حضرت محمد(ص) پیام آور حقانیت و بندگی است که با انتقال مفاهیم اخلاقی و ترویج مهرورزی به هدایت و روشنگری پرداختند و کوشیدند تا با وحدت و یکپارچگی، امت اسلامی را به سعادت حقیقی رهنمون سازند و اینگونه اسلام راستین را به منصه ظهور برسانند.
«محمد پدر هیچ یک از مردان شما نیست؛ اما فرستاده خدا و خاتم پیامبران
است و خدا به همه چیز داناست.» این جملات بخشی از آیه 40 سوره احزاب درباره
خاتمیت رسول اکرم(ص) است که خدای متعال سلسله نبوت و صحیفه رسالت پیامبران
را با فرستادن حضرت محمد(ص) پایان بخشید.
بیش از یک هزار و 400 سال
پیش در 17 ربیع‌الاول سال عام الفیل، کودکی در مکه دیده به جهان گشود که
نام مبارکش محمد بن عبدالله و در تورات و برخی کتاب های آسمانی«احمد»
نامیده شده است. ستاره ای که تمام پیامبران بشارت آمدن او را به پیروان
خود داده بودند. کنیه آن حضرت ابوالقاسم و ابوابراهیم است و رسول الله،
نبی الله، مصطفی، محمود، امین، امی، خاتم، مزمل، مدثر، نذیر، بشیر، مبین،
کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشر، منذر، مذکر، یس، طه از القاب ایشان به
شمار می رود.
ایشان در دوره کودکی پدر و مادر گرامی خویش را از
دست دادند و از آن پس در کنار عبدالمطلب پدربزرگ و ابوطالب عموی خود رشد و
پرورش یافتند. سیره پیامبر اسلام(ص)، برگزیدن عزت در تقوای الهی بود که در
این باره می فرمایند: «هر انسانی می خواهد با عزت ترین مردم باشد، باید
تقوای الهی پیشه کند».
رسول اکرم(ص) در میدان کارزار و در برابر
دشمنان اسلام، شجاعانه می جنگیدند و با رشادت و پایمردی از کیان اسلام دفاع
می کردند. حضرت علی(ع) درباره جنگ هایی که پیامبر(ص) در آن حضور داشتند،
می فرماید: «در روز جنگ بدر، من به پیامبر(ص)پناه بردم. در حالی که ایشان
نزدیک تر از من به دشمن بودند ولی چنان با اراده و استوار بودند که گویی
اصلا در میدانِ جنگ دشمن نیست».
