بسم الله
دو دهه قبل از تخریب
قبرستان بقیع به دستور وهابیت کوردل یعنی در سال 1904 میلادی، گزارش مصوری
از نحوه سفر کاروان‌های زیارتی به مکه و مدینه تهیه می‌شود که در آن
عکس‌های نابی به چشم می‌خورد.
«بقیع» نام قبرستانی بسیار بزرگ و تقریباً مسطح است که مساحت آن بیشتر از مساحت مسجد‌النبی(صلی الله علیه وآله) بوده و تاریخ ساخت آن به دوران قبل از اسلام و زمان جاهلیت بر می‌گردد.
از زمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) تا همین امروز، بسیاری از مسلمانان را که در مدینه از دنیا می‌رفتند، در بقیع به خاک می‌سپردند و هم اکنون نیز قبرستان عمومی مدینه به شمار می‌رود.
قبرستان بقیع، مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی(علیه السلام)، امام سجاد(علیه السلام)، امام باقر(علیه السلام) و امام صادق(علیه السلام)، «فاطمه بنت اسد» مادر امام علی(علیهما السلام)، همسران پیامبر(صلی الله علیه وآله) ام‌سلمه، ماریه و ...، «ام‌البنین» مادر حضرت عباس(علیهما السلام)، عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، و بسیاری از صحابه پیامبر نظیر عثمان بن مظعون (این شخص با عثمان بن عفان، خلیفه سوم تفاوت دارد)، ابوسعید خدری، همچنین عقیل بن ابیطالب، «عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، مقداد بن اسود، عباس بن عبدالمطلب، اسماعیل فرزند امام صادق(علیهم السلام)، عاتکه و صفیه عمه‌های پیامبر(صلی الله علیه وآله)، جابر بن عبدالله انصاری، شهدای واقعه حره، حسان بن ثابت و ... است.
قبرستان بقیع در گذشته به این شکل نبوده و بر اساس کتب تاریخی، بیشتر قبور دارای بارگاه و ضریح بوده‌اند تا اینکه در هشتم شوال 1344 هجری قمری (1926 میلادی)، وهابی‌های کوردل سعودی به دلایل واهی تمامی گنبدها و قبه‌های موجود را تخریب کردند.
حجت‌الاسلام رسول جعفریان، استاد تاریخ اسلام درباره کتاب تازه منتشر شده «مصور فی الحج» که در آن عکس‌های بی‌نظیری از مکه و مدینه منتشر شده، به وبگاه حج گفته است: در سال 1904 میلادی یک کارمند عالی‌رتبه وزارت العدل مصر با نام محمد افندی السعودی که البته هیچ ربطی به سعودی‌ها نداشت به حج اعزام شد. وی مرید سید جمال‌الدین اسدآبادی و شیخ محمد عبده بود.
