بسم الله
درباره سنّ شریف حضرت رقیه (علیهاالسلام) در میان تاریخ نگاران
اختلاف نظر وجود دارد. اگر اصل تولد ایشان را بپذیریم، مشهور این است که
ایشان سه یا چهار بهار بیشتر به خود ندیده و در روزهای آغازین صفر سال 61 ه
.ق، پرپر شده است.
بر اساس نوشته های بعضی کتابهای تاریخی، نام
مادر حضرت رقیه (علیهاالسلام)، امّ اسحاق است که پیشتر همسر امام حسن
مجتبی (علیه السلام) بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت امام حسن
(علیه السلام) به عقد امام حسین (علیه السلام) درآمده است.(1) مادر حضرت
رقیه(علیهاالسلام) از بانوان بزرگ و با فضیلت اسلام به شمار میآید. بنا به
گفته شیخ مفید در کتاب الارشاد، کنیه ایشان بنت طلحه است.(2)
نام مادر
حضرت رقیه (علیهاالسلام) در بعضی کتابها، ام جعفر قضاعیّه آمده است، ولی
دلیل محکمی در این باره در دست نیست. هم چنین نویسنده معالی السبطین، مادر
حضرت رقیه (علیهاالسلام) را شاه زنان؛ دختر یزدگرد سوم پادشاه ایرانی،
معرفی میکند که در حمله مسلمانان به ایران اسیر شده بود. وی به ازدواج
امام حسین (علیه السلام) درآمد و مادر گرامی حضرت امام سجاد (علیه السلام)
نیز به شمار میآید.(3)
این مطلب از نظر تاریخ نویسان معاصر پذیرفته
نشده؛ زیرا ایشان هنگام تولد امام سجاد (علیه السلام) از دنیا رفته و تاریخ
درگذشت او را 23 سال پیش از واقعه کربلا، یعنی در سال 37 ه .ق دانسته اند.
از این رو، امکان ندارد او مادر کودکی باشد که در فاصله سه یا چهار سال
پیش از حادثه کربلا به دنیا آمده باشد. این مسأله تنها در یک صورت قابل حل
میباشد که بگوییم شاه زنان کسی غیر از شهربانو (مادر امام سجاد
(علیه السلام)) است.