روح الله

بسم الله

امام العارفین

بسم الله

امام زمان (عجل الله فرجه ) در کلمات و دعاهای امام سجاد (علیه السلام)

بسم الله

با بانک مناجات و دعا مى آید-با قامت عصمت و حیا مى آید
میلاد عبادت است یعنى سجاد-از سوى خدا به سوى ما مى آید[1]

على بن الحسین ـ علیهما السلام ـ؛ مشهورترین لقبش «زین العابدین» و «سجاد» است. در پنجم شعبان سال 38 هـ ق در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش حسین بن على ـ علیهما السلام ـ مىباشد. و مادرش به نامهاى «شهر بانو»، «شاه زنان»، «شهر ناز»، «جهان بانویه»

حکایاتی از امام سجاد(علیه السلام)

بسم الله

اسوه شکیبایی

روزی گروهی در مجلس او نشسته بودند، از درون خانه بانگ شیونی شنیده شد. امام به درون رفت. سپس بازگشت و آرام بر جای خود نشست. حاضران پرسیدند: مصیبتی بود؟ امام پاسخ داد: آری. آنها به او تسلیت گفتند و از شکیبایی او به شگفت آمدند. امام گفت: «ما اهل بیت، خدا را در آنچه دوست داریم، اطاعت می کنیم و در آنچه ناخوش داریم، سپاس می گوییم».(1)

ستارگانی بر گِرد ماه

بسم الله

از بصیرت نافذ و اندیشه ژرف قمر منیر بنی هاشم حضرت عباس علیه السلام آنکه در روز عاشورا تنها به جانبازى و ایثارگرى خود اکتفا نورزید و در آن عرصه خون و شهادت، برادرانش را نیز به سوى سعادت جاودانه رضوان بزرگ الهى فرا خواند، تا اینکه فداى مکتب توحید گردند و ابوالفضل علیه السلام در فقدان آنها به صبر و شکیب بنشیند و به اجر صابران نائل آید.

در وصف سید الساجدین (علیه السلام)

بسم الله

خورشید چهارم

زیباتر از تو، چه کسی پروردگارش را ستوده؟ عاشقانه تر از تو، چه کسی دعا کردن می داند؟
خدا را سپاس که تو را آفرید تا ستایش و حمد خالق را از تو بیاموزیم. خدا را سپاس که تو را به دنیا هدیه داد تا زبان عاشقانه ترین شکرها را در کام تو بگذارد و بی بدیل ترین نیایش ها را از زبان تو به گوش عالمیان برساند. خداوند تو را برای خویش آفرید. برای آنکه روز و شب ستایشش کنی و پیراهن نیایش بر تن و پیشانی سجده گزار بر خاک، توحید در زیباترین خلعت عبادت، پیش تمام چشم ها به تصویر درآوری.

گذری بر زندگانی امام سجاد (علیه السلام)

بسم الله

ولادت

چهارمین اختر آسمان ولایت، در نیمه ی جمادی الآخر، سال 38 هجری در مدینه دیده به جهان گشود. (1) نام آن بزرگوار «علی»، کنیه اش «ابوالحسن» (2) و مشهوترین لقبهایش «زین العابدین» و «سجاد» است. پدر بزرگوارش امام حسین (علیه السلام) و مادرش «شهربانو» (3) دختر «یزدگرد» پادشاه ایران بود. (4)

«پرورشی هدفمند»

باسمه تعالی

بندگان خداشناس با این ویژگی شناخته می‌شوند که هیچ کاری را جز در راستای خشنودی و رضایت پروردگار انجام نمی‌دهند.

امام علی(ع) چرا نام علمدار کربلا را «عباس» گذاشت

بسم الله

امیرالمؤمنین(ع) نامش را «عباس» گذاشت از آن جهت که از پس پرده‌هاى غیب، جنگاورى و دلیرى فرزند را در عرصه‌هاى پیکار دریافته بود و مى‌دانست که او یکى از قهرمانان اسلام خواهد بود.

 قمر بنی‌هاشم حضرت ابالفضل‌العباس در روز چهارم شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود، حضرت عباس(س) از بطن خاندان علوى و یکى از والاترین و شریفترین خاندان‌هایى که بشریت در طول تاریخ خود شناخته، برخاسته است، خاندانى که با قربانى دادن در راه نیکى و سودرسانى به مردم، دنیاى عربى و اسلامى را یارى کرد و الگوهایى از فضیلت و شرف براى همگان به جا گذاشت.

به یکتایی قسم یکتاست عباس

بسم الله

دو روز در سال به نام حضرت عباس(علیه السلام) سند خورده؛ اول تاسوعا و بعد چهارم شعبان که سالروز ولادت این اسطوره تاریخ است. چهارم شعبان در یکی از خانه های کوچه بنی هاشم به دنیا آمد تا روزی علمدار آزادمردی باشد که برای برپایی امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد. زیبارو و خوش قد و قامت بود و در شجاعت در میان عرب نظیر نداشت اما هیچکدام از این فضایل باعث نشد تا ذره ای به خودش غره شود. از عبادت و پارسایی اش کمتر شنیده ایم و از دانشش چیزی برای ما نگفته اند، در حالی که تمام ارزش های او در سایه بندگی و اطاعت محض خداست. حضرت اباالفضل(علیه السلام) برای ما بزرگ است چرا که دفاع از مظلوم پیشه او بود و تا زمانی که زنده بود، دشمن نتوانست در کارزار کربلا به خیمه ای نزدیک شود. به همین دلیل است که سبک زندگی این بزرگمرد می تواند الگوی کاملی برای زندگی امروزی ما باشد.