بنام خالق عشق
تا جایی که از آیات و روایات و فرمایش های بزرگان استفاده کرده ام، این است که اصل ازدواج - به ویژه از زوایه تأثیر آن بر مسائل معنوی - یکی از ضرورت ها است. در مسائل اخلاقی و تربیتی نیز ازدواج از زوایای مختلف قابل بررسی است.
ازدواج و تربیت نفس
یکی از ابعاد ازدواج، تربیت نفس است که شامل دو جهت است؛ یکی تربیت خود شخص با قطع نظر از طرف مقابل و دیگری تربیت متقابل مرد و زن. و این ها همه در آثار تربیتی ازدواج مطرح می شود. روایات، این موضوع را به صورت های مختلف بررسی کرده اند؛ مثلاً در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «النِّکاح سُنَّتِی؛ ازدواج، سنت من است.» این سۆال مطرح می شود که چرا نکاح و ازدواج، سنت است؟ پاسخ این است که وقتی انسان را بررسی می کنیم می بینیم که او آمیزه ای از فرشته و حیوان است. انسان، ترکیبی از طبع و نفس است که طبع از عالم حیوانیت، و نفس از عالم ملکوت و ملائکه برداشته شده است. فرض این است که انسان با این ترکیب می خواهد از عالم حیوانیت گذر کند. پس چرا بر ازدواج که خود می تواند یکی از مصداق های بارز حیوانیت باشد، این قدر تأکید شده و سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)قرار داده شده است؟ و چرا درباره کسی که ازدواج نکند، گفته شده است: «از من نیست»؟ یعنی گویا چنین کسی سنخیتش با رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)قطع می شود.
