بسم الله
عبدمناف،
مکنی به ابوطالب یکی از فرزندان عبدالمطلب بن هاشم است. عبدالمطلب از چند
همسر، دارای ده فرزند پسر و شش دختر بود. مادر ابوطالب، زبیر و عبدالله
(پدر رسول خدا"ص")، فاطمه دختر عمروبن عایذبن عمران بن مخزوم بود.
ابوطالب نیز به مانند پدر و نیاکان خود، از موحدان و پیروان دین حنیف ابراهیم(ع) و از هر گونه شرک و بت پرستی به دور بود.
ابوطالب
و همسر مکرمه اش فاطمه بنت اسد برای پیامبر اکرم حضرت محمد(ص) تلاش های
زیادی نمودند. زیرا حضرت محمد(ص) که از کودکی یتیم و از نعمت پدر و مادر
محروم بود، در کفالت جدش عبدالمطلب زندگی می کرد و هشت سال از عمر شریفش
نگذشته بود، که جدش وفات یافت ولی عبدالمطلب به هنگام مرگ، کفالت حضرت
محمد(ص) را به عهده فرزند دلسوز و مهربان خویش ابوطالب(ع) گذاشت و از او
پیمان گرفت، که از وی به نیکی نگه داری کند.
از
آن پس، قیمومیت و کفالت حضرت محمد(ص) بر عهده عموی عزیزش ابوطالب(ع) قرار
گرفت و این بزرگ مرد و همسرش فاطمه بنت اسد، بیش از چهل سال، حضرت محمد(ص)
را چون نگینی در میان گرفته و از او نگه داری کردند و جای پدر و مادر او را
برایش پر کردند.
پس از بعثت پیامبر(ص)، خانواده ابوطالب(ع) نخستین کسانی بودند که به آن حضرت ایمان آورده و از او دفاع کردند.
