سخنان کوتاه امام حسن عسکرى (علیه‌السلام)
بسم الله
امام حسن عسکری (ع) می‌فرمایند: از فروتنی است اینکه هر که بر تو بگذرد، سلامش گویی؛ و در مجالس، پایین نشینی را اختیار نمایی.
1- جدال مکن که احترامت از بین می‌رود و شوخی مکن که بر تو گستاخ می‌شوند.
2- هر که به پایین نشینی در مجلس رضایت دهد، خدا و فرشتگان، پیوسته بر او رحمت فرستند تا برخیزد.
3- به کسی که از او [درباره امامت] دلیل درخواست کرده بود نوشت: هر که نشانه‌ای یا دلیلی درخواست نماید و به درخواست خود دست یابد و سپس از کسی که نشانه‌ای درخواست کرده بود [یعنی از امام] برگردد، دو برابر عذاب شود؛ و هر که ثابت قدم بماند، از جانب خدا تأیید گردد. مردم چنین عادت کرده‌اند که نامه‌هایی جعل نمایند و منتشر سازند. از خدا راه حقّ را خواهانیم که بر سر دو راهیم: سرسپردگی یا نابودی؛ و سرانجام کارها به دست خداست.
4- در پاسخ به نامه یکی از شیعیانش که اختلاف میان شیعیان را به استحضار ایشان رسانده بود، مرقوم فرمودند: به راستی، خدا با خردمند گفتگو دارد و مردم درباره من سه گروه شده‌اند: یک گروه بینا به راه نجات و چنگ زننده به حقّ و آویخته به شاخه حقیقت و هیچ شک و تردیدی [در دل] ندارند و جز من پناهی برای خود نجویند.
گروه دیگر، حق را از حق‌شناسان به دست نیاورده‌اند و مانند دریانوردان، هنگام موج به حرکت درآیند و هنگام سکون دریا، آرام گیرند و گروهی هم تحت سلطه شیطانند و کارشان رد بر اهل حق و دفع حق به باطل است که آن نیز به خاطر آن حسدی است که در دل خود دارند؛ پس آن کس را که به راست و چپ می‌رود واگذار؛ زیرا اگر چوپان بخواهد گوسفندان خود را گرد آورد با کمترین تلاشی آن کار را انجام می‌دهد. از افشای اسرار و ریاست‌جویی پرهیز کن که این دو، مایه نابودی است.
5- از گناهانی که مورد بخشش قرار نگیرد، یکی این است که گناهکار بگوید: کاش جز به خاطر این گناه، بازخواست نگردم. سپس امام حسن عسکری (علیه‌السلام) فرمود: شرک ورزیدن مردم، نامحسوس‌تر از حرکت مورچه بر روی گلیمی سیاه در شب تاریک است!
6- بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ به اسم اعظم خدا، نزدیک‌تر از سیاهی چشم به سفیدی آن است.
7- هنگامی که گروهی از شیعیان در امامت حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السلام) اختلاف کردند، حضرت با دست‌خط مبارک خود، چنین مرقوم فرمودند: هیچ یک از پدرانم، آن‌گونه که من گرفتار تردید گروهی از شیعیان واقع شدم، مورد تردید واقع نشدند. اگر این موضوع [امامت] که شما به آن معتقد و پایبندید، موقت بود و منقطع می‌شد، جای شک و تردید داشت؛ ولی اگر امامت، امری است پیوسته که تا امور الهی جریان دارد پابرجاست؛ دیگر این شک و تردید چه معنا دارد!؟
8- مهرورزی نیکان برای نیکان، ثواب است برای نیکان؛ و مهرورزی بدان نسبت به نیکان، فضیلت به شمار می‌آید برای نیکان؛ و کینه ورزی بدان به نیکان، زینت است برای نیکان؛ و کینه ورزی نیکان به بدان، رسوایی است برای بدان.
9- از فروتنی است اینکه هر که بر تو بگذرد، سلامش گویی؛ و در مجالس، پایین نشینی را اختیار نمایی.
10- خنده‌ای که از روی تعجب نباشد، از نادانی است.
11- یکی از بلاهای کمرشکن، همسایه‌ای است که چون خوبی بیند، پنهانش سازد و چون بدی بیند، فاشش نماید.
منبع: تحف العقول / ترجمه حسن زاده، ص 887.
