کودکی دردانه
بسم الله
از جمادی ثانی آمد روز بیست |
هیچ روزی بهتر از این روز نیست |
طاهره تنها درون خانه بود |
منتظر بر کودکی دردانه بود 1 |
ناگهان دردی درون خویش دید |
حالتی زیبا در او آمد پدید |
خوابهای صادقه نور و عطور |
یک ستون از آسمان سبز و قطور |
بوی یاس و نور آمد از اثاث |
مجمعی روحانی از خیرالاثاث 2 |
بوی جنّت میرسیدش بر مشام |
آمد آن نوزاد در آغوش مام |
دختری اسپید همچون برگ یاس |
نوگلی بشکفته اندر بین ناس |
خنده آمد بر لبان طاهره |
او نوازش کرد روی باهره(روشن) |
جملگی شادان آن افلاکیان |
هم چنین پرخنده جمع خاکیان |
خانه احمد پر از نور و سرور |
گشت آنجا مملو از غلمان و حور |
پنجمین فرزند، احمد را رسید |
داد آن بنت اسد او را نوید 3 |
در میان شرک و کفر و زندقه |
لحظهای احمد بشد بیدغدغه |
خوابهای طاهره تعبیر شد |
خیر بر عالم از او تقدیر شد |
خنده آمد بر لبان احمدی |
گفت: فاطم باشد او از هر بدی 4 |
آمد الهامی محمّد را به یاد |
فاطمه نام گل اندامش نهاد |
بر خدیجه زندگی چون شهد شد |
کوثر احمد درون مهد شد |
مهد او پر بود از گلهای یاس |
عطر افشان بود اندام و لباس |
پی نوشتها:
1- مجلسی از امالی صدوق روایتی بدین مضمون آورده است: «چون خدیجه سلام الله علیها به رسولخدا صلیاللهعلیهوآله شوهر کرد، زنان مکّه از وی دوری کردند. نه به دیدن او میرفتند و نه بر وی سلام میکردند و نه میگذاشتند زنی از او دیدن کند. چون ولادت حضرت فاطمه علیها السلام نزدیک شد، خدیجه از زنان قریش و بنیهاشم یاری خواست. لیکن آنان نپذیرفتند و گفتند تو نصیحت ما را نشنیدی و به یتیم ابوطلب شوهر کردی.»؛ ج 43، ص 2و ص 3؛ فاطمه الزهرا، شهیدی، ص 30
2- «حضور زنان بهشتی در زمان وضع حمل خدیجه» زهرا مولود وحی، ص 52.
3- فاطمه بنت اسدین هاشم همسر ابوطالب و مادر بزرگوار علی(علیهالسلام)
4- قال رسولالله صلیاللهعلیهوآله: «انّما سمیت ابنتی فاطمه لان الله عز و جل فطمها و فطم محبیها من النار»؛عیون اخبار الرضا علیهالسلام، ج 2، ص 46؛ قال صادق علیهالسلام: «فطمت فاطمه من الشر»، «فاطمه از بدیها بریده شده است». روضه الواعظین، ج 1، ص 148؛ زندگانی فاطمه الزهرا(س)، شهیدی، ص 34؛ زهرا مولود وحی، ص 54.