شغل مهمترین دغدغه جوانان در کشور است

خبرگزاری آریا-جوانان نیاز به شغل، مسکن و آینده دارند و باید برای آن‌ها برنامه ریزی کرد.
به گزارش خبرگزاری آریا، در نشستی که با روح الله مهرجو کارشناس مسائل اجتماعی داشتیم به مناسبت روز جوان درباره جوانان و مسائل مربوط به آنان گفتگو کردیم که در زیر می خوانید:
سؤال: با توجه به فرا رسیدن روز جوان دوباره بحث جوانان ایران داغ می‌شود، امروز مهمترین دغدغه جوانان چیست؟
مهرجو: در ابتدا باید اعیاد شعبانیه و میلاد حضرت علی اکبر که به نام روز جوان به شایستگی نامگذاری شده است را به همه جوانان تبریک گفت. بدون تردید مهم‌ترین داشته ایران اسلامی جمعیت جوان است که بسیاری از کشورهای دنیا آروزی داشتن آن را دارند، چرا که با نیاز مبرم به نیروی کار تازه نفس و با انگیزه دارند. بنابراین بزرگ‌ترین موهبت ایران اسلامی همین نیروی جوان است و مقام معظم رهبری نیز در بیانیه گام دوم انقلاب مخاطب اصلی خود را جوانان قرار می‌دهند. بدون تردید اگر ما برنامه داشته باشیم حضور خیل عظیم جوانان فرصت و در غیر این صورت یک تهدید می‌شود. چرا که این جوانان نیاز به شغل، مسکن و آینده دارند و باید برای آن‌ها برنامه ریزی کرد. مسأله ‌ای که امروز مبتلابه جامعه است و شغل مهمترین دغدغه جوانان به  ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی است که پس از طی کردن تحصیلات عالیه در انتظار شغل بوده و می‌خواهند که با تشکیل خانواده وارد مرحله جدیدی از زندگی خود شوند.
سؤال: در همین جا مهم‌ترین مشکل همین سیستم آموزشی نیست که نمی‌تواند نیروی مورد نیاز جامعه را تأمین کند؟
مهرجو: تقریباً همه به این مسأله اذعان دارند که دانشگاه‌ها نمی‌تواند که نیروی مورد نیاز به ویژه در بخش صنعت را فراهم کند و اغلب فارغ التحصیلان دانشگاهی آمادگی ورود به بازار کار را ندارند و به آموزش‌های بیشتری نیاز دارند. تا کنون بیشتر دغدغه مسؤولان فراهم کردن محیط دانشگاهی بوده تا به هر نحو ممکن جوانان به تحصیلات عالیه برسند و این مطالبه جامعه پاسخ داده شود و چندان به بعد از آن توجهی نشد. در عمل جامعه به سمتی رفته که همه خواهان این هستند که فرزندانشان در سطوح عالی تحصیل کنند و به جایگاه والایی دست یابند، غافل از آنکه کشور بیش از هر چیزی به نیروی فنی و تکنسین نیاز دارد تا مهندس و مدیر و دکتر. همین مسأله باعث شده است که بگوییم ارتباط صنعت با دانشگاه قطع است و یا افراد با توجه به رشته تحصیلی خود مشغول به کار نیستند و گاهاً تناقض‌های عجیبی نیز دیده می‎شود.
سؤال: برای حل این معضل چه باید کرد؟
مهرجو: در درجه نخست باید فرهنگی در جامعه ایجاد شود که بر اساس واقعیت‌ها بنا شده باشد و همه دکتر و مهندس را تنها شغل با پرنسیب، ندانند. از سوی دیگر سیستم آموزشی باید بتواند استعدادهای کودکان را شناسایی و در نتیجه بر اساس آن دوره‌های تحصیلی را برنامه ریزی و برگزار کنند در غیر این صورت نیروی انسانی هرز می‌رود و به یک چالش در کشور بدل می‌شود. روزی همه به دنبال مهندس شدن بودند و امروز همه به دنبال دکتر شدن هستند تا بتوانند از موقعیت‌های شغلی آن استفاده کنند. ما به فرهنگ توسعه قبل از رسیدن به توسعه نیاز داریم تا بتوانیم از منابع خود به خوبی استفاده کنیم.
سؤال: برخی از جوانان از عدم اعتماد به خودشان در جامعه ناراحت هستند، به نظر شما این عدم اعتماد وجود دارد؟
مهرجو: بله تقریباً باید به آن‌ها حق بدهیم که اینگونه فکر کنند. سال‌ها مدیریت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها بر عهده جوانان قدیم بود. جوانانی که به آنان اعتماد شد اما آنان حاضر نشدند به جوانان امروزی اعتماد کنند. به همین دلیل مجلس اقداماتی از جمله منع به کارگیری بازنشستگان را تصویب کرد. اگر چه این اقدام با عجله انجام شد و می‌توان نقدهایی را بر آن وارد کرد، اما باعث شد که بالاخره یک چرخش نخبگان در جامعه محقق شود. این اتفاق خوبی بود.  
سؤال:  آیا به نظر شما تغییری در رویکرد نگاه به جوانان می‌بینید؟
مهرجو:باید گفت بله، انتصاب‌های مهمی از سوی مقام معظم رهبری صورت گرفت و ایشان به جوانان اعتماد کردند و آنان را درمناسب مهمی در دانشگاه‌ها نماز جمعه گماشتند و همین مسأله باعث شد که همه تصمیم‌گیران این مسأله را جدی بگیرند و امروز در حال انتصابات جوانان در پست‌های مختلف هستیم و کم کم این باور در حال ایجاد است که باید فرصت‌ها را به جوانان سپرد و از این ظرفیت بالا استفاده کرد چرا که تا آخر مدیران فعلی نمی‌توانند بر مسند مدیریت باقی بمانند.
سؤال: طراوات لازم در جامعه جوان وجود دارد؟
مهرجو: متأسفانه بنا به دلیل اقتصادی  و شغل نمی‌توانیم بگوییم که طراوت وجود دارد. نبود شغل مشکلات بسیاری را از جمله افزایش سن ازدواج و پدیده بی میلی جوانان به ازدواج و فرزند آوری ایجاد کرده است. بسیاری از جوانان حاضر نیستند که مسؤولیت ازدواج را بپذیرند و مهمترین دلیل آن را نبود امنیت شغلی عنوان می‌کند. در این میان سن بارداری بانوان نیز به شدت افزایش یافته است که ریسک بارداری را افزایش می‌دهد و چالش‌های دیگری از جمله ناباروری ایجاد می‌کند که هزینه‌های سنگینی را بر جامعه متحمل می‌کند و برای آینده نگرانی‌هایی را درباره میزان جمعیت ایجاد کرده است.  
سؤال: راهکاری که باید انجام داد چیست؟
مهرجو: در درجه اول همانطور که پیش‌تر اشاره شد باید مدارس و دانشگاه‌ها را با اهداف جامعه هماهنگ‌تر کرد و برنامه ریزی را به شکلی انجام دهند تا استعداد یابی به خوبی انجام شود. پس از آن با برنامه‌ریزی و برآوردهای لازم و بلند مدت نیازهای جامعه را شناسایی و تخصص‌های مختلف را تدوین کنند تا لازم نباشد فارغ التحصیلان دانشگاهی برای کسب مهارت مجبور به حضور در فنی و حرفه‌ای بگیرند.پس از این مسأله باید به امر مهم سرمایه گذاری پرداخت و در گوشه و کنار طرح‌عای مهمی در جذب سرمایه مطرح و پیاده کرد. به این طریق با ایجاد شغل سایر مشکلات را تا قدر قابل توجهی برطرف می‌کند و از همه ظرفیت‌ها استفاده می‌شود.