خشم بهداد سلیمی قهرمان وزنهبرداری به پاداشهای ملیپوشان فوتبال اعتراض تندی میکند و پشت سر وی باقی
سلیمی قهرمان وزنهبرداری به پاداشهای ملیپوشان فوتبال اعتراض تندی میکند و پشت سر وی باقی
ورزشکاران هم به صحنه میآیند. در مقابل فوتبالیستها هم کمپین راه میاندازند. به راستی حق با کدام است؟ در این باره از منظر جامعهشناسی با یک کارشناس گفتوگو کردیم و دلیل این اعتراضها را جویا شدیم
خشم بهداد
آفتاب یزد -گروه اجتماعی: سفره مردم روزبهروز کوچک تر میشود و این روزها شاهدیم که مردم باید ساعتها در صف بایستند تا بتوانند با ارائه کارت ملی چند کیلو گوشت تهیه کنند! اما در شرایط اقتصادی فعلی که مردم زیر بار مشکلات اقتصادی کمر خم کردهاند و وزیر کشاورزی میگوید باید خدارا شکر کنیم که اجناس در کشور وجود دارد، در گوشه و کنار زمزمههایی شنیده میشود که همه را در شوک فرو میبرد! خبر کوتاه است و دل آزار، بیش از یک میلیون دلار به بازیکنان فوتبال پاداش داده میشود! با یک جمع و تفریق ساده میتوان فهمید سهم هر بازیکن از این پاداش چیزی نزدیک به 500میلیون تومان است! به هر حال پاداش بازیکنان تیم ملی با واکنشهای بسیاری همراه بود و شاید بتوان گفت در اوضاع فعلی شیرینی بردهای تیم ملی را هم به کام مردم تلخ کرد!
>مردم همیشه حامی، امروز منتقدند
مردم همیشه به تیم ملی فوتبال کشورمان عرق داشتهاند و این تیم تنها تیمی بوده که به دور از هرگونه جناح بندی و دسته بندی مورد حمایت همه جانبه جامعه قرار گرفته است اما این روزها با واکنشهایی در رابطه با پاداش بازیکنان تیم ملی فوتبال رو به رو هستیم که از دل ملت برخاسته و مسلما به فشارهای اقتصادی که در حال حاضر وجود دارد برمیگردد. در ابتدا برخی از ملی پوشان کاراته با پستهایی انتقادی و گلایه آمیز از تبعیض بین فوتبال و سایر رشتهها سخن به میان آوردند و سپس نوبت به پست تند و عجیب بهداد سلیمی رسید. این قهرمان وزنهبرداری با قرار دادن تصویری از مصاحبه مهدی تاج و بخشی از آن که درباره پاداش یک میلیون دلاری به بازیکنان تیم ملی صحبت کرده بود، به انتقاد از فوتبالیستها پرداخت. او در استوری اول خیلی تند به ملی پوشان فوتبال حمله کرد! البته چند دقیقه بعد سلیمی وقتی واکنشها را نسبت بهاستوری خود دید، با پاک کردن استوری از مردم هم عذرخواهی کرد؛ اما باز هم از موضع خود کوتاه نیامد.
همانطور که پیش بینی میشد ملی پوشان فوتبال در برابر این انتقادات سکوت نکردند. بازیکنان تیم ملی با قرار دادن پستی مشترک روی صفحه اینستاگرام خود با تصویری از بهداد سلیمی پاسخ نسبتا تندی به اظهارات او دادند و پای پاداشهای ارزی و ریالی سلیمی نیز به میان آمد اما در این بین چیزی که به نظر میرسد مسئولان مربوطه و همچنین بازیکنان تیم ملی نسبت آن غافل ماندهاند این است هر چقدر هم که پاداش حق مسلم ملی پوشان کشورمان باشد، یک میلیون دلار تنها چیزی است که در شرایط اقتصادی امروز کام مردمی که برای چند کیلو گوشت ساعتها در صف ایستادهاند را تلخ میکند و شاید واکنش بهداد سلیمی و سایر ورزشکاران نیز به همین دلیل بوده است نه گروکشیهای جناحی! برای بررسی آسیبهایی این موضوع با روح الله مهرجو پژوهشگر اجتماعی به
گفت و گو نشستیم.
> چرا باید میلیاردی برای فوتبالی هزینه شود
که در آخر هم نتیجهای به دنبال ندارد؟
مهرجو معتقد است:« واکنش بهداد سلیمی به پاداش و هزینه تیم ملی ایران واکنش فرد او نبود، بلکه بسیاری از افراد همین واکنش را داشتند. البته بودند افرادی هم که پاداش به فوتبالیستها را منطقی میدانند و ایرادی بر آن وارد نمیکنند و حتی آن را واجب و حق فوتبالیستها میدانند که برای مردم در زمین تلاش میکنند. به عبارت دیگر شرایط بد اقتصادی و معیشتی مردم باعث میشود که ملت به این فکر کنند که با توجه به وضعیت امروز چه نیازی است که میلیاردی برای فوتبالی هزینه شود که در آخر هم نتیجهای به دنبال ندارد؟ البته نگاه بهداد سلیمی به نظرم بیشتر به حمایت ورزشی باز میگردد و او به این خاطر که به رشتههای دیگر بهاندازه فوتبال توجه نمیشود؛ گلایه دارد که البته این موضوع هم جای بحث دارد.»
> باید عدالت را بیشتر مورد توجه قرار داد
او میگوید:« بدون تردید قهرمانان ما در رشتههای رزمی، کشتی، وزنهبرداری و اغلب رشتههای انفرادی در سطح جهان مطرح هستند. حتی در والیبال و بسکتبال بیشتر از فوتبال موفقیت کسب کردیم. اما هزینه برای فوتبالی که هیچ یک از موفقیتهای رشتههای دیگر را ندارد، با واکنش مواجه میشود. به همین دلیل ورزشکاران دیگر طبیعی است گلایه کنند. گلایه مردم هم که چندان فوتبالی نیستند و آن را ورزشی بیهوده میدانند هم به وضعیت معیشتی و اقتصادی جامعه باز میگردد که میتوانیم به آنها هم حق بدهیم. در اصل دولت باید همه سطوح را یکسان پیش ببرد تا باعث اعتراض بخش دیگر از جامعه نشود. به عبارت سادهتر باید عدالت را بیشتر مورد توجه قرار دهد. عدالتی که بر اساس شایستگیها و ظرفیتها بنا شده باشد.»
> دولت به دنبال تزریق امید به جامعه است
او در رابطه با دلایل اهمیت دولت به فوتبال و اختصاص پاداشهای میلیاردی میگوید:« راستش را بخواهید باید به دولت هم حق بدهیم. دولت در این برهه به ایجاد شادی و نشاط در جامعه به شدت نیاز دارد. یعنی قهرمانی در جام ملتهای آسیا میتوانست برای جامعه ما خیلی مفید باشد. به ویژه اینکه در جام جهانی گذشته هم نتوانستیم از گروه خود صعود کنیم. بنابراین دولت تصمیم گرفت که تمام قد برای پیروزی تیم ملی فوتبال تلاش کند، باید بپذیریم که فوتبال یک ورزش محبوب و پولساز در کشور و جهان است و طرفداران بی شماری هم دارد. در مجموعه دولت به دنبال یک فرصت است که به جامعه امید تزریق کند و شادی بیافریند. قطعاً قهرمانی ایران در جام ملتهای آسیا میتوانست این مهم را محقق کند. سرخوردگیهایی که به دلایل مختلف در جامعه ما وجود دارد سبب میشود تا فضا برای انتقادات به خاطر مسائل مالی باز شود و مردم اعتراض کنند که این اعتراضات در قالب عکس العمل بهداد سلیمی ظهور پیدا میکند. این اعتراضات را در شبکههای اجتماعی بارها دیدیم ولی چون سلیمی چهره معروفی است بیشتر بازتاب پیدا میکند.»
> ملت، دولت را مقصر میدانند
او در رابطه با واکنش مسئولان به این موضوع میگوید:« مسئولان قطعاً باید صبوری پیشه کنند و مردم را درک کنند، هم بهداد سلیمی و همه مردمی که به خاطر مسائل اقتصادی و البته به خاطر سرخوردگی از باخت تیم ملی لب به اعتراض گشودند همه نتیجه بی عدالتیهایی است که در جامعه ما به دلایل متفاوت ظهور و بروز پیدا کرده است. دولت گمان میکرد با یک مُسکن موقتی به تیم ملی میتواند مشکلات ریشهای ورزش را حل کند. اشتباهش همینجا بود که یک مسکن موقتی برای شادی جامعه را دنبال کرد و نتیجه نگرفت. ببینید ژاپن و کره جنوبی و ایران از 20 سال پیش چه روندی را طی کردند آن وقت خواهید دید که آنان پیشرفت کردند اما ما نه. ما فقط به استعدادهای فردی متکی هستیم و نه یک ساختار قوی. حالا مسئولان باید صبوری کنند و برای بلندمدت برنامهریزی کنند و در نتیجه به این مشکلات پایان دهند. جامعه ایران به قول دکتر کاتوزیان یک جامعه کوتاه مدت است. یعنی همه برنامهریزیها برای کوتاه مدت انجام میشود، مثل همین برنامهریزی دولت برای پیروزی در جام ملتهای آسیا. بنابراین تا زمانی که ما تصمیمها و برنامهریزیهای خود را به بلندمدت تغییر ندهیم و تفکر و فرهنگ جامعه را شکل ندهیم باز هم به این سرخوردگیها دچار میشویم. مردم ما از باخت تیم ملی سرخورده شدهاند و حالا هم نسبت به پاداش ملی پوشان واکنش نشان میدهند؛ چرا که در وضعیت اقتصادی امروز شان دولتی را مقصر میدانند که میلیاردها تومان پول و سرمایه ملی را خرج فوتبالی میکند که در آخر هم نتیجه ای که باید را به دست نمیآورد! متاسفانه مسئولان مشکلات اقتصادی، اجتماعی و ورزشی را برای کوتاه مدت و گذراندن دوران مسئولیت خود در نظر میگیرند، در حالی که برای رفع آن باید به بازه زمانی بلندمدت نگاه کرد.»
این موضوع یک مسئله عادی است و در همه کشورها اتفاق میافتد که ملی پوشان بعد از افتخاراتی که برای کشور کسب میکنند پاداشهایی را دریافت کنند اما این در شرایطی است که حقوق کارگران ماهها عقب نیفتاده باشد و مردم ساعتها وقتشان را در صف گوشت نگذرانند و اکثریت جامعه زیرخط فقر قرار نداشته باشند و سفره مردم روز به روز کوچک تر نشود! در چنین شرایطی به نظر میرسد پرداخت چند صد میلیون تومان به هر بازیکن نمکی بر زخم کهنه ملت به شمار میآید تا پاداشی برای ملی پوشان!