بسم الله
پیامبر(صلی الله علیه وآله) برای پایان دادن به اختلاف میان دو قبیله اوس و خزرج و کوتاه کردن دست یهود غارتگر به کمک خداوند طرح‌هایی را تدوین کرد که به عقیده دانشمندان محکم‌ترین پایه پیشرفت اسلام را رقم زد که عقد اخوت از جمله آن‌ها بود.
به گزارش فارس، نخستین ماه رمضان سال
اول هجری یادآور واقعه‌ای مهم در تاریخ اسلام است، چرا که در این ماه رسول
خاتم(صلی الله علیه وآله) با ایجاد عقد اخوت میان اصحاب و انصار محیطی سراسر نشاط برای
اجتماع نوپای اسلامی را مهیا کرد و با ایجاد عقد برادری میان مسلمانان
آن‌ها را به صلح و همزیستی مسالمت آمیز فرا خواند، چنانچه خداوند متعال در
این آیه «انّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَهٌ فَأصْلِحُوا بَیْنَ اَخَوَیْکُمْ»
تأکید دارد که مؤمنان برادران یکدیگر هستند.
البته باید گفت که درباره زمان انجام
عقد اخوت در شهر مدینه در برخی منابع روز 12 یا 13 رمضان سال اول هجری قید
شده است، بنابراین با وجود امر الهی مبنی بر ایجاد عقد اخوت میان مسلمانان
از سوی خداوند، می‌توان هدف رسول خدا(صلی الله علیه وآله) از ایجاد عقد اخوت را جلوگیری از
هرگونه اختلاف و ناهماهنگی احتمالی میان انصار و مهاجر و به تبع آن بین اوس
و خزرج دانست تا با این کار علاوه بر تقویت وحدت سیاسی و معنوی مسلمانان،
خطر درگیری‌های داخلی را تا حدود زیادی برطرف سازد و یکی از پایه‌های مهم
انسجام جامعه و پیشرفت اسلام با همین طرح تحقق پیدا کند.
*پیامبر(صلی الله علیه وآله) میان چند نفر عقد اخوت خواند
اینکه پیامبر(صلی الله علیه وآله) بین چه تعداد از
مسلمانان عقد اخوت ایجاد کرد، ابن جوزی در این باره می‌نویسد: کسانی که
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بین آنان عقد اخوت برقرار کرد، 186 نفر بودند که این کار به
قولی پس از پنج ماه از ورود آن حضرت و به قولی هشت ماه پس از ورودشان به
مدینه انجام گرفت.
