بنام خالق عشق
چند نکته دینی برای کسانی که دلشان دختر یا پسر می خواهد
قدیم ترها که هیچ محدودیتی برای بچه دار شدن نبود. بعضی برای اینکه جنس شان جور شود آنقدر بچه می آورند تا خدا یک پسر یا دختر به آنها بدهد اما حالا که تعداد بچه های خانواده به یک یا دو رسیده، بسیاری از پدر و مادرها دوست دارند بچه شان همان چیزی شود که خودشان دوست دارند. گاهی اوقات هم آنقدر روی جنس فرزندشان تعصب به خرج می دهند که باعث سردی روابط خانوادگی می شوند. عده ای هم برای رسیدن به آرزویشان دست به هر کاری می زنند؛ از خوردن خوارکی های مخصوص گرفته تا نذر و نیاز برای اینکه خدا دختر یا پسری به آنان عطا کند. اما بپذیرید که هیچکدام از این راهکارها نتیجه صد در صدی نمی دهند و در نهایت در روحیه مادر و اطرافیان تأثیر منفی می گذارند. در این دو صفحه سعی شده است نکاتی درباره داشتن فرزند دختر و پسر مطرح شود که نباید دانستن آن برای کسانی که فرزندی در راه دارند یا می خواهند بچه دار شوند جالب باشد.1- دعا برای داشتن فرزند
یکی از بهترین و بزرگ ترین الطاف و نعماتی که خداوند به بندگانش عطا می کند فرزند یا فرزندانی است که به آنها می دهد. بنابراین فرزند انسان چه دختر باشد و چه پسر، لطف و نعمتی است از سوی خدا که باید قدر آن را بدانیم و آن طور که او خواسته تربیتش کنیم. اهمیت داشتن فرزند تا آنجاست که بعضی از پیامبران و اولیاء الهی وقتی به سن پیری می رسیدند و از داشتن فرزند محروم بودند، از خدا می خواستند این نعمت الهی را به آنان عطا کند. به عنوان مثال، حضرت ابراهیم (علیه السلام) که تا پیری از نعمت فرزند بی نصیب بود به درگاه الهی دعا می کرد تا اینکه خداوند، حضرت اسماعیل و اسحاق (علیه السلام) را به وی بخشید و او در مقابل این نعمت بزرگ الهی، این طور از خداوند سپاسگزاری کرد که «اَلحَمدُلله الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الکِبَرِ اسماعیلَ وَ اِسحاقَ اِنَّ رَبّی لَسَمیعُ الدُّعاء/ خدای را سپاس که اسماعیل و اسحاق را در زمان یپری به من بخشید. همانا پروردگار من شنوای دعای بندگان است». (سوره ابراهیم، آیه 32)این ماجرا برای حضرت زکریا(علیه السلام) هم اتفاق افتاده که در پیری و در شرایطی که همسرش از لحاظ جسمی پیر و فرتوت شده بود، مورد لطف خداوند قرار گرفت و از حضرت یحیی (علیه السلام) برخوردار شد.
