کودکان در قرنطینه را دریابیم

روح الله مهرجو‪-‬ دوران کودکی برای هر انسانی سرنوشت ساز است، نوع تفکر، جهان بینی و البته مهارتهای انسان در دوران کودکی شکل میگیرد و به همین دلیل این دوران از اهمیت بسزایی برخوردار است.کودکان
بیش از هرچیز نیاز به جنب و جوش و تحرک دارند، متاسفانه زندگی آپارتمان نشینی امروزی دشمن سرسخت دوران کودکی است که از تحرک کودکان و جنب و جوش آنان جلوگیری میکند.هر روز پدر و مادرها با کودکان در جدال هستند تا آنها کمتر در داخل آپارتمان جست و خیز کنند ، متاسفانه والدین مجبور هستند که به دلیل رعایت همسایگان از فعالیت کودکان در منازل که اکثراً آپارتمان است، جلوگیری کنند و البته اغلب این اتفاق به شیوه نادرست و با کلامی دعوا گونه همراه است در حالی که حق با کودکان بوده و آنان نیاز به تحرک دارند.در دنیا تنها کودکان حق فریاد زدن دارند، حقوق کودکان بسیار گسترده است که ما با توجه به سبک زندگی خود نمیتوانیم این موارد را رعایت کنیم.دوران قرنطینه برای کودکان به دلیل تامین سلامت آنان نیز عواقبی دارد، امروز کودکان به دلیل اینکه از ویروس کرونا در امان بمانند، مجبور هستند در خانه مانده و کمتر تحرک کنند.پیش از این گاهی والدین کودکان را به پارک و اماکن تفریحی میبردند و یا در باشگاههای ورزشی ثبت نام میکردند اما امروز این امکان نیز وجود ندارد.
همدم اکثر کودکان و نوجوانان در روزهای کرونایی بازیهای رایانهای و کنسولهاست، قطعاً این روزها پدر و مادرها نیز برای استفاده از این بازیها کمتر سخت گیری میکنند تا کودکان بتوانند فضای خانه را تحمل کنند.همه این مسائل در روح و روان کودکان تاثیر گذار است، وقتی امکان تحرک و تکاپو برای کودکان که لازمه رشد و نمو آنان است، نباشد کودکان با مشکلات بسیاری مواجه میشوند و قطعا در سیر زندگی آنان تاثیر گذار است.قرنطینه از حضور کودک در جمع دوستانش نیز جلوگیری میکند، این اتفاق باعث اختلال در ارتباطات اجتماعی کودکان میشود چرا که بر اثر یافتههای جدید اختلالات ارتباطی یکی از بزرگترین چالشهای روانی برای کودکان است و این قرنطینه میتواند اختلالات را تشدید کند.
کودک نیاز دارد که در جمع دوستانش حضور پیدا کند، امروز برای بازگشت به شرایط عادی قبل از کرونا بیش از همه باید به کودکان پرداخته شود که قرار است چگونه آنها به محیط مدارس و مهدهای کودک بازگردند.اکثر کودکان برای ارتباط برقرار کردن با پدر بزرگ، مادر بزرگ و عمو، دائی، خاله و عمه نیز با محدودیت مواجه شدند، یکی از چالشهای اصلی بازگرداندن کودکان به مهدهای کودک و مدارس است که باید دولت آن را ساده فرض نکند و تدابیری بیندیشد. بازی و تخیل پردازی برای کودک در ساختن آینده آن بسیار موثر است، کودکی فرصتی برای تمرین است تا آدمی برای زندگی آماده شود و مهمترین ابزار آمادگی بازی کردن است.کتاب خواندن در این روزها برای کودکان بسیار ضروری است. برای جبران درک پیرامون کودک و قرار گرفتن در محیط های خارجی برای تقویت قدرت تخیل کودکان امروز باید برای آنها بیش از گذشته کتاب خواند تا این خلا حداقل پر شود. باید مهارتهای رفتار با کودکان در ایام قرنطینه به خانوادهها آموزش داده میشد، متاسفانه باز هم تصمیم گیران در این حوزه نیز غفلت کردند و برنامههای آموزشی لازم را ارائه ندادند تا والدین بدانند که در این ایام خاص با کودکان
چگونه رفتار کنند.رفتار با کودکان پیش فعال از پیچیدگی صد چندانی برخوردار است، متاسفانه ما فکر نمیکردیم که با طولانیتر شدن ایام قرنطینه به ویژه برای کودکان با چنین مشکلاتی مواجه میشدیم و اینبار نیز پیش بینی لازم را انجام ندادیم.امیدواریم که هرچه زودتر نسبت به ارائه مهارتهای لازم ویژه کودکان به وسیله رسانه ملی و فضای مجازی اقدامات لازم انجام بگیرد تا کودکان آسیب نبینند.