ورود به کربلا

بسم الله

ورود به کربلا

قافله امام علیه السلام و به موازات آن سپاهیان حر به حرکت خود ادامه دادند تا به نینوا رسیدند و در اینجا با مردی مسلح که سوار بر اسب تندرو بود مواجه گردیدند و او پیک ابن زیاد و حامل نامه ای از سوی وی به حر بود.

متن نامه چنین است: با رسیدن این نامه بر حسین بن علی فشار وارد بیاور و در بیابانی بی آب و علف و بی دژ و قلعه ای فرودش آر.

حر نیز متن نامه را برای امام علیه السلام خواند و آن حضرت را در جریان مأموریت خویش قرار داد.

امام علیه السلام فرمود:پس بگذار ما در بیابان نینوا و یا غاضریات یا شفیه فرود آییم.

حر گفت:من نمیتوانم با این پیشنهاد شما موافقت کنم زیرا من دیگر در تصمیم گیری خود آزاد نیستم چون همین نامه رسان جاسوس ابن زیاد نیز می باشد و جزئیات اقدامات مرا زیر نظر دارد.

در این هنگام زهیر بن قین به امام علیه السلام چنین پیشنهاد نمود که برای ما جنگ کردن با این گروه کم آسانتر است از جنگ کردن با افراد زیادی که پشت سر آنهاست و به خدا سوگند!طولی نخواهد کشید که لشکریان زیادی به پشتیبانی اینها برسد و آن وقت دیگر ما تاب مقاومت در برابر آنان را نخواهیم داشت.

امام در پاسخ پیشنهاد زهیر چنین فرمود:من هرگز شروع کننده جنگ نخواهم بود.

آنگاه امام علیه السلام خطاب به حر فرمود:بهتر است یک قدر دیگر حرکت کنیم و محل مناسبتری برای اقامت خود برگزینیم .حر موافقت نمود و به حرکت خود ادامه دادند تا به سرزمین کربلا رسیدند در اینجا حر و یارانش به عنوان اینکه این محل به فرات نزدیک و محل مناسبی است از پیشروی امام جلوگیری نمودند.

وقتی حسین بن علی علیه السلام تصمیم  گرفت در آن سرزمین فرود آید از نام آنجا سوال کرد پاسخ دادند:اینجا را طف می گویند.

امام پرسید نام دیگری نیز دارد؟عرضه داشتند :کربلا هم نامیده می شود.

فایل صوتی حاج منصورارضی محرم 1391

بسم الله

باذکر صلوات دانلودکنید
عنوان: حاج منصورارضی
حجم: 5.99 مگابایت
توضیحات: روضه ارباب

میهمان غریب کوفه

بسم الله

مسلم‏ بن عقیل، برادر زاده امیرالمؤمنین و پسر عموى حسین‏ بن على (علیه السلام) بود. دودمانى که مسلم در آن رشد یافت، دودمان علم و فضیلت و شرف بود.مسلم به افتخار دامادى امیرالمومنین علی علیه السلام نایل شد و با یکى از دختران امام به نام "رقیه" ازدواج کرد. این وصلت‏ بر میزان فضیلت هایش افزود و او را بیشتر در محور «حق‏» و در خدمت نظام الهى آن حضرت در دوران خلافتش قرار داد.
درجنگ صفین، وقتى که امیرالمؤمنین(علیه السلام) لشگر خود را صف‏آرایى مى کرد، امام حسن و امام حسین(علیه السلام) و عبدالله ‏بن جعفر و مسلم‏ بن عقیل را بر جناح راست‏ سپاه، مامور کرد.
مسلم، در دوران خلافت حضرت على(علیه السلام) در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس  ‏از شهادت آن امام، هرگز از حق که در خاندان او و امامت ‏دو فرزندش، حسنین -علیهما السلام تجسم پیدا کرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاکش را بر این آستان فدا کرد.
در دوران امامت ده ساله امام حسن مجتبى(علیه السلام) که از سخت‏ ترین دوره ‏هاى تاریخ اسلام نسبت ‏به پیروان اهل‏ بیت و طرفداران حق بود،مسلم با خلوص هر چه تمام در مسیر حق بود و از باوفاترین یاران و از خواص اصحاب امام حسن علیه السلام محسوب مى‏ شد. پس از شهادت امام مجتبى(علیه السلام) که امامت‏ به حسین‏ بن على(علیه السلام) رسید تا مرگ معاویه که یک دوره ده ساله بود;باز مسلم را در کنار امام حسین(علیه السلام) مى ‏بینیم.
مسلم‏ بن عقیل دست از محبت و ولایت و حمایت امام زمان خویش -حسین ‏بن على(علیه السلامعلیه السلام)- بر نداشت تا این که به عنوان پیشاهنگ نهضت کربلا در کوفه به شهادت رسید و افتخار اولین شهید کاروان عاشورا را به خود اختصاص داد و اولین شهید از اصحاب امام حسین بود.
در ماجراى کربلا دو تن از فرزندان مسلم‏بن عقیل به شهادت رسیدند و دو فرزند دیگر در کربلا به اسارت نیروهاى دشمن درآمدند که آنها را به کوفه برده و تحویل «ابن‏زیاد» دادند. نزدیک به یک سال در زندان بودند که پس از فرار به شهادت رسیدند.

مرا حقی است بر گردن...

بسم الله

راوی می‌گوید:

خدمت امام کاظم  علیه السلام  رسیدم و عرض کردم:

"همسر من و همسر ابن مارد برای شرکت در مجالس عزا از خانه خارج می‌شوند و من آن دو را نهی می‌کنم...
اما همسرم در پاسخ می‌گوید: اگر رفتن ما حرام است، بگو تا نرویم و اگر حرام نیست، پس چرا ما را منع می‌کنی؟! بنابر این اگر کسی از ما چشم از این جهان فرو بندد، دیگر کسی در مجلس عزای ما شرکت نمی‌کند!"

امام هفتم علیه السلام ، در پاسخ فرمود:

"تو درباره حقوق اجتماعی از من سوال کردی. پدرم [امام صادق  علیه السلام ] همواره مادر و همسرشان را (به خانه‌های مردم مدینه جهت شرکت در عزای آنها) می‌فرستادند تا  حقوق  ایشان را ادا کنند..."⁽¹⁾

اگر در این روایت کوتاه ، اندکی تامل و  آن را بررسی کنیم، متوجه مفاهیم بلند و قابل تاملی در کلام امام  علیه السلام  خواهیم شد. از آن جمله، این که:

1ـ شرکت در مجالس دیگران از حقوق اجتماعی است؛ از این رو به منظور ادای حق و دِین باید در مراسم عزای دیگران شرکت کنیم که این رفت و آمدها و تسلیت گفتن‌ها نوعی حق محسوب می‌شود.

2ـ می‌بایست در مراسم عزاداری دیگران شرکت کنیم تا دیگران در مراسم ما شرکت کنند و این در زمره آداب مکتب اهل بیت  (علیهم السلام)  است.

مروری بر اعمال و وقایع ماه محرم

بسم الله

---

پیش از اسلام، عرب جنگ در ماه محرم را حرام می دانست و ترک مخاصمه می کرد؛ لذا از آن زمان این ماه بدین اسم نامگذاری شد.(1) و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.(2) در توضیح این که چرا ماه های دیگر که جنگ در آنها حرام است، محرم نامیده نمی شود می توان گفت: چون ترک جنگ از این ماه شروع می شد به آن محرم گفتند.

---

این ماه در مکتب تشیع یادآور نهضت حضرت سیدالشهدا (علیه السلام) و حماسه جاودان کربلاست.

این ماه، یادآور دلاورمردی های یاران با وفای اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، فداکاری های زینب کبری(سلام الله علیها)، حضرت سجاد(علیه السلام)، و همه اسرای کاروان امام حسین(علیه السلام)، است. این ماه، یادآور خطبه ها و شعارهای آگاهی بخش سالار شهیدان، نطق آتشین حضرت زینب(سلام الله علیها) و خطابه غرّای زین العابدین(علیه السلام)، است.

این ماه، یادآور استقامت حبیب بن مظاهر و شهادت عون و جعفر است.

آری این ماه، ماه پیروزی حق بر باطل است.

 

محرم از منظر معصوم

شیعیان از امام رضا(علیه السلام)، چنین نقل شده است: «وقتی محرم فرا می رسید، پدرم خندان دیده نمی شد، حزن و اندوه تا پایان دهه اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود.»(3)

همچنین حضرت امام رضا(علیه السلام) درباره عاشورا می فرماید: «کسی که عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه اش باشد، خداوند قیامت را روز شادمانی و سرور او قرار خواهد داد.»(4)

 

اعمال شب اول ماه محرم

1ـ نماز: این شب چند نماز دارد که یکی از آنها به شرح ذیل است:

دو رکعت، که در هر رکعت بعد از حمد یازده مرتبه سوره توحید خوانده شود.

روزه گرفتن در روز عاشورا کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه، تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود

در فضیلت این نماز چنین آمده است:

«خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیّت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است.»(5)

2ـ احیای این شب.(6)

3ـ نیایش و دعا.(7)

 

تقویم و مناسبتهای ماه محرم الحرام

 بسم الله

السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک
علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا مابقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخرالعهد منی لزیارتکم
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین

روز اول محرم الحرام
آغاز سال (1430 ) قمری
آغاز ایام حسینی
ماجرای شعب ابیطالب علیه السلام
جنگ ذات الرقاع
امام حسین علیه السلام در راه کربلا
قیام مردم مدینه علیه یزید
وفات آیت الله سید عبدالله شیرازی

روز دوم محرم الحرام
ورود امام حسین علیه السلام به کربلا
نامه امام حسین علیه السلام برای اهل کوفه

روزسوم محرم الحرام
ورود عمر بن سعد ملعون به کربلا با 4000 نفر.
خریداری بخشی از زمین کربلا به دست امام حسین علیه السلام . این زمین ها همان مکانی است که قبر مطهر در آن قرار دارد.

روز چهارم محرم الحرام
سخن پراکنی عبیداللّه‏ بن زیاد ملعون علیه امام حسین علیه‏السلام در مسجد کوفه
فتوای شریح قاضی به قتل امام حسین علیه السلام
آغاز سال 2009 میلادی

داره میاد محرم .........................

بسم الله

باذکر صلوات دانلود کنید

محمود کریمی سیاه پوشان صوتی

 بسم الله

دریافت
عنوان: سیاه پوشان
حجم: 3.59 مگابایت
توضیحات: فایل صوتی سیاه پوشان

سیاه پوشان محمود کریمی

 بسم الله

دریافت

مدت زمان: 7 دقیقه 9 ثانیه

منزل پانزدهم -عقبه

                                                                       بسم الله

این منزل «عقبه» و «عقبة البطن» نامیده شده است. امام در روز جمعه بیست و پنجم ماه ذی حجة الحرام در این منزل بار نهادند. کسی که مسیر مکه را طی می کند، قبل از قاع به این منزل می رسد. بنابراین , عقبه منزلی در مسیر حج است.(1) آب اینجا، از « بنی عکرمه» از « بکر بن وائل» است.(2)
روایتی با سند بسیار قوی از ابن قولویه است که وقتی امام از « عقبه البطن» بالا آمدند، به یاران فرمودند: « خود را کشته می بینم». گفتند: « آن چگونه است یا اباعبدالله؟» فرمود:« رویایی دیده ام». پرسیدند: « آن چیست؟» فرمود: « سگانی را دیدم که مرا گاز می گرفتند، شدیدترین آن ها بر من سگی بود که به برص و پیسی مبتلا بود» (3)
-----------------------------------------------------
1-  معجم البلدان، ج 4 ، ص 134
2-  مراصد الاطلاع، ج3، ص 948
3-  کامل الزیارات، ص157 - بحارالانوار، ج 45،ص87، ح 24 - موسوعة الکلمات الامام الحسین(ع) ص 352 و 351 - مراصد الاطلاع، ج 2، ص 788