دلت می وزد و هوای اسارتی را نفس می کشی که چهل سال، شکسته ترت کرده است .
شانه های صبرت را بگستران؛ چیزی از خاکستر خیمه ها نمانده؛ باد، همه را به تاراج برده است .
آمده ای تا بعد از چهل روز، بوی برادرت را نفس بکشی؛ تا محکم تر و استوارتر از پیش، در شام بایستی .
برو؛ وقت آن است که خطبه هایت را با تمام وجود فریاد بزنی .
بسم الله
سخنان روشن گرانه زینب «علیهاالسلام» و امام سجاد «علیه السلام»، اساس تفکر در حادثه کربلا را در ذهن ها بنا نهاد و مردم شام تا اندازه ای حقیقت را دریافتند و این آغاز حرکت جدیدی در تکمیل قیام عاشورا بود.
آغاز
رسوایی حاکمیت
یزید
با مشوّش شدن افکار عمومی مردم شام بر اثر جنایت های خود که با وفات حضرت رقیه
«علیهاالسلام» شدت گرفته بود، مصلحت را در آن دید که از شدت فشار بر اهل بیت
«علیهم السلام» بکاهد و آنان را از بند اسیری آزاد کند. او آنان را مخیّر گذاشت که
به مدینه باز گردند یا در شام بمانند. امام سجاد «علیه السلام» و حضرت زینب
«علیهاالسلام» تصمیم گرفتند که پس از برپایی
مجلس عزای عمومی، شام را به مقصد مدینه ترک کنند؛ زیرا از هنگام شهادت امام حسین
«علیه السلام» و یارانش، اهل بیت «علیهم السلام» نتوانسته بودند
برای آنان عزاداری کنند و دشمن، آنان را از این کار باز داشته بود. یزید بر خلاف
میل باطنی اش ناچار شد این شرط را بپذیرد؛ زیرا به خوبی می دانست برپایی سوگواری
از سوی قهرمان کربلا؛ حضرت زینب «علیهاالسلام» پایه های حکومت استبداداش را سست
خواهد کرد.
باسمه تعالی
اربعین امام حسین (علیه السلام) از راه میرسد و سببی میشود تا بسیاری از مردم متحیرانه، نگاه تعجب به این حماسه بدوزند. براستی چرا حماسه امام حسین (علیه السلام) از پس سالیان متمادی هم چنان پرفروغ و گیرا، تکرار شده و گرامی داشته میشود؟ به راستی راز جاودانگی او و این تقدس در چیست؟
عدهای حسین (علیه السلام) را آزادهای میپندارند که بندگی حکومت ستم پیشه را نپذیرفت و از آزادگی خویش دفاع نمود و مردم را به سوی آزادی خواهی فراخواند. اگر چه این مطلب صحیح است، ولی جزء سادهای از همه ماجرا است؛ زیرا آزادگان فراوان هستند و بسیاری از مردم در طول تاریخ، آزاده زندگی کردند و آزاده درگذشتند. اما چرا آنها مانند ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) تقدیس و تقدیر نمیشوند؟
بسم الله
غلامحسین رودباری،
ذاکر هشتاد ساله اهل بیت(علیهم السلام) با تشویق مادرش به این مسیر پا نهاده است. او
میگوید: مداحی برای پول حرام اندر حرام است، من هرگز برای پول مداحی نکردم
و تا جان در بدن دارم برای امام حسین(علیه السلام) ذاکری میکنم.
ماه محرم با سوگواری و عزا از 1400 سال پیش تاکنون عجین بوده است و بعد از واقعه عاشورا مداحان و ذاکران اهل بیت(علیهم السلام) تلاش خود را به کار بستهاند تا پیام ثارالله را نسل به نسل منتقل کنند. برپایی یازدهمین همایش پیرغلامان حسینی در استان گلستان فرصتی را فراهم آورد که از نزدیک پای سخن این ذاکران سینهسوخته بنشینیم و از زبان آنها علت این عشق خروشان به سید و سالار شهیدان را جویا شویم.
آنچه در ادامه میآید، ماحصل گفتوگوی خبرنگار فارس با «غلامحسین رودباری» مداح و ذاکر اهل بیت است. او میگوید که از دوازده ـ سیزده سالگی به تشویق مادرش مداحی را آغاز کرده و تا جان در بدن دارد برای اهل بیت(علیهم السلام) و خصوصاً امام حسین(علیه السلام) مداحی میکند. هیچ زمان برای پول مداحی نکرده و به مداحان جوان توصیه میکند که اگر برای پول به این حوزه وارد شدند، بهتر است به کار دیگری بپردازند.