روح الله مهرجو استاد دانشگاه و کارشناس ارتباطات و پژوهشگر حوزه اجتماعی

روح الله مهرجو استاد دانشگاه و  کارشناس ارتباطات و پژوهشگر حوزه اجتماعی

این وبلاگ کاملا شخصی می باشد
mehrjoor.ir

بایگانی
آخرین نظرات

۱۶۴ مطلب در خرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

بسم الله


سپاسگزاری از عافیتی که خدا داده، بهتر است از صبری که نسبت به بلاء داده است.


صبر

روایت از امام رضا صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: روزی زین العابدین صلوات الله علیه در مسجد الحرام در حال عبادت بودند که دیدند شخصی در حالی که طواف کعبه می‌کند بلند میگوید: اللهم انی اسئلک الصبر. فضرب بکتفه.

امام زین العابدین علیه السلام با دست مبارک زدند به شانه همین شخصی که طواف می‌کرد. در ادامه روایت دارد. قال: سئلت البلاء. با این دعا از خدا تقاضای بلا می کنی.

ما سه نوع صبر داریم: صبر بر طاعت، صبر بر معصیت و صبر بر مصیبت. درخواست صبر، یعنی بلاهایی که سمت من می آید، تحملش را داشته باشم.

معلوم می شود به سراغ خط بلا و مصیبت رفته ای و در آن خط داری کار می کنی و میخواهی پاد زهرش را به دست بیاوری که کمتر تحت فشار باشی.

حضرت به او فرمودند: سئلت البلاء. تو از خدا بلا می خواهی که می گویی: اللهم انی اسئلک الصبر. بجای این دعا بگو: اللهم انی اسئلک العافیهء و الشکر علی العافیهء. خدایا من از تو عافیت میخواهم.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ خرداد ۹۳ ، ۰۷:۲۸
مجتبی مهرجو

بسم الله


یکى از موادّ امتحانى که در این روایت ‌بدان اشاره شده، ثروت‌هاى کلان است. تحصیل بیش از نیاز ثروت و مصرف نکردن آن بسان حمل مقدار زیادى موادّ غذایى توسّط کوهنورد حریصى است که فقط قصد دارد یک روز بالاى کوه بماند و بعد ناچار مى‌شود بقیّه را بالاى کوه بگذارد و برگردد!


امتحان
خداوند متعال فلسفه و اساس خلقت انسان را آزمایش و امتحان از او بیان مى‌کند. بدین جهت دنیا به منزله جلسه بزرگ امتحان، و قیامت به‌ مثابه زمان دادن کارنامه امتحان‌شوندگان مى‌باشد! بنابراین نباید دعا کرد که خدا ما را به امتحان و آزمایش مبتلا نکند؛ زیرا این دعا با هدف خلقت‌ منافات دارد و دور از اجابت است، بلکه باید از خداوند خواست که با آزمایش‌هاى سخت و سنگین ما را آزمایش نکند، پروردگارا ما را به‌موادّى که نمره قبولى نمى‌آوریم امتحان ننما. آزمون‌هاى خداوند ابزار تکامل‌ها و پیشرفت‌هاست و موادّ خاصّى ندارد، ولى سه مادّه‌ در حدیث زیر مورد اشاره واقع شده است که از همه مهم‌تر می‌باشد:

قال على (علیه السلام):

«ثَلاٰثٌ یُمْتَحَنُ بِهٰا عُقُولُ الرِّجٰالِ: هُنَّ الْمٰالُ وَ الْوِلاٰیَةُ وَ الْمُصِیبَةُ».

«با سه چیز عقل انسان‌ها محک زده مى‌شود: ثروت، پست و مقام، مصیبت‌ها و مشکلات». (غررالحکم، ج ”ٹ3”ص337”، ح ”4664”)

 

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۸ خرداد ۹۳ ، ۰۷:۲۶
مجتبی مهرجو

بسم الله

هیروشیما

سربازان ژاپنی که در زیرزمین این مسجد پناه گرفتند از خطر بمباران جان سالم به در بردند.

«کوبه» (Kobe) اولین مسجد ساخته شده در ژاپن است. این مسجد در سال 1928 در ناکایاماته دوری، چو-کو ساخته شده است. کوبه به معنی دروازه خدا است.

2315143_693

این مسجد به سبک هندی سنتی و به دست "یان یوزف اشواگرا” (Jan Josef Švagr) ساخته شده است.

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۹۳ ، ۰۵:۲۹
مجتبی مهرجو

بسم الله

حضرت جبرئیل گفت : آنانکه ایشان (على و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام )) را دوست دارند، در بهشت هستند، باز سجده شکر بجا آوردم .

حضرت صادق آل محمد (صلی الله علیه وآله) فرمود: حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) در سفر کوتاهى بر شتر ماده خود سوار بودند، در مسیر راه ناگاه پیاده شدند، و پنج بار سجده فرمودند، سپس سوار بر شتر شدند.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۶ خرداد ۹۳ ، ۰۵:۲۸
مجتبی مهرجو

بسم الله

سوال از خدا پاسخ از شما

خداوند متعال همه جهان را برای انسان و در خدمت انسان آفریده و انسان را برای رسیدن به کمال (مقام والای عبودیت) خلق نموده است.

چنانکه در قرآن می فرماید: "ما جن و انس را برای عبادت خلق کردیم" به همین دلیل تلاش انسان از دیدگاه دین باید برای رسیدن به همین هدف باشد. اسلام می گوید:دنیا و آخرت از هم جدا نیستند بلکه دنیا مزرعه آخرت است که باید آن را محلی برای کسب معنویت و تجارتخانه ای برای رسیدن به معرفت الهی بدانیم و از همه نعمت های الهی برای رسیدن به هدف استفاده کنیم. بنابراین برای یک انسان الهی هم فردای نان مهم است و هم فردای حساب اما فردای نان را مقدمه و مزرعه برای فردای قیامت و حساب می داند و با استفاده از آن برای سعادت روز حساب تلاش می کند.


آیة 133 آل عمران می‌فرماید: «وَ سارِعوا إلی مَغفِرَهٍ مِن رَبِّکُم وَ جَنَّهٍ عَرضُهَا السَّماواتُ وَ الأرض، اُعِدَّت لِلمُتَّقین»؛ ‌«بشتابید و برای رسیدن به‌آمرزش پروردگارتان، بر یکدیگر سرعت و سبقت بگیرید تا به بهشت پهناوری ‌که وسعت ‌آن ، آسمان‌ها و زمین است و برای پرهیزگاران‌ آماده شده، نائل شوید.»

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۵ خرداد ۹۳ ، ۰۹:۴۱
مجتبی مهرجو

بسم الله


هر قدر بخواهیم او را کم رنگ کنیم ،امکان پذیر نیست.تاثیر حضورش در آینده و خوشبختی همه ی انسان ها چیزی است که نمی توان به بهانه ی گرفتاری روزمره ،نادیده اش گرفت.

سوال از خدا پاسخ از شما
تربیت فرزندان نتیجه پذیرش مسئولیت و تلاش و هماهنگی پدر و مادر است. واگذاری تربیت فرزندان به مادر و خالی کردن میدان توسط پدر، فرزندان را معمولا با مشکلات و اختلالات رفتاری غیر قابل جبران مواجه می سازد. اگر مادر در تربیت مهارت بیشتری دارد، اما پدر در تربیت موثر است.بر این اساس پدر باید در امر تربیت، نگهداری ورشد و شکوفایی کودکان نقش و مشارکت داشته باشد

هر چند همواره حضور نقش تربیتی والدین خود را پر رنگ جلوه می دهد اما به طور قطع کسی منکر نقش کیفی وکمی مادر در تربیت فرزندان نیست. در این میان به نظر نقش پدر بسیار متفاوت تر  و به گونه ای دیگر است.هر چند ساعات حضور پدر در کنار خانواده روز به روز کمتر و کم رنگ تر می شود و شاید اکثر ما تصور کنیم، پدر دیگر صرفا نقش نان آور را ایفا می کند اما واقعیت این است که از  یک طرف کیفیت حضور پدر در میان خانواده بسیار موثر است و از طرف دیگر حتی در ساعاتی که پدر خارج از خانه و مشغول تلاش برای تامین معاش خانواده است، به نوعی بن مایه های تربیتی فرزندان را پیریزی می کند. رزق حلال از آن دست مقوله هایی است که به نظر تامین آن روز به روز سخت تر و پر زحمت تر می گردد و از طرف دیگر تاثیرات عمیق و شگرفی که این مقوله در پرورش فرزندان و حتی یک نسل دارد بسیار عجیب و شگفت انگیز است.وقتی تاثیرات لقمه حلال بر زندگی افراد مشاهده می شود، این باور در ذهن افراد نکته سنج پر رنگ تر می گردد که نوع نگاه یک پدر در تامین معاش خانواده، چه تاثیرات تربیتی عظیمی به جای می گذارد.

رزق حلال از آن دست مقوله هایی است که به نظر تامین آن روز به روز سخت تر و پر زحمت تر می گردد

۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۲۴ خرداد ۹۳ ، ۰۹:۳۹
مجتبی مهرجو

بسم الله

Mahdi-0003

قرآن کریم در زمینه ظهور و قیام حضرت مهدى – مانند بسیارى از زمینه‏ هاى دیگر – بدون اینکه وارد جزئیات شود، به صورت کلى و اصولى بحث کرده است؛ یعنی از تشکیل حکومت عدل جهانى، و پیروزى کامل و نهائى صالحان در روى زمین سخن گفته است. این گونه آیات را مفسران اسلامى، به استناد مدارک حدیثى و تفسیرى، مربوط به حضرت مهدى و ظهور و قیام او دانسته اند. ما از مجموع آیات قرآنى که دانشمندان آنها را ناظر به این موضوع دانسته اند.(۱) و صراحت بیشترى دارند، جهت رعایت اختصار، سه آیه را مورد بررسى قرار مى‏ دهیم:
۱ – و«لقَدْ کَتَبْنا فِى الزّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذّکْرِ أنّ الأرضَ یَرِثُها عِبادِىَ‏َ الصّالِحُونَ»؛(۲) (ما، در [کتاب] زبور پس از تورات نوشته ‏ایم که سرانجام، زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد).

در توضیح معناى این آیه یاد آورى مى‏ کنیم که: «ذکر» در اصل به معناى هر چیزى است که مایه تذکر و یاد آورى باشد ولى در آیه یاد شده به کتاب آسمانى حضرت موسى(علیه السلام) یعنى «تورات» تفسیر گردیده است به قرینه اینکه قبل از زبور معرفى شده است.

طبق تفسیر دیگرى، «ذکر» اشاره به قرآن مجید است زیرا که در خود آیات قران این عنوان به قرآن گفته شده است: «إِنْ هُوَ إِلّا ذِکْرٌ لِلْعالَمین» (سوره تکویر، آیه ۲۷) بنابراین، کلمه «من بعد» به معناى «علاوه بر» بوده و معناى آیه چنین خواهد بود: ما، علاوه بر قرآن، در زبور نوشته ‏ایم که سرانجام، زمین را بندگان صالح من به ارث خواهند برد.(۳)

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۵۴
مجتبی مهرجو

بسم الله

امام مهدی (عج) در قرآن، سنت و تاریخ

مطلع بحث

«وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ‌. إِنَّ فِی هذَا لَبَلاَغاً لِقَوْمٍ عَابِدِینَ‌. وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ‌»(1)
سوره ی انبیا مکی است؛ خداوند و پیامبر (صلی الله علیه و آله) آینده ی اسلام را تبیین کرده اند و حال آن که هنوز اسلام نوپا بود.
سخن ما به صورت فشرده درباره ی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) حول سه محور است: قرآن، سنت و تاریخ.

محور اول: امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در قرآن کریم

این مسأله در قرآن تحت سه عنوان مطرح است:

عنوان اول

یکی مسأله ی «وراثت ارض» است که در آیه ی مذکور با دقایق و لطایفی مطرح شده است؛ مانند مسأله ی کتابت و وراثت آن هم وراثت ارض. خداوند می فرماید: «... و کُنّا نحنُ الوارثینَ»(2)در حقیقت عاقبت جهان به دست افراد صالح می افتد. درواقع این اشاره به همان عقیده ای است که در بین مسلمان ها رواج دارد مبنی بر این که در آخرالزمان و در پایان جهان و قبل از قیامت، حضرت ظهور می کند. از این کلام که «عباد صالح وارث هستند»، درمی یابیم عابدین باید خودشان را آماده، و این برنامه را تهیه کنند. این برنامه همان برنامه ی پیغمبر (صلی الله علیه و آله) است: «وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ‌»(3) همان برنامه ی جهانی است. پیغمبر (صلی الله علیه و آله) برای جهان رحمت بود؛ ولی این مأموریت به دست مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و اصحاب صالحش انجام می گیرد. در این زمینه مرحوم طبرسی روایتی نقل کرده است. عن ابوجعفر (علیه السلام): «... هُم اصحابُ المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) »(4).
۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۵۳
مجتبی مهرجو

بسم الله

انتظار

یکی از سفارشات مهمی که معصومان علیهم السلام برای در امان ماندن از فتنه های دوران غیبت داشته اند، تمسک به اصل تولی و تبری (1) است. آن چه مسلم است این دو عنوان با هم و در کنار همند و یکی بدون دیگری ناقص و بی فایده است.


تشیع مکتب عشق

از بزرگترین امتیازات شیعه بر سایر مذاهب این است که پایه و زیر بناى اصلى آن محبت است. از زمان شخص نبى اکرم صلی الله علیه و آله که این مذهب پایه گذارى شده است زمزمه محبت و دوستى بوده است.

گروهى را در گرد امام على علیه السلام مى‏بینیم که شیفته او و گرم او و مجذوب او مى‏باشند. از این رو تشیع مذهب عشق و شیفتگى است. تولّاى امیرالمومنین علیه السلام مکتب عشق و محبت است. عنصر محبت در تشیع دخالت تام دارد و تاریخ تشیع با نام یک سلسله از شیفتگان و شیدایان و جانبازان سر از پا نشناخته توأم است.

امام على علیه السلام همان کسى است که در عین اینکه بر افرادى حدّ الهى جارى مى‏ساخت و آنها را تازیانه مى‏زد و احیاناً طبق مقررات شرعى دست یکى از آنها را مى‏برید، باز هم از او روی بر نمى تافتند و از محبتشان چیزى کاسته نمى‏شد. او خود مى‏فرماید:

اگر با این شمشیرم بینى مۆمن را بزنم که با من دشمن شود، هرگز دشمنى نخواهد کرد و اگر همه دنیا را بر سر منافق بریزم که مرا دوست بدارد هرگز مرا دوست نخواهد داشت، زیرا که این در گذشته و بر زبان پیغمبر امّى جارى گشته که گفت: یا على! مۆمن تو را دشمن ندارد و منافق تو را دوست نمى‏دارد.(2)

امام على علیه السلام مقیاس و میزانى است براى سنجش فطرتها و سرشتها. آن که فطرتى سالم و سرشتى پاک دارد از وى نمى‏رنجد ولو اینکه شمشیرش بر او فرود آید، و آن که فطرتى آلوده دارد به او علاقه‏مند نگردد و لو اینکه احسانش کند، چون على علیه السلام جز تجسم "حقیقت" چیزى نیست.(3)

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۳۷
مجتبی مهرجو

بسم الله


یکی از نغزترین، معروف‏ترین و زیباترین ادعیه، «مناجات شعبانیه‏» است که به روایت «ابن‏ خالویه‏»، این مناجات را حضرت امیر(علیه السلام) و امامان دیگر در «ماه شعبان‏» می‏خواندند. در «مفاتیح ‏الجنان‏» نیز در اعمال مشترکه ماه شعبان، به عنوان «عمل هشتم‏» آمده است.


مناجات شعبانیه

بجاست که از عارف کامل، امام راحل، خمینی عزیز (قدس ‏سره) یاد کنیم که با یادکرد پیوسته از این دعا و مضامین بلندش، آن هم با زبان و لحنی خاص و شوق ‏انگیز، توجه امت ما را به این گنجینه عرفانی بیشتر معطوف ساخت. به این چند نمونه دقت کنید:

«مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته، یک عارف دلسوخته - نه از این عارفهای لفظی - بخواهد آن را شرح کند، و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است ...» (1)

«چه بسا مسائل عرفانی که در قرآن و این مناجاتهای ائمه اطهار(علیه السلام) و همین «مناجات شعبانیه‏» مسائل عرفانی هست که اشخاص، فلاسفه، عرفا، تا حدودی ممکن است ادراک کنند، بفهمند عناوین را، لکن آن ذوق عرفانی چون حاصل نشده است، نمی‏توانند وجدان کنند.» (2)

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۳ ، ۱۳:۳۵
مجتبی مهرجو